De welige struiken - met mij onbekende naam - waarvan de bladeren glanzen in het zonlicht, die verschillende schakeringen van groen dragen, bevinden zich in een lange rij langs de gevel van de flat aan de overkant waarover ik mijn blikken kan laten dwalen.
Een nieuwe zomer treedt al aan op kousenvoeten en ook in de Dillenburglaan tonen de nu gekandelaberde bomen een nieuwe tooi, als een zieke die na de lange tijd van zijn ziekbed is hersteld.
Een goedmoedige duif zetelt doodgemoedereerd op de…

Het schip dat door de storm wordt voortgejaagd wordt vanaf de kust tot overmaat van ramp bekogeld met vuurballen afkomstig van niet te onderscheiden sujetten. Onder de sterren staat de lage hemel in lichterlaaie. Klippen rijzen grimmig aan weerszijden op. Haaien lachen hun gemeenste grijns in het vooruitzicht van een koninklijk bloedmaal; al die knoken die straks als tandenstokers dienst doen in hun aangescherpte kaken.
De matrozen lopen ongecoördineerd door elkaar, bevelen worden gegeven door…

Als de zomer op komst is en de maanden mei en juni ons welhaast overrompelen en verrassen met mildere temperaturen en met een nieuw, weldadig licht dat de wereld koestert en streelt, zijn ook de verjaardagen van mijn arme, geschonden broer en van mijzelf aan de orde.
Zevenenzestig jaar geleden, in die wonderbaarlijke meimaand van 1958 schonk mijn moeder het leven aan het zoontje; aan mijn broer die de Bijbelse naam Thijs kreeg toebedeeld, afgeleid van de doopnaam Matthias, de naam van de…

De diverse kerkhoven van onze stad maken daar ook deel van uit en ze kennen als het ware ook de doden een rechtmatige plaats, een verblijf en een domicilie toe alsof zij er nog altijd bij horen.
Aan de Goirkestraat houdt een rij van stenen, gevleugelde engelen de wacht, voorzien van trompetten, die het glorieuze hemelse rijk schijnen aan te kondigen dat ons volgens de Katholieke leer en traditie, die zo lang de stad beheerten, allen wacht

Haar briljante geest die overvloeide van scherpzinnigheid als een vat dat tot de rand toe gevuld is, heeft haar nu voorgoed verlaten; in de steek gelaten zoals een ontrouwe minnaar zijn voorheen innig geliefde vriendin voorgoed verlaat,
Maar hoe heeft zij eens, nog maar zo kort geleden, de lange, antracietgrijze schaduwen van september bewonderd en liefgehad die zich over ons pad vlijden.
In de kale kamer, slechts voorzien van het meest noodzakelijke, gesticuleert zij nu met krachteloze,…

De huismeester herkent in mij een van de vroegste huurders in de straat. Inderdaad hebben gaandeweg tijdens de jaren die zich ongeremd voortspoedden en die als het ware "onbeschaamd" passeerden (als men het zo zou kunnen zeggen) vele nieuwe huurders de flatwoningen in onze straat betrokken en deze "in bezit genomen".
Maar ik heb de jaren laten verstrijken; ze zijn als ijle, vluchtige windvlagen gepasseerd en voorbijgegaan.
En zo sloeg ik steeds het zonlicht gade dat rond het middaguur…

Hij manoeuvreerde zijn fiets dusdanig dat deze het trottoir bijna bereikte en verklaarde dat ik maar aan moest bellen op huisnummer drieëndertig als ik hulp nodig zou hebben.
Vanzelfsprekend was het mij duidelijk om welke hulp het zou gaan. De teleurstelling moest noodzakelijkerwijs volgen; nooit zouden de strelende handen van mijn buurman mijn oude lichaam beroeren en nooit zou het onechte, onnatuurlijke maar opwindende "ritueel van de lust" en van een onechte liefde gaan plaatsvinden....

Te midden van de vele fysiotherapiepraktijken in de stad die in overvloed her en der gevestigd zijn, neemt "Backelandt" toch wel een bijzondere plaats in.
"Backelandt" is gevestigd aan de Amarantstraat in West. Binnen in het gebouw treft men een merkwaardige portrettengalerij aan met lachende, vrolijke en mallotige gezichten, waaraan men ondanks alles bezwaarlijk enige kunstzinnige waarde kan toekennen.
Voortvarend wilde ik alvast een van de hometrainers, die daar uitnodigend stond opgesteld,…

Het zijn toch wel merkwaardige wandvullende levensgrote posters die zijn aangebracht tegen de wand van de winkelgalerij aan de Schouwburgpromenade.
Is het onvoorstelbaar en te gewaagd om te stellen dat de clichés welhaast ongeremd als mitrailleurvuur dat rolt van de tong en van de lippen van zovele burgers hier zelfs "visueel verbeeld" zijn?
"One dimension man" leidt kennelijk een "standaard-bestaan" en het is hier verbeeld alsof de gehele bevolking van onze stad slechts uit dit genre personen…

Op de Spoorlaan is het in de vroege morgen een va-et-vient van passanten; naar ik vermoed werknemers van de kantoren, bedrijven en instanties die in die omgeving gevestigd zijn.
Welgemoed en vitaal en ogenschijnlijk opgewekt maar wellicht onzichtbaar, heimelijk dan wel in het verborgene, achter de façade van hun onpeilbare gezichten en gestalten chagrijnig, moedeloos of neerslachtig, stappen zij voort, kennelijk op weg naar al dan niet welwillende, goedgunstige of geschikte werkgevers.
Geruime…

Oh ze heeft zo afschuwelijk slecht geslapen, is zelfs midden in de nacht door de vreselijke herrie met dekbed en kussen naar de bank getrokken en probeerde daar nog een paar uurtjes te slapen! Wat een rot geluid, wat een drama zeg, nachtrust is zo belangrijk maar dit lawaai was niet te doen!
Waren het buren dan? Welnee joh, was er buiten ellende met auto’s of zo, ergens een feestje dan?
Niks van dat alles, zegt ze.
Ik zeg oh, vertel en dat doet ze….…

En zo is het ook geweest in de jaren van onze jeugd: tweemaal per jaar maakten wij de wandeling; legden wij de afstand af die ons scheidde van het witte huis, prominent aan het Piusplein, waar tandarts C. resideerde. Onze weg voerde bij die gelegenheden langs het zwarte water van de Piushaven waar een soort van rijnaken dobberden op de stroom en over de ronde, soms beregende gladde keien, tevens langs de ijzerhandel van Van R. met haar gigantische en voor ons kinderen welhaast angstaanjagende…

De tijd van: telefooncellen en dikke telefoonboeken is voorbij!
De tijd van: een gewone afspraak maken bij wie dan ook, is voorbij!
De tijd van: eventjes een praatje maken met: is voorbij!
De tijd is aangebroken van: vliegensvlug, van “even snel“, van: even wachten, even geduld!…

De tijd van de befaamde maar grenzeloos overschatte Meimarkt in het centrum van Tilburg was weer aangebroken. De opeenstapeling en uitstalling van goederen had weer plaatsgevonden in de straten die in plaats van meer dierbaar afschuwelijker voor mij waren geworden. Ik had er rondgedoold tussen de volgelingen, slaven en adepten van het consumentisme, allerminst van plan iets aan te schaffen, onherstelbaar en onvoorstelbaar eenzaam, zoals zo vaak.
Plotseling zag ik haar. Ze stond tegen een pui…

September was zoals ik me september graag voorstel en zoals september moet zijn; met mild, gesluierd, gedempt licht en met een atmosfeer waarin dromen tastbaar kunnen worden en tot leven kunnen komen.
De Kampina is met gras overwoekerd; waar eens heide was, is nu gras alom.
We bereikten de Beerze, de lieflijke Beerze, die langs haar gehele loop geflankeerd wordt door met mos begroeide boomstammen die ruggelings ons pad aanduiden; de Beerze, die klatert, ruist en lacht in haar…

De stille, witte kapel genaamd "De Heilige Eik" bevindt zich in de nabijheid van het dorp Oirschot en dichtbij het lieflijke riviertje De Beerze. Zijis omringd door bomen en ze neemt haar plaats in het bosgebied al in sinds de middeleeuwen.
Gisteren bezochten we haar en het schouwspel van de vele helgele flakkerende vlammetjes van de waxinelichtjes onder de bescheiden koepel sprak ruimschoots tot onze verbeelding. De glas-in-lood-ramen tonen hier gestalten van heiligen.
We moesten tenslotte de…

De avond zal niet meer oneindig lang op zich doen wachten. Nu nog spelen de schaduwen en het licht van een late augustusdag over het groen geschakeerde grasveld van het park waarop het lege, blauwe nylon van de ballon lusteloos en slap ligt uitgestrekt als een vermoeide dagreiziger na een bergtocht.
Bedrijvige, bezige mannen staan eromheen als bezorgde ouders om een baby. Het bonte tafereel zou een uitnodiging kunnen vormen voor Degas, Manet of Cézanne voor een kleurrijk kunstzinnig…

Het nieuwe toverwoord dat lange tijd geleden gelanceerd werd en dat nu welhaast verworden is tot een cliché; dat door vrienden, vijanden, passanten, vreemden, bekenden en onbekenden tot mij gericht en op mij afgevuurd wordt, luidt "benauwd".
Het is alsof men met dit luttele woord ten onrechte wil omschrijven en bepalen wat mijn hele persoon inhoudt en wat het lange verleden heeft betekend; welke onzichtbare motieven rondspoken in mijn hart, ziel en geest; welke passies mijn lichaam in beslag…

In een kleine, met een fraaie haag omheinde tuin in Gemert (men zou deze ook een "hortus conclusus" kunnen noemen) werden wij onlangs verwelkomd. Ons personenbusje had de "Vlindertuin" bereikt.
Een deskundige gids gaf ons uitleg betreffende een kwetsbare, weerloze en hulpeloze zwarte nachtvlinder die trilde en beefde met zijn vleugels in zijn handen.
En in de bescheiden, allerminst grootschalige tuin die we aldaar eveneens bezochten, fladderden talloze kleurrijke vlinders rond die hier hun…

Naast hem, de "Captain of her heart", mijn geliefde vader, staat ze op de foto. Ze draagt de
zelf-vervaardigde bloes en rok en de elegante schoenen, die ze nog zou dragen tot deze vervangen zouden worden door het lompe, grove. orthopedische schoeisel.
De foto is genomen op de Rijnboot. Mijn ouders konden aan de vooravond van aftakeling, achteruitgang en levenseinde de reis nog maken, maar ze leefden onder doem en schaduw van ongeluk, wanhoop en vertwijfeling om de ongelukkige zoon, mijn arme…