Hartenkreten

Het leven haalt me in ....

Naar een plekje van stilte, bewandel ik het kronkelende pad van zand en grint, terwijl gevoel in emoties als seizoenen in beelden voorbij glijden en koude en warmte mijn lijf doorstromen.

Kleine gebroken takjes, door vroege vrieskou, raken mij en vertellen hoe gevoel in leven kan gesmoord
worden,afgesneden, door gebroken zijn, van voedend bestaan.

Ik ontbind mij van ketens, die de dans van samen-vloeien, als verleidelijk, door elke schakel van smeltende binding, aanbiedt....

Het voelt als de herfst, die in zijn groei het sterven van de zomer streelt in haar verdriet.

Het kleuren-palet, van vallend blad, dat de oeverrand van 't water kleedt, luidt de winter in.

Ik wentel mij in de mantel van humusgeur en voel hoe aarde-dampen mij verwarmen in mijn groeipijnen.

Het leven is als seizoenen,
het roept mij en haalt me in...!