Hoge hakken, korte rokjes

Dagelijks onderdruk ik de neiging broeken met laaghangende kruizen naar beneden te trekken. ‘Dit is cool!’, is wat mijn zonen beweren. Ik, in mijn rol als moeder laat ze zo liever niet de deur uitgaan. Ze hebben echt wel leuke onderbroeken, maar die laten zien in het straatbeeld gaat me eigenlijk te ver. Ik houd ze toch niet tegen, ben al blij dat ze niet roken, niet overmatig drinken, geen drugs gebruiken en ik mag ze ook nog wel eens een knuffel geven. Wat wil een moeder nog meer?

Geen dochters in elk geval! Tijdens een diploma-uitreiking heb ik mijn ogen uitgekeken. Mijn man en zonen ook, denk ik. Als ik dit onderwerp aansnijd, lijken ze ineens geen mening te hebben die ze willen delen met hun echtgenote en moeder. Mooie dames die geslaagd zijn voor de HAVO, maar er nog beter in geslaagd zijn zich opvallend te kleden. Misschien is mijn mening behoorlijk beïnvloed door jaloezie, ik zou wel wat over hebben voor zulke strakke lange benen. Al zijn het niet de benen waar ik me over verbaasd heb. Een mooi stel onderdanen mag best geshowd worden.

Stuk voor stuk lopen ze langzaam, enigszins gehinderd door veel te hoge hakken, naar het podium. De mentrix ontvangt ze en nodigt ze uit op een stoel te gaan zitten. Het behalen van je HAVO diploma is een prestatie, maar dit optreden is een nog grotere. Probeer maar eens op een verhoogd podium met een rokje dat net de bips verpakt, te gaan zitten zonder je onderbroek te showen. Knap.

En public wordt ze gevraagd wat ze wel en niet gaan missen van deze school. De vrienden wel, de leerkrachten niet, allemaal keurige antwoorden. Als ik op vrouwelijk schoon zou vallen, zou ik wel weten wat ik zou gaan missen. De heren in het gezelschap noemen het niet.

Zou ik mijn dochter zo de deur uit laten gaan? Ik ben blij dat ik zonen heb

pubers korte rokjes korte rokjes

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.8 met 4 stemmen 342