Hartenkreten

Mijn hart

Ik voel de stilte in mijn hart op de dag dat het licht brak. Ik had het in mijn handen, maar nooit gedacht dat het zo breekbaar was. Achter de eerste blikken wist ik dat er meer zat, maar dat is nu verdwenen. De scherven zijn gesprongen en de datum 25-11-09 staat nu in mijn arm gekrast.

Diep kijkend in mijn ogen, maar ik hou ze dicht. Ik voel de druppels langs mijn wangen, stromend naar beneden. Net als de regen van die nacht is het vermengd met bloed. De basis van de inkt die dit verhaal heeft geschreven. Ik probeer te vergeten wat er gebeurd is. Alleen achter gesloten ogen voel ik nog steeds het gemis.

Een jaar is nu voorbij en ik kan alleen maar hopen. Wensen dat je thuis komt, want hier is waar je hoort. Maar gebeden blijven onbeantwoord en vragen blijven komen. De herinneringen van die nacht spelen over en over, maar de laatste paar dagen worden ze telkens onderbroken. Elke keer weer die droom en de hoofdrol voor jou is door iemand anders overgenomen. Elke keer weer die angst, het zweet breekt me uit. Ik wil terug naar die dag en soms wil ik nog liever achteruit.

Schrijver: Lara Rosenberg
Inzender: Samantha Tenpierik, 3 december 2010