`Stilte'

Het schip dat door de storm wordt voortgejaagd wordt vanaf de kust tot overmaat van ramp bekogeld met vuurballen afkomstig van niet te onderscheiden sujetten. Onder de sterren staat de lage hemel in lichterlaaie. Klippen rijzen grimmig aan weerszijden op. Haaien lachen hun gemeenste grijns in het vooruitzicht van een koninklijk bloedmaal; al die knoken die straks als tandenstokers dienst doen in hun aangescherpte kaken.

De matrozen lopen ongecoördineerd door elkaar, bevelen worden gegeven door hen die daartoe niet bevoegd zijn en gericht tot hen die niet weten wat er mee aan te vangen.

PAN-DE-MO-NI-UM.

Overal herrie, musketvuur, paniek, glijpartijen op het dek.

Mocht u denken dat dit het metaforisch decor is voor een liefde die ten onder gaat … nee, want te midden van dit alles de scheepsdichter met een nieuw verkregen rust en onder zijn arm `Stilte’ in herziene druk. Hij vent hoop uit in een contemplatieve choreografie van zijn handen en fluistert: `ik lees het om tegemoet te komen aan mijn Dulcinea. Er moet wat van mijn temperament af. Ik ben in retraite en al bijna een monnik. Nog even en ik heb mezelf ter wille van haar ingekapseld’.

... John Donne: `Beter te sneven op volle zee, dan af te sterven in een poel waar ik mij niet eens de moeite hoef te getroosten te zwemmen.’ ...

Zie ook: http://www.apartefact.nl

Schrijver: Albert Goudberg, 7 juni 2025

othello2casema.nl

Biografie van deze schrijver

schip oorlog retraite Donne stilte

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.5 met 2 stemmen 81