Alle inzendingen van Lejo Van Kuijeren

Eind december, de tijd ruikt lont.…

We nemen de tijd, voegen ingrediënten toe en noemen dit leven.…

Spreuk Is het in september lekker warm, dan slaan de boeren weer alarm..!…

Passief recreëren: Zwijgend met gedachten spelen.…

Spreuken zijn er om uit te spreken, zo niet dan blijven ze onbesproken.…

Nu wuif je nog, straks zwaait er wat.…

Anesthesisten... slaapverwekkend..!…

Vreemdgaan, liefde in bruikleen.…

De tijd te lijf: Wanneer je iets stuk wilt maken, neem dan de tijd,die moet toch kapot.…

Stoelgang op maandag: De Chinees van zondag werpt z'n vruchten af.…

Mijmeren over bezigheden kan uitputting veroorzaken.…

Zonder dwarsliggers rijden er geen treinen.…

Steel nooit postzegels,voor je het weet heb je een stempel.…

Terwijl je kookt, verdampt de tijd.…

voor A.L.Snijders Schietstoel.…

Jezus López Dias, de fameuze Spaanse marathonloper uit een ver verleden zei het destijds al: 'Als je je benen niet uit je reet wilt lopen moet je op tijd vertrekken.' Van de atleet weet ik dat hij een filosofische inslag had, hij wist zijn tijdgenoten te verbazen met opmerkelijke uitspraken. Citaten van levensbeschouwelijke aard, dikwijls uit nood…

Enkele jaren geleden hoorde ik van een oudere collega machinist de volgende anekdote. Hij 'de machinist' moest volgens zijn dienstkaartje een trein rijden van Hengelo naar Zutphen. De baanvaksnelheid was daar destijds nog 100 kilometer per uur. Te Zutphen aangekomen kwam zijn baas met driftige passen op hem af: 'Meester' sprak hij streng tot…

'Zonder dwarsliggers rijden er geen treinen' -Wat rijdt de trein rustig. -Ja,dat zijn de betonnen bielsen, ze hebben die houten onlangs allemaal vervangen. -Geen enkele houten biels meer? -Nee, alles weggewerkt in het kader van de vooruitgang. -O,maar het had ook wel wat die houten biels. -Ja maar de betonnen liggen beter zeggen…

Het naar huilbui neigende vrouwtje begon zachtjes tegen mij aan te tranen. Weet u zei ze, er is altijd wel iets dat stoelt op verdriet, dan krijg ik het te kwaad en komen als vanzelf de waterlanders. Heeft u al eens geprobeerd de zonnige kant van het leven te zien, vroeg ik quasi pedagogisch. Natuurlijk, zei het vrouwtje met lichte toorn in haar…

- een cursiefje - Men vraagt mij weleens, hoe kom je aan inspiratie voor je gedichten. Welnu, poëzie is met wijdopen ogen door het leven gaan en tot je verbazing merken, dat het inderdaad op straat ligt, je moet het alleen even oprapen voordat het teloor raakt. Hoe dikwijls gingen we niet voorbij aan die ogenschijnlijk nietszeggende opschriften…