Het was Lena, het verpleegstertje waar hij zonet een woordenwisseling mee had gehad. Ze stond wat bedremmeld in de deuropening.
“Misschien had je wel een beetje gelijk…”, begon ze aarzelend. Ze ontweek zijn blik, hield haar hoofd ietwat schuin.
“Ja?”
“Ik wist dat het je moeilijk kunt...
Met zijn koffer in de ene, en zijn sporttas in de andere hand liep hij het conversatiezaaltje van de herenafdeling binnen. Dit zou dus de eerste keer zijn dat hij de kerstdagen in een psychiatrische inrichting doorbracht. Hij was benieuwd.
In één oogopslag overzag hij het interieur. Een grote,...
Die avond kroop ik al vroeg onder de wol, het gesjouw in de stad en op het terrein had me erg vermoeid. Maar 's nachts schrok ik telkens wakker uit nare dromen waarin beelden van de voorbije dag zich herhaalden, grotesk en indringend. Pas aan het begin van de morgen slaagde ik erin enige tijd...
Opgetogen over het succes van mijn bezoektruc begaf ik me die middag naar het klandestiene atelier in het theehuisje. Drie maal klopte ik op het kelderraam, maar in het binnenste van het ronde gebouw klonk geen enkel gerucht. Was hij misschien zo geconcentreerd bezig dat hij nu niet gestoord wilde...
Aan de muur boven zijn bureau hing een groot aantal foto's van personeelsleden. Daarvan had hij stuk voor stuk de achtergrond weggeknipt, zodat er een soort groepsfoto was ontstaan, een mozaïek van lachende en ginnegappende broeders, zusters, co-assistenten en psychiaters, sommige in witte jas,...
Sinds de dag waarop mijn familieleden mij hier brachten en mijn moeder huilend afscheid van mij nam aan de poort, zijn er vijf maanden verstreken.
Vijf maanden - en volgens mijn psychiater moet de eigenlijke behandeling nog beginnen. Voorlopig vindt hij me nog te verward en ontoegankelijk om nu...
318
Bezig met laden