Onverwachts maar toch...
Een envelop in de bus,
brengt me even van stuk,
een kaart met een randje
nee brengt echt geen geluk.
Een envelop in mijn hand,
wie mis ik in mijn kring,
durf hem bijna niet open te maken
en zo sta ik met dat ding....
te peinzen wie er nu weer vertrokken
is van deez' aard.
Een prachtige kaart van een prachtig mens,
die gewoon was, heel gewoon maar zo gewoon
dat het bijzonder was,
een bijzonder gewone vrouw
en daar zit ik nou met een kaart
en envelop die er te lang over deed
om bij mij in de bus te komen,
want ze is er al niet meer,
dus afscheid heb ik nooit van haar genomen.
Van die gewone, geliefde prachtige persoon,
die ik mocht kennen
en van me hield, heel gewoon!
Bedankt voor je liefde Tante L.
casema.nlGeplaatst in de categorie: overlijden
Post te laat 5.0 met 1 stemmen 
746
746
Geef je reactie op deze inzending:
zie en waardeer ik ook steeds meer
de bijzonderheid van gewone mensen
die zachtjes als onop-vallende sterren
onze eigen levensreis bijlichten...
Hun licht dooft niet.