Mijn goede vader, wiens favoriete dochter ik was en die voor altijd rust en die muziekliefhebber was, wilde mij in vroeger tijd eens plezieren met een LP van Louis Armstrong De jazz viel buiten zijn eigenlijke voorkeur en smaak maar bij uitzondering had hij de LP aangeschaft en nu konden we samen in de achterkamer van het goede, oude ouderlijke huis…

Zijn diepliggende ogen weerspiegelen een onvoorstelbare, ongelooflijk diepe verdwazing en verwarring en een zeer vergaand onbegrip voor wat de wereld te bieden heeft: voor haar schoonheid - door haar kunstenaars en genieën vereerd en zozeer verheerlijkt - én voor haar grenzeloze lelijkheid, onheil, rampzaligheid en ongeluk. Mijn betreurenswaardige…

In de schappen van de supermarkt die ik elke morgen aandoe, kun je nu een pop aantreffen, voorstellend de Kerstman in zijn rode en witte kledij, onopvallend tussen andere voorwerpen en artikelen, voorovergebogen, slordig neergegooid, onvolwaardig en als het ware vernederd, gedegradeerd, alsof hij geenszins bij uitstek de grote coryfee vertegenwoordigt…

Ze hadden het dier de naam ¨Fendel¨ toebedeeld, mogelijk ontleend aan een magische vertelling waarvan ze eens kennis genomen hadden in verre, haast vergeten jeugdjaren. Fendel was allerminst een hellehond, maar een lieflijk en vriendelijk dier met zwarte, glanzende vacht dat ons kwispelend en opgetogen tegemoet kwam. Fendel is niet meer te midden…

En zo herinner ik mij terdege hoe het brede, monumentale pand, gesitueerd aan het Stadhuisplein waarin onze bibliotheek lange jaren gehuisvest was door een majestueuze trap, die het pand als het ware in tweeën deelde, doorsneden werd. Het gebouw is in later tijd vervangen door de Stadswinkel en de boekencollectie is overgebracht naar onze trotse…

Naast haar zalen en naast haar gangen, naast haar restaurant en haar garderobe en haar met rood pluche beklede meubilair herbergt onze Schouwburg, gesitueerd aan de Schouwburgring, een welhaast curieuze ondergrondse kelder, de Falstaff-kelder. Daar vond eens, in dat verre vergeten jaar, de dansles plaats. Ik was dertien jaar en droeg mijn op de naailes…

Onlangs, rondkijkend bij Tuincentrum "GroenRijk" zag ik dat men daar tot op de huidige dag pim-pam-pet-spellen verkoopt Het doosje met het opschrift "pim-pam-pet" stond daar bescheiden en welhaast onopvallend opgesteld tussen speelgoed, spelletjes en overige artikelen. En met een reuzensprong van mijn geest, bewustzijn en verbeelding dook…

Ineens is alles weer blanco, onberoerd als een onbetreden woestijnvlakte, er hangt een aangename stilte in de lucht en de hele woordenbrij is in de aarde verzwolgen, alle unieke ingevingen zijn met de grond gelijk gemaakt, misschien moeten we de ruimte nu maar gewoon de ruimte laten en rustig blijven ademhalen, want al dat geestelijk gezwoeg eindigt…

Een houten bank is provisorisch opgesteld voor de glazen, openschuivende deuren van Zorgcentrum Boshuis en deze is veelbelovend gedecoreerd met afbeeldingen van een landschap. En zo is de naam van het Zorgcentrum tevens in forse blauwe letters op de gevel weergegeven. Het gebouw wordt omringd door weelderige bosschages waarmee men dan ook adverteert…

In een van die restaurants, brandpunt van ons bezoek, had hij mij het doosje met het parfum overhandigd, een geschenk waarmee hij kennelijk de vrouwelijkheid in mijn persoon wilde waarderen, vereren of accentueren. Op het doosje stond dan ook met grote letters vermeld "Woman". Mijn vriend maakte bovendien een onderscheid tussen "vrouwen"- en…

Het leek me wel een leuke binnenkomer in de lingeriezaak. "Ik zoek een badpak, maar ik heb niet meer het figuur van toen ik zeventien was¨. Op de mededeling dat dat toch ook niet hoeft, antwoord ik dat ik het wel zou willen. Enkele badpakken met diverse kleurige prints en met verschillende cupmaten mag ik meenemen naar een grote paskamer waar een…

De stad is sfeerloos geworden, sfeerloos gemaakt nadat helse bombardementen haar middeleeuwse en renaissancistische luister vernietigden die in later jaren vervangen werd door een welhaast eenvormige architectuur. De dramatische staketsels, de overblijfselen van de herenhuizen, hadden zich afgetekend als kale silhouetten tegen de gevel van de kathedraal…

Het is vanaf de bushalte in de Hoefstraat een klein eindje lopen naar de Houtstraat die als het ware in een enclave is gesitueerd, in een afzonderlijk deel van de stad, ingebed in een grijze, sombere buurt waar de arbeidershuizen zich eentonig aaneenrijgen, slechts onderbroken door een cafetaria. Hier woont een meneer, die als uitzonderlijke liefhebberij…

Een wit licht schemert sinds kort door het matglas van de voordeur die van die van mij gescheiden wordt door het portaal. Slechts een eenzame stoel met paarse, gecapitonneerde zitting getuigt nog van het feit dat hier eens mensen woonden, dat twee mensen elkaar hier eens vonden tot het schreien van een onschuldige baby de oren van hun onbekende buurvrouw…

Onze eventuele of momentane, dan wel incidentele liefdesgevoelens die aan het tanen of aan het afsterven waren dan wel opleefden vonden zeker herkenning onder de klanken van het wel vijftig-koppige orkest genaamd "Die Walddrum-Musikanten" dat op die herfstmiddag allerminst voor de eerste keer optrad bij "De Druiventros" in Berkel-Enschot. Een…

Het is een statig, breed pand met hoge ramen op beide verdiepingen, gesitueerd aan de Spoorlaan in Tilburg, dat de naam "Oogpunt" draagt. Mijn grijsgroene ogen, diep in hun kassen, omringd door wallen, leveren sinds enige tijd niet meer hun voorheen zo trouwe diensten en ik ben een van de gegadigden in de druk bezette wachtkamer voor oogonderzoek…

Ons Hilvarenbeekse Safaripark, landelijk bekend en befaamd, waar de wilde dieren gehuisvest zijn die daar ronddartelen op de velden die veel weg hebben van Afrikaanse steppes en savannes kent tevens op haar grondgebied een klein, rond huisje, omgeven door glazen wanden, een wellicht curieus paviljoen dat is als een klein museum waar relicten, embryo's…

In Tilburg Zuid zijn in een Tuincentrum vele planten, bloemen en een onwaarschijnlijke hoeveelheid kerstartikelen ondergebracht in grote hallen. Ik koos uit de overweldigende veelheid een kleine amaryllisplant die op twee lichtgroene stelen zijn knoppen droeg. Toen mevrouw er een eerste blik op wierp, bij mijn bezoek aan haar, bleek ze er verrukt…

Honderd euro had ik bij me gestoken in een vakje van mijn portemonnee. Dit was naar mijn berekening ongeveer de prijs van de artikelen die ik aan ging schaffen. In de zaak voor teken- en schilderbenodigdheden vroeg ik om penselen "Penselen voor acrylverf" voegde ik daaraan toe en "de beste die u hebt, alstublieft" en "acrylverf, in basiskleuren…

Mijn "oude" leraar Nederlands is niet meer te midden van de levenden. Ik vernam dit door enig gedegen, deducerend speurwerk met behulp van het toentertijd nog "vigerende" telefoonboek. Ik zou het mijn ex-klasgenoten willen vertellen, die allen uit het zicht zijn verdwenen en die wellicht, maar ongetwijfeld op andere wijze, eveneens te lijden hebben…