Koningsnacht in Gouda
Ik stalde mijn ijzeren ros voor de deuren van Perry Sport en in de verte begon Mai Tai te zingen. Twee dikke en nog één slanke dame. 'Volgens mij is dat Tina Turner!', schreeuwde ik tegen een wildvreemde. Iemand had er om half negen al genoeg van en gooide zijn beker bier boos op de keien rond het oude stadhuis. Misschien was hij wel twintig euro verloren, want even later zag ik een oude man dolgelukkig een briefje van twintig oprapen. Ik gaf mijn ogen goed de kost en ik verbaasde mij erover waar dit plebs allemaal vandaan gekropen was. Inclusief mijzelf natuurlijk, ook niet de meest snuggere meer. 'We zijn met zijn allen behoorlijk afgestompt!', dacht ik even. Ik zag kinderen van suikerspinnen snoepen en de meesten stonden met hun rug naar het podium gekeerd. De zon was nog niet ondergegaan, wat het feest nog wat drukte. Een meisje met een lullig kroontje op haar hoofd SMS-te en ik keek verbaasd naar de snelheid van haar vingers. Halve zolen en zware criminelen schuifelden voorbij, allemaal met halve liter blikken bier van de Lidl. Gelijk hebben ze, want om nou die Heinekenpi(l)s in krappe, plastic bekertjes te sponsoren, is helemaal van de gekke. Veel mensen komen er om te flirten en eventueel te scoren, maar daar voel ik me inmiddels te oud voor. Ik zag enkele vrouwen naar me loeren, maar ik wendde snel mijn hoofd af naar een malloot met wel tien oranje hoedjes op zijn hoofd, gratis uitgedeeld door een gokpaleis. Het leek wel of ze alle psychiatrische patiënten hadden losgelaten. Één vrouw pakte het handig aan en gleed opzichtig met haar borsten langs mijn borst. Als mensen op elkaar gepakt staan, is er ineens veel meer mogelijk qua stiekem aanraken en genieten.
Terwijl Mai Tai de benen nam, manoeuvreerde ik me tamelijk gemakkelijk helemaal naar voren tot bij de haantje-de-voorsten. Dat was me nog nooit gelukt, maar deze keer wilde ik het, want ik wilde zo dicht mogelijk bij de volgende act staan. Daarna zou ik toch vertrekken, omdat ik zeker niet op Het Goede Doel wilde wachten. Bovendien was het allemaal een teringherrie. Er stonden kinderen met oranje hoedjes naast me en ik voelde hun enthousiasme. Zelf stond ik daar maar als een stijve hark, totdat Lois Lane verscheen en ik pakweg vijf meter van hen vandaan stond. Daar waren ze dan, eindelijk mocht ik hen aanschouwen, Suzanne Klemann (52) en Monique Klemann (49), net iets jonger dan mij. Ze zaten onder de make-up, maar ik zag hun ouderdom toch wel. Hun moeder is Indonesisch en ze waren in de jaren tachtig bijzondere schoonheden, waar zelfs Prince voor viel. Ik keek naar de korte rok van Monique, waar je geen slip onder kon zien, want het was een soort korte broek daaronder. Suzanne droeg een zwarte, strakke broek en ze leek op een paardrijdster en een adellijke dame. Ik keek alsmaar naar de blote knieën van Monique, die een beetje opgezet leken. Soms liet ze zichzelf in een act wat achterover vallen en dan droomde ik Freudiaans van haar.
Volgens mij heeft haar linkeroog mij heel even een paar keer opgevangen.
De zwoele, pittige, nog steeds erotische dames begonnen met 'Summer Night City' van ABBA. Het was net alsof Agnetha en Annifrid weer terug waren. Een oude wensdroom van mij werd onverwachts bewaarheid, want na dit nummer volgden 'Take A Change On Me', 'Gimme! Gimme! Gimme!', 'Does Your Mother Know?', 'Mamma Mia', 'Dancing Queen' en 'Thank You For The Music'. Allemaal herkenbare ABBA-nummers, die mij van schoorvoetend tot een beetje Elvis-achtig in beweging hebben gezet. Ik rook alcoholdampen en hasjgeuren en ik keek als een kind zo blij naar die geroutineerde diva's van Lois Lane. Suzanne is nog steeds de wildste en zong vaak wijdbeens en liet tijdens buigingen een deel van haar borstenpaar zien. Ze is met een vrouw getrouwd en ze heeft een jonge dochter, gebaard door haar partner. Monique is met een bandlid getrouwd en heeft twee kinderen. Mijn ABBA-hart werd weer tijdelijk in vuur en vlam gezet en dat verblijdde me echt. Monique draaide al snel het publiek de rug toe, nadat ze afsloten met hun bekendste lied 'It's The First Time', terwijl Suzanne nog geregeld zwaaide. Toch heeft Monique de band opgericht, maar ze zag er bijzonder uitgeput en gekweld uit. Alsof ze gedwongen werd om op te treden. Die acterende poeha past natuurlijk allang niet meer bij haar vergevorderde levenservaringen. Maar ik ben geen Superman meer en zij is al evenmin zijn vriendin Lois Lane niet meer. Vergane glorie, maar mooi om nog wat van na te genieten. Hoewel, volgens mij ben in naar een mini-ABBA-concert geweest en minstens zo goed als ABBA zelf destijds!...
Geplaatst in de categorie: muziek
Lois Lane
176
Geef je reactie op deze inzending:
De dichter Slauerhoff stond zelfs bekend om zijn taalfouten en slordige, nauwelijks leesbare schrijven. Soms moet je tussen de regels en de woorden door kunnen lezen, dat geldt zeker voor de geoefende lezer. 'Twee dikke en nog één slanke dame' impliceert dat je het woord 'dames' zelf kunt invullen. Dat is namelijk spreektaal en spreektaal vraagt om actuele invulintelligentie.
Door je reactie laat je trouwen blijken, dat je het wel begrepen hebt en daar gaat het om. Durven te goochelen met taal. Is 'jonger dan mij' niet goed en moet het soms 'jonger als mij' zijn? Godskolere zeg, wat een muggezifterij van een woordenpiraat als jij!...
in deze live verslagen ben je
de fakkeldrager van Martin Brils'
briljantie