Een slonzige trap naar boven, een scherpe draai naar rechts en we staan voor een woest uitgehakte muur, die gretig gaapt naar twee aanpalende vertrekken.
De achterwand van het kleinste kamertje is geperforeerd door hagel uit een luchtbuks; de aangrenzende ruimte aan de straatzijde is met riet...
Dansend op een spoortje licht verglijdt fossiele tandpasta in een dartele droogbloem.
Gestolde tijd van de Haarlemse schilder Kees Verwey. Stillevens aan het einde.
”Ik vang de laatste bloei.”
Ingelijst een blikvanger voor de Rotterdamse kunstkenner
Robin Adèr, ooit conservator bij...
Wij hadden begin jaren tachtig geen speciale actie nodig om De Schouw te laten blijven. Als krantenjongens tankten we de baromzet gewoon dagelijks naar een hoogte, die evenredig was aan ons alcoholpromillage.
Kale Willem blij, Joris blij, Robert-Jan blij en soms waren de klanten ook euforisch...
Het natte helmgras buigt onder haar blote voeten. Ze heeft een machinist gekust en is gevlucht naar een eiland zonder trein. Hier geen bebloede bielzen, maar speelse hoefjes in een hertenspoor langs de vloedlijn. Het rulle zand stuift stap voor stap en ze likt haar zilte lippen met een flauwe lach....
313
Bezig met laden