Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Palombière

De urn met daarin de as van buurman Claude is bijgezet in de familietombe op het kleine kerkhof van Beauregard.

Vergezeld door zijn naaste familie en zijn oude strijdmakkers die de vier vaandels dragen.
Gaby, die het kerkje verzorgt, spreekt een afscheidswoord waarin hij Claude schetst als iemand die de nabestaanden niet treurig wil zien.
Ondanks zijn benauwde angst van de laatste weken.

Na de lange lijdensweg die de laatste weken ook Colette zichtbaar liet lijden mogen we zeggen dat de dood hier een verlossing was.

Hoewel de bijzetting in besloten kring zou plaatsvinden waardeerde ik het dat Gaby ons vanmorgen een half uur voor de aanvang op de plechtigheid attent maakte.

Ik kwam op tijd aan.
Het is 10 minuten lopen en het laatste stuk gaat tegen de heuvel op en dat valt altijd tegen.
Ik voegde me bij het gezelschap en ging naast Bruno en Pierrette staan.
Opgenomen in de kring van 'les gens d'ici'.
De dood kent geen onderscheid, geen grenzen.

Colette kwam naar me toe toen ze zag dat ik was gekomen om haar man de laatste eer te bewijzen. We omhelsden elkaar.

Het voorgedeelte van de tombe was weggeschoven.
Drie kisten werden zo zichtbaar. De rode urn werd bijgezet. De stoet liep nog eenmaal langs de as van Claude.

Na de condoleance liep ik met Pierrette naar beneden. Ze vertelde me dat tijdens de crematieplechtigheid in Tonneins aan de hemel twee heldere regenbogen verschenen. De opklaring was bijzonder, want het was al dagen grijs regenweer in deze buurt.

Gisteren was ik aan het werk in de tuin. De kooi met de palombes (houtduiven), die Claude's trots en glorie waren, was leeg.
Ik hoorde het eerder dan ik het zag.
De afwezigheid van het geklapwiek in de kooi naast onze tuin.
Geen nieuwsgierige duiven die mijn gedoe bekeken.
'Ik denk dat Colette die kooi snel zal afbreken', zegt mijn man.
Ze had de laatste tijd haar handen vol aan de verzorging sonds Claude te zwak was om ze te verzorgen.

Ik denk dat het wel even kan duren.
Als een monument staat de palombière daar.
In de stralende zon, onder een strakblauwe lucht. De oostenwind heeft er vrij spel. De palombes zijn gevlogen.

Survolé la palombière, survolé la terre.

Schrijver: annemieke wetting, 31 december 2009


Geplaatst in de categorie: woonoord

3.8 met 4 stemmen 253



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)