In een uithoek van de stad

In een uithoek van de stad koestert ze haar kleine universum als was dit afgezonderd, afgescheiden van de werelden van vele andere stadsbewoners en van al het onheil, leed en ongeluk dat overal "Gang und Gebe" is. In het plantsoen bij haar huisje trof ik nietige vergeet-mij-nietjes aan, als herinnerend aan liefdesverdriet, aan een op tragische, onherroepelijke wijze voorgoed verloren gegane liefde (alleen de kleine blauwe bloempjes schijnen nog te getuigen van wat eens was) En daar, te midden van de troosteloze bebouwing zag ik ook plotseling de wonderlijke, prachtige orchideeën met blauwe en gele kelken, zo weerloos en kwetsbaar en triomfantelijk en van een bovenaardse schoonheid

natuur stad bloemen huisje liefde verdriet schoonheid troost

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 1 stemmen 29