~ DEEL 5 ~
Het hart schoot me in de keel. Mijn moeder die de aardappels stond af te spoelen keek me aan en zei: “Neem jij maar op, want ik heb m’n handen nat”.
Het gerinkel klonk als een haast kwaadaardig lawaai. Voordat de telefoon voor de vierde keer rinkelde pakte ik gehaast de hoorn op terwijl ik dacht: “Laat ik het maar snel achter me brengen…
~ DEEL 4 ~
Ik werd overmand door verlegenheid en zocht naar woorden om de stilte te doorbreken. Ik zou haar het liefst willen zoenen, maar mijn verdraaide verlegenheid hield me tegen. Tegelijkertijd voelde ik me schuldig, want misschien verwachtte ze juist dat ik haar zou zoenen. De mooie Gabriëlla stond vlak voor me. Ze keek me aan met een haast…
Ik keek kort haar kant op. Ze keek me vluchtig aan waarbij er een kleine glimlach op haar gezicht verscheen, maar boog haar gezicht snel weer richting haar tekenopdracht. Het viel me op dat iedereen met z'n tweeën aan een tafeltje zat, maar Gabriëlla zat alleen aan twee tafels. Dat bleek niet voor niets.
Ze had namelijk een enorm arsenaal aan teken…
De lerares Nederlands werd ons slachtoffer toen we haar "blij" gemaakt hebben met een abonnement op de Veronicagids. Ze weet waarschijnlijk tot de dag van vandaag niet wie haar dat genoegen (aan)gedaan heeft. Tijdens de gymlessen waren het altijd dezelfden die de basketbal niet op de basket richtten maar op de gymleraar die even met de rug naar de…
Dit is het verhaal over iemand die het warm-nest-gevoel niet kent en voor wie het brood overal hetzelfde smaakt. Maar het is ook het verhaal over iemand die het warm-nest-gevoel zoekt en deel wil zijn van een warm nest. Een verhaal geschreven onder een anonieme naam, omdat het mijn eigen verhaal is. Mensen zouden kunnen worden herkend door dit verhaal…
474
Bezig met laden