Alle inzendingen van Emilie Kassenaar

Het mag dan buiten nog niet echt lente zijn, in mijn geheime wereldje is het dat allang. Wat heet, daar bloeien bananenbomen broederlijk naast een bedje rode tulpen, leidt een pinguïn een stoet eendjes naar een met narcissen omzoomd vijvertje en tracht een witte pauw een vogelverschrikker te verleiden. In het kippenhok wonen kippen die zwarte en gouden…

's Morgens vroeg, de wekker gaat. Nog half slaperig stap je uit bed en beland je in de badkamer. Onwillekeurig knijp je je ogen dicht tegen het felle licht, maar het is al te laat. Je bent klaarwakker en als je ogen weer opengaan, kijk je in je eigen spiegelbeeld. Dat is schrikken. Een verkreukeld, uitgezakt hoofd met een diepe slaaprimpel over…

Mijn tante Mies uit Amsterdam was stapelgek op Mimosa. Ik heb haar niet lang gekend, ze overleed al toen ik een jaar of zeven was. Maar mijn moeder placht elk jaar een klein bosje mimosa voor haar foto op het grote ouderwetse dressoir te zetten. Tante Mies was voor zij stierf (oeps...de aarde verliet!) mijn lievelingstante, maar die mimosa vond ik eigenlijk…

Het moet eruit. Ik ben ernstig ziek. Heel ernstig ziek. Van Joepiezie. En dat wil ik graag even kwijt! Zo'n twee jaar geleden besloot UPC om de modems van hun abonnees te vervangen. Ik kreeg een doosje met daarin een nieuw modem opgestuurd met een briefje erbij. In dat briefje werd mij vriendelijk gevraagd het modem aan te sluiten en vervolgens…

De achtjarige Guendalina speelde op 21 juni 1375 met haar bal. Vrolijk huppelde ze door de vele gangen van Montebello, het kasteel waar zij geboren was. Ze werd gadegeslagen door de twee soldaten die haar vader speciaal daartoe had aangesteld. Want Guendalina was een albino en liep voortdurend gevaar om als heks te worden vermoord. Plotseling rolde…

Zoals mijn vrienden en kennissen wel weten, ben ik niet het sportieve type. Ik bedoel in dit geval natuurlijk sportiviteit in lichamelijke zin. Mentaal reken ik mezelf wel degelijk tot het sportieve deel van de natie. Deze sportiviteit uit zich vooral in chauvinistisch enthousiasme tijdens evenementen waarin Nederlanders het goed doen. Tussen die evenementen…

Niemand heeft erom gevraagd geboren te worden. Het waren anderen die besloten dat jij er moest komen, dat is dan tenminste te hopen. Er lopen immers genoeg mensen rond die helemaal niet gepland of zelfs maar gewenst waren. Het zijn de ongelukjes van deze wereld. Maar hoe je er ook gekomen bent, als er geen ongelukken gebeuren, groei je op. Je groeit…

Wat Pasen en Pinksteren nooit lukt, kunnen Vette Dinsdag en Valentijnsdag wel. Het gebeurt regelmatig dat beide 'feest'-dagen op dezelfde dag vallen al is het dan dit jaar niet het geval. Op zondag veertien februari is het Valentijnsdag en twee dagen later, op zestien februari vieren de katholieken onder ons Vette Dinsdag. Die naam doet over het algemeen…

Alsof je verdwaald bent...je kent de weg wel, maar kunt hem niet vinden. Je hoort zijn stem maar hij zegt niets meer. Je voelt zijn armen haast om je heen, maar je kunt hem niet aanraken. Je bent je bewust van zijn aanwezigheid, maar je bent de enige. De liefde is niet voorbij, maar het leven wel. Het is niet te begrijpen en niet uit te leggen. Je…

Soms zou ik willen dat de hele wereld even één minuutje stil was. Even tijd, ruimte en rust om na te denken. Want we praten en communiceren zo veel dat veel mensen geen idee meer hebben waar ze het eigenlijk over hebben. Zelf ben ik trouwens niet het beste voorbeeld, daar ben ik me van bewust. Columns schrijven en insturen is natuurlijk een extreme…

De afgelopen week had ik een logeetje. Niet zomaar ééntje, maar mijn driejarige nichtje Carlijn. 'Ik wil nu bij jou logeren', had ze gezegd en de daad bij het woord voegend was ze haar mini-tandenborstel en haar peutertandpasta gaan halen. 'Mama pakt mijn kleren wel in de koffer', stelde ze vast en zo was het ook. Dus reed ik met Carlijn en haar…

Buitenlanders zien ons land met andere ogen dan wij dat doen. Het is iets dat iedereen weet, maar het 'real life' meemaken, is nog veel leuker. Wat dat betreft mag ik niet mopperen. Als je (bijna) vijfentwintig jaar getrouwd bent geweest met een Italiaan, heb je heel wat zaken die je tot dan toe vrij normaal vond, ineens met andere ogen gezien.…

Toen ik een week of wat geleden mijn kerststal van zolder haalde, ontdekte ik dat mijn kamelen waren verdwenen. Vervelend, want drie wijzen zonder kamelen...dat hoort niet. Vandaag, net op tijd voor Driekoningen, dook een van de twee schepen van de woestijn weer op. Hij staat inmiddels uit te rusten bij de stal, nog net een dag genietend van de aandacht…

Het is bijna zes januari...de dag dat de wijzen uit het Oosten de stal in Bethlehem zouden hebben bereikt waar Jezus was geboren. Dat feit zou al zo'n dikke tweeduizend jaar geleden hebben plaatsgevonden en er is vrijwel niemand die er nog van wakker ligt. Hier althans. In Italië is dat anders, daar wordt Driekoningen heftig gevierd, vooral voor…

Mijn moeder zong het graag en veel. Ze dacht ook dat het mooi klonk en niemand die haar uit de droom hielp. Als kind begreep ik niet wàt ze zong maar ik vond het een leuk deuntje en als Mama vrolijk door de keuken huppelde was dat zo'n feest, dat ik waarschijnlijk de dodenmars nog wel geestig zou hebben gevonden. Het duurde jaren voordat ik de…

Het is grappig te horen hoeveel mensen weer blij zullen zijn als het 2 januari is. We lopen ons de hele maand december de benen onder het lijf vandaan om het gezellig te maken en als we dan middenin die warme, vrolijke en heerlijke feestdagen zitten, verlangen we naar 'gewoon'. Ik denk dat het te maken heeft met het feit dat ons het idee is opgedrongen…

Een galadiner meer of minder...ach, er zijn jaren geweest dat ik er echt niet van opkeek. Vorig jaar om deze tijd schreef ik nog enthousiast over het Kerstgala van het bedrijf waar ik werk. Een avond lang verwennerij van de bovenste plank. Avondkleding, chauffeurs, bontmantels, artiesten van naam, een kasteel, champagne en gigantische cadeaus. Het zijn…

Een flink deel van de Nederlandse bevolking is uiterst geprikkeld waar het gaat om, zoals zij dat zelf noemt, de islamisering van 'onze' maatschappij. Wat onze maatschappij precies is, weet ik eigenlijk niet zo goed. Alle normen en waarden die ik in mijn jeugd nog heb meegekregen, zijn allang geen gemeengoed meer. Ik voel me absoluut niet op mijn…

Het kan gek lopen… Soms zit je wekenlang thuis te verzuren en dan ineens staan je weekeinden bol van de leuke dingen. De afgelopen dagen waren wel heel bijzonder en vooral multiculti! Vrijdagmiddag had ik afgesproken met mijn vriendin Adèle, bij haar thuis in Amsterdam. Dit soort afspraken maakten we 35 jaar geleden ook al en afgezien van wat technische…

Vandaag was weer zo'n typische baaldag. Lange file naar kantoor, lange file weer terug. Veel vergaderingen en (zo aan het eind van het jaar) nog een flinke hoeveelheid spoedklusjes die af moeten. Voor mij is dat trouwens niet zo'n probleem, ik behoor tot het soort mensen dat het beste presteert als de druk erg hoog is. Toen ik om een uur of vijf in…

Mensen die hun kleren niet slechts in dure boutiques kopen, kennen ze. Die venijnige plastic (rot-)dingetjes waarmee het prijskaartje aan een kledingstuk zit. Meestal aan het label, maar soms ook gewoon dwars door de blouse, rok of trui. Ze zijn onmogelijk met de handen stuk te trekken, want als je een beetje kracht zet, scheur je het dingetje dwars…

Er zijn mensen die menen dat godsdiensten de bron van alle kwaad in de wereld zijn. De onderliggende gedachte is dat er altijd en overal oorlogen geweest zijn die tot doel hadden de godsdienst van de een, op te dringen aan de ander. Dat was en is natuurlijk een kwalijke zaak. Net als het feit dat simpele gelovigen de dupe kunnen worden van wreedheden…

Ik surf graag op het internet en dan kom je weleens iets tegen. Deze week was dat de website van een restaurant in Rhenen. Nou ken ik Rhenen een beetje, omdat mijn oom Arnold en tante Louise (Nol en Loes dus) daar een hotel-restaurant ('De Stichtse Oever') hadden, waar ik zo'n beetje elke vakantie 'moest' helpen. Dat moeten is maar relatief. Veertig…

Ja, ja! Het zal u hoogstwaarschijnlijk niets zeggen, maar het zinnetje 'Zaterdagavond, ja, ja!' komt uit de tune van een ooit zeer populair televisieprogramma, gepresenteerd door niemand minder dan Willeke Alberti en haar vader Willy. Ik keek er de hele week naar uit. Niet omdat ik zo'n fan van pa en dochter Alberti was, maar het was "showtime…

In een klein plaatsje bij Brescia in Noord Italië geeft men dit jaar een heel bijzondere invulling aan de kerstgedachte. Onder de naam 'White Christmas' wordt van eind november tot en met 24 december jacht gemaakt op de gekleurde medemens. Deze mensen worden opgepakt en wie wordt gevonden zonder, of met een verlopen verblijfsvergunning wordt direct…

In de keuken ben ik geen groot talent. Italiaanse gerechten gaan nog wel, daar heb ik echt mijn best voor moeten doen, anders had ik het er niet lang uitgehouden, maar de Hollandse pot blijft voor mij net zoiets als wiskunde. In mijn familie kookten de mannen. Twee broers van mijn vader waren echte topkoks in hun tijd (de een schreef recepten voor…

Mijn destijds driejarige neefje Niels vertaalde de door zijn moeder gebezigde vloek 'Potjandrie' ooit naar 'Pot van Drie'. Omdat het een slim jongetje is (familie!) en hij al jong door had wat cijfers betekenen, gebruikte hij zijn 'vloekje' om de ernst van de situatie aan te geven. Drie was gewoon, maar was hij erg getergd, kon het zomaar 'Pot…

Herman van Veen is bang. Héél bang. En dat lijkt mij terecht. Hij heeft gezegd dat de PVV moet oppassen om niet op de NSB te gaan lijken. Van Veen doelde op de structuur en de organisatie van de beide bewegingen. Er schijnen nogal wat overeenkomsten te zijn tussen NSB enerzijds en PVV anderzijds. Van Veen heeft dit geuit tijdens een bijeenkomst in…

Ik ontving een mail van een collega waarin wordt gesteld dat de prijs van biologische producten omlaag kan. Het is blijkbaar mogelijk een kamerdebat te forceren over de prijs van biologische producten. Die zouden een aantal jaren BTW-vrij verkocht kunnen worden. Daar zijn 'handtekeningen' voor nodig, die van u ook! U kunt uw virtuele handtekening…

Er was eens eens een man die gek op fietsen was. Hij deed er van alles mee. Hij ging zelf veel uit fietsen, soms op de mountainbike en soms op de racefiets, haalde ze regelmatig uit elkaar om vervolgens weer in elkaar te zetten, verfde ze, verving spaken en kettingkasten omdat hij het leuk vond en repareerde ook de fietsjes van de kinderen uit de buurt…