Hartenkreten

Ochtendstilte (2)

Dwaalblikkend zoekt de ochtendglans haar weg door de nacht terwijl de morgen weemoedig zucht. Op zoek naar hogere en zachtere sferen ligt het veld erbij in wit vertakte mistlagen, waarbij dauwreflectie grasgroen gaat ombuigen tot herfstkleuren.

Verliefd kust de zon de rondingen van haar grote liefde. Koesterend omarmt ze de aarde. Door haar zachte warmte ontspant zich de rijp op het grastapijt en met haar gele penselen verft ze speels het herfstbos.

Ik raap wat kleuren bij elkaar en maak dromerig een zacht boeket van mosgroen en bosgeuren, terwijl ik besef: 'Ik sta in de herfst van mijn leven'.

Schrijver: Katty, 26 oktober 2011

Geplaatst in de categorie: natuur

stilte

ochtend

dauw

ochtend

dauw

3.5 met 28 stemmen

287

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:: Monique Methorst
Datum:: 24 november 2011
Email:: moi636yahoo.com; Door beide "stiltes" wilde ik ook proberen om over de natuur zwevend te dichten, we hebben ieder een eigen stijl, het is eigenlijk jammer dat we nu minder van elkaar kunnen lezen. Klasse, Katty! Je staat niet voor niets zo vaak in de top tien.

Naam:: Hendrik Klaassens
Datum:: 28 oktober 2011; Dit is poëzie in prozavorm, een fraaie sfeertekening van een ochtend in het herfstbos. In de laatste strofe vloeien binnen en buiten in elkaar over als je bij het zien van het bos constateert dat je in de herfst van je leven staat - maar het is wel een heel kleurrijke, zonovergoten herfst, vol dromen en herinneringen, en bovendien liefdevol beschreven.

Naam:: Joanan Rutgers
Datum:: 27 oktober 2011; Maar herfst kun je tegenwoordig gemakkelijk ombuigen tot een heetgloeiende zomer, de seizoenen zijn na de kippen van slag, straks blijft er nog één seizoen over, welke denk je?
Jij zonder vergelijkingsmateriaal, je ziel, lichaam en geest is vrij om te kiezen!...

Geef je reactie op deze inzending: