Mijn ambulante minnaar: aan de straat overgeleverd?

Vanuit mijn hooggelegen raam zie ik hem voortstappen aan de overkant van de straat waar een grasstrook het territorium is voor vele hondenbezitters. Of ik signaleer hem op een bank in de winkelgalerij. Al jaren sjouwt hij rond door de stad, wanhopig, afgedankt door hulpverleners, rusteloos, vertwijfeld, eenzaam, als een verkapte zwerver, op zoek naar de vrouw die hij nooit zal verwerven....Want er bestaan paria's, uitgekotst door deze maatschappij....

En we maken een klein praatje; hij verklaart nog veel te tobben en de "zelfliefde" te praktiseren, die al evenmin soelaas biedt....

eenzaamheid wanhoop zwerversbestaan

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.2 met 6 stemmen 685