Hartenkreten

Genieten op afstand

Eerlijk gezegd ben ik fan van de sneeuw, vind het schitterend, prachtig en mag er van genieten, kan er ook van genieten: ‘s avonds is het extra licht buiten, net als ‘ s morgens, ondanks dat het februari is en gewoonlijk de donkerte je begroet bij opstaan. Maar nu dus niet, neen, nu is het licht en wanneer net als vandaag de zon toch besluit tevoorschijn te komen vanachter de wolken te piepen, net als ik de verwarming heb aangezet, wordt de kamer warmer en warmer....

Alles kreeg de dagelijkse luchtbeurt vanwege de aerosols natuurlijk maar ik zeg er wel bij, dat luchten hier altijd al gebeurt, een logische handeling mijne inziens. Als ik in de zonovergoten woonkamer terug kom, me in mijn eigen heerlijke stoel laat zakken, daar nog maar net inzit, krijgt de warmte me te pakken en niet te zuinig ook. Volop in de zon, met een heerlijke trui aan ook nog bedenk ik: oeps de verwarming en buig je opzij. Snel dat ding nu dichtdraaien want inmiddels is het 23 graden binnen, een mens zou ervan smelten!

Inmiddels is het drie uur, de zon uit de kamer verdwenen, de warmte blijft nog even hangen, goedkope warmte ook nog als eega zegt: je voelt nu wel dat de verwarming uit staat. Ik werp een blik op de thermostaat en zie dat het nu 22 graden is, teveel voor de verwarming is mijn mening dus die knop blijft even dicht! Net als het langer licht blijft en ik dat mooi vanaf het balkon meekrijg, of vanachter de ramen alwaar in de vensterbank orchideeën staan, neen, geen geraniums, daar ben ik geen fan van, mijn neus ook niet, ik nies me lek als die dingen in de buurt staan, dus hou ik het bij mijn eigen planten.

Ja, ik ben een fan van sneeuw, vind het heerlijk, mooi en prachtig echt waar en thuis blijven neem ik op de koop toe, dat waren we tenslotte toch al gewend.

Schrijver: An Terlouw, 10 februari 2021