Hartenkreten

Een bloemetje zegt alles

Redden we het of halen we het niet: dat was de grote vraag! Loerend naar buienradar zei ik: over een kwartiertje zou het moeten kunnen, dan halen we het net! De vraag was niet 'of we ergens op tijd zouden zijn', neen, de vraag was 'of we als twee verzopen katten thuis zouden komen'.
Als de lucht opklaart, zeg ik terwijl ik de jas aantrek: nu moet het kunnen. Manlief staat al bij de deur, tja die zijn doorgaans sneller dan wij dus. Zo rijden we met onze gemeente cabrio naar de Aldi want daar hebben ze vanaf vandaag van die mooie orchideeën in de aanbieding. En tja, als je zoveel thuis bent, moet je zorgen voor een gezellig huis en in mijn geval is dat in elk geval met iets bloemigs zeg maar.

Het dreigende wolkendek negerend rijden we het relatief kleine stukje en komen in elk geval droog over. Te kust en te keur staan de prachtige planten te pronken en weet je, het feit dat je het huis ermee opleukt is een prettige bijkomstigheid want je humeur gaat er ook mee vooruit. Het is barstenskoud dat dan weer wel en de wind liegt er ook niet om, maar we nemen meteen de weg terug want een aangenaam vertoeven is het nu niet bepaald.

Al met al een krappe drie kwartier en juist op het moment dat ik de sleutel in het slot steek, breekt de boel los, valt er een plens water naar beneden die we dus net voor zijn geweest. Daar word je toch blij van, net als de vensterbank die helemaal vol staat met de prachtigste planten, vol in bloei! Het hoeft geen feestdag te zijn om een zon in huis te halen!

Schrijver: An Terlouw, 6 mei 2021