Alle inzendingen van Fred

Het zou zo maar kunnen zijn dat ik er morgen niet meer ben. Ben ik er toch maar even geweest. Dagmens ?…

Onrustig water, opgezwiept door woelige winden, schuimende koppen en wuivend helmgras, daar strandt de zee op het zand, op het land, deinende duinen weerstaan de toorn van Neptunus. Eb en vloed, een immer weerkerend gebeuren, het houdt maar niet op. Ik denk dat ik de dag moet plukken, de aarde past zich niet aan mij aan, gaat ongegeneerd haar eigen…

Ik krijg niet wat ik verdien.…

Ik ken hem een jaar of acht, kwam hem tegen toen ik mijn baan verloor. Hij is imker, verzorgt met zijn gevleugelde vriendinnetjes de botanische tuinen in het park. En dat doet hij goed, ze noemen hem niet voor niets de bijenkoning, bevruchtend gaat hij zijns weegs. Onlangs kwam ik hem tegen, gesprek: "Hoi Tom, hoe gaat het met jou" ? "Niet…

En Jezus zeide: "Laat de kinderen tot mij komen". Sommige priesters hebben dat iets te letterlijk genomen. Zij kwamen aan de kinderen.…

Ik ben van '49, volgens Dylan 'a very good year'. Dat klopt ook wel, rock & roll 50, driekwartmaat 60, disco 70 en house 80, daarna alles nog eens dunnetjes over. Het is nu 2010, en ik ga zo ongelooflijk hard voor Rammstein en t.A.T.u., het liefst in combinatie. Alsof ik er in wil stampen dat niets is wat het is. Aan de zijlijn 'Diary' van…

Priesters en misdienaars, profeet en Aisha. Er is geen verschil in misbruik. En ik, ach, ik geloof er geen woord meer van, van wat ze beweren.…

Open dag in het restaurantwezen, 'kom in de keuken' was het devies en kijk de kok op zijn vingers. Heb ik mij geen twee keer laten zeggen en repte me naar Le Cheval de la Tourette. Daar serveren ze schreeuwend duur draadjesvlees met een fond dat er niet om liegt, inclusief drie erwten en een quenelle van gestampte eigenheimer. Ik heb dat kijkje…

Ik mis Günter.…

Hij had het bijna niet gehaald, Ferdinand, zijn moeder ontsloot op tijd maar de navelstreng hing ietwat onhandig om zijn hals. Half stikkend en in paniek, groengeel bont en blauw ter wereld komen, dat doet je wat. Als hij een broek had gehad, dan had hij erin gescheten, nu deed hij zulks in zijn moeder. Bang is Ferdinand al lang niet meer, hij graaft…

Taal is niet aan mij besteed, vaak kom ik niet uit de woorden die ik zou willen bezigen. In de kop zit het goed, maar zodra ik alles op de goedbedoelde rij wil zetten gaat het mis. Het is net niet wat ik wilde zeggen, de crux ontbreekt evenals de pointe. Ik beken derhalve kleur. Lente, ach de lente, met haar brekelijke nuances groen, vooraf gegaan…

Met opgelegde maatregelen maak je geen vrienden.…

Ze zei het me letterlijk, een alternatief had ze niet, uitzicht wel, het grote raam doorglaasde een drukke allee. Het deed haar niets, de trams reden toch wel van links naar rechts en terug, het sportveld aan de overkant was jaren verwijderd van haar jeugd. Niets meer om voor te leven, en toen vroeg ik haar om het nog viereneenhalf jaar vol te…

Er bestaat geen regelmaat voor maatregels, in de grond is de wet achterhaald.…

Als kind vroeg ik mij al af, kiezen tussen doof zijn of niet kunnen zien, wat zou ik willen? In die tijd kende ik een jongeman die rond reed op zijn fiets, een rood-wit bordje bevestigd op zijn bagagedrager met de letters SH. Op mijn vraag of hij kleuren zag kreeg ik een gestameld, onsamenhangend, antwoord, hij stiet klanken uit die in mijn oren de…

Je bent niemand vooraleer iemand dat bevestigt.…

De angst regeert, zoveel is wel duidelijk. Een rechtsdraaiende bacterie houdt je gezond, klamp je vooral vast aan de gevestigde orde want de nieuwkomers zaaien haat. Het geschreeuw is niet van de lucht, "stem op mij, gebruik dit of dat". Vroeger kon je bij klaverjassen gewoon nog passen.…

Ik dacht op deze site een punt te kunnen maken, een gestolen verleden, zorgzaam onverhoeds een vrouwlijk heden, ik gooi mij eruit. Beken een crimineel verleden, ik heb een dubbeltje gejat uit de portemonnee van mijn moeder, ben ik niet trots op. En nu, nu zorg ik voor de mens die zichzelf niet verzorgen kan, heb ik elke sleutel in handen. Ik laat ze…

Ik heb er eventjes helemaal geen zin meer in, bewering zus en zo, een hartenkreet vanuit mijn tenen. Ook vandaag weer vlogen duizenden kauwtjes richting Zuiderpark, roepend en troepend in duistere wolken, vleugel aan vleugel werd niemand geraakt. Het mooie daarvan is dat kauwen in vlucht niet schijten, onbekommerd genoot ik van wat mij overkwam.…

Ik zag vanavond laat, zoals altijd, P&W. Jeroen vraagt aan Faizel waarom hij dat hoofddeksel draagt, Faizel komt met een antwoord als ware hij JP de MP, veel woorden en geen geen wol dus. Jeroen vraagt door, hij is echt goed dit keer, maar lulletje Witteman kapt het verbale gevecht af. Op zo'n moment moet je wel zappen. Dag Enait, jouw lege zetel is…

De ultieme dooddoener, wij sterven van verlangen. R.I.P.…

Van huis uit heb ik een hekel meegekregen jegens 'Moffen', mijn vader heeft indertijd het vege lijf kunnen redden door in het kolenhok van de buren te gaan liggen. Dat verhaal is vaak verteld bij verjaardagen waar de stoelen in een kring werden opgesteld. Koffie met gebak, nog een bakkie, wachtend op de alcoholische versnaperingen, dat was nostalgie…

tip: Aranjuez mon amour, gewoon een mooie melodie.…

tip: Feuer frei (bang, bang), Rammstein…

Geert Wilders wordt de onderbuik van het jaar. En dat heeft veel te maken met het onvermogen van de slinkse politiek, die maken dit land zieker dan ziek.…

Morgen, ja morgen, na morgen een zondvloed of zo. Morgenochtend sta ik op, wrijf ik de slaap uit mijn ogen en beleef ik wederom een dag. Ik kan zomaar worden gebeld om een wankel persoon bij te staan, de kans is klein dat ik uitslaap. Het werk is hard, het werk is halfzacht, de wekker is hard, elke ochtend weer half acht. Morgenstond heeft goud in…

tip: Zerstören, Rammstein…

Ik heb er lang over nagedacht, moet ik nog doorgaan met al die alter ego's van mij. Achteromkijkend denk ik van niet, soms vergat ik de vink aan te klikken dat mijn email adres niet voor anderen (u dus) in beeld mocht verschijnen. De poespas schaf ik bij deze af, u krijgt wat u leest. Ik ben gluiperig, muzikaal blijf ik ontroeren danwel verbijsteren…

Ik ga u, nogmaals, lastig vallen met mijn werk, de zorg. Afgelopen week ben ik, onder andere, langs geweest bij hulpbehoevende mannen, toevallig allebei 91 jaren jong. De eerste was dinsdagochtend, na dagen regen een zonovergoten dag, het adres was nogal een beetje uit de richting. Ik ben op tijd, hekel aan te laat komen. Hij is van het gemakkelijke…

Ik schreef vanavond een mooi stukje over de belabberdheid van mijn klanten, zorgwekkend, zorgwerkend. En dan besluit de server er zomaar uit te stappen. Ik ben dus overgeleverd aan de boodschapper. Wat mij betreft, schiet hem maar dood en laat mij leven, opdat ik kan geven aan wie dat maar wil.…