Carpe diem

En toch werd het weer licht, kwam de dageraad zonnebrandend uit de nevel tevoorschijn. Witte wieven stegen op uit het park, doorkliefden elegant de veelarmige plataan, rodekoolzwammetjes stonden daar zomaar, spontaan, in een grasveld te staan. Strakblauw had de ochtend de hemel gemist, maar tegen het middaguur had de zon alles uitgewist, wolkend wierpen schaduwen zich vooruit naar de donkere krochten van een nakende nacht. Welgevallig liet ik de krakende donder zich over mij heen vallen, deze dag kan niemand van mij af nemen.

dag

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 4 stemmen 502