Alle inzendingen van i.Broeckx

De valk is een prachtige, majestueuze vogel met een soms stralend wit verenkleed waarboven de trotse kop met scherpe snavel zich verheft. In Valkenswaard is een museum gewijd aan de opmerkelijke vogel en aan de rijke cultuur die tot stand kwam in voorgaande eeuwen op basis van de africhting en pre...

Aan de Goirkestraat staan de standbeelden die een Rooms-Katholieke traditie symboliseren dan wel vertegenwoordigen in een lange statige rij. Sommige zijn begroeid met klimop dat als het ware steun zoekt tegen het beeld van de heilige. Achter de stenen gestalten bevinden zich de vele graven en grafmo...

Merkwaardigerwijs bevindt zich aan het sombere Paletplein - brandpunt van mijn soms matineuze omzwervingen en nutteloze, doelloze en bovendien onbetaalde werkzaamheden - de zo eclatante zaak van contactlensspecialist De H. Deze neemt een uitzonderingspositie in met haar blitse etalage en onwerkelij...

Het waren twee sympathieke oudere heren die met mij de terugweg aanvaardden uit Biezenmortel. De chauffeur, berekend voor zijn taak en altijd bereid tot conversatie en een andere meneer met wollen muts op. Hij verhaalde over zijn vroegere baan, waarin hij te lijden had gehad onder machtsvertoon en d...

Mevrouw gaat nog altijd iedere week naar het graf van "ons Angelique" aan de Hoflaan en ook vandaag, als ik haar ontmoet in de bus, staan de tranen haar in de ogen. Ze draagt echter de groen/oranje carnavalssjaal, naar eigen zeggen "om er toch maar iets van te maken". Ook heeft ze een grote, m...

Als de stilte van de vroege morgen nog over de stad ligt en deze beheerst, laat een enkele kerk de slagen van haar klokken horen en ik kan niet ontkennen dat een enkele solitaire, matineuze wandelaar me dan vriendelijk begroet. Het interieur van Café-Restaurant "De Katterug" heeft een nieuwe a...

....en in die vroege jaren, de jaren van mijn kleutertijd, kwam steevast de bus voorrijden aan de Ringbaan Oost, bestuurd door ome Rob, bekend en geliefd bij alle kleuters. De paviljoens van "Kleuterheil", met haar zwembad en met in de verte het huisje van Hans en Grietje dat we zelden bezochten, ...

Ergens te midden van de steenmassa, te midden van het labyrint van de straten, onvindbaar achter een gevel, houd jij je schuil. Eens, in lang vervlogen jaren, stond je aan mijn zijde. Je bent slechts één van de duizenden, van de tallozen, van de miljoenen, maar je bent eenvoudig en zachtmoedig en ...

In het pontificale maar sfeerloze Winkelcentrum Wagnerplein dat onbeschaamd en als het ware "wellustig" ligt uitgestrekt voor de eveneens onbeschaamde adepten van het consumentisme die hier kooplustig ronddwalen naast degenen met groen-oranje sjaal die de mallotige traditie van onze stad vereren e...

De tante, de zus van vader, over wie ik onlangs schreef en die haar tragisch levenseinde eens vond in een verpleeghuis in Ewijk, stond in onze familie bekend om de grenzeloze lusteloosheid waarmee zij langdurig en neerslachtig op de bladzijden van een roman kon blijven staren zonder iets te lezen of...

....En zo staat me nog het een en ander bij uit verre, schemerige jeugdjaren dat zich echter slechts in vage, schimmige, onduidelijke contouren aan mijn bewustzijn manifesteert. Het speelgoed waarmee we speelden, de spannende jeugdboeken uit de schoolbibliotheek die we lazen. Zoveel zou ik op wil...

Het elegante paardje, dat ik aantrof in de kringloopwinkel schafte ik aan. Het paardje dat het hoofd lichtjes neigt en dat een been heft, siert nu mijn schouw. Ik besloot dat ik een plaatsje moest inruimen voor het beeldje. Voorrang moest geven aan een schoonheid en aan een sierlijkheid die een verl...

Hij had zijn pet afgelegd op het bureau van de arts, de arts die hij zozeer vereerde wegens zijn naïeve en zozeer onterechte verheerlijking van de medische wetenschappen waarin hij zozeer teleurgesteld zou worden. Ze zouden hem pijnigen met een pijn, die ik hem allerminst gunde, toen ze met het ...

Wie denkt of vermoedt dat de zaak van "Hornbach" in Tilburg West een klein buurtwinkeltje is, vergist zich deerlijk. In een gigantische, uitgestrekte hal is hier ondergebracht en bijeengebracht wat het menselijk vernuft zoal tot stand heeft weten te brengen op vele gebieden. Ik zag dan ook velen s...

De bebouwing van "Traverse", opgetrokken uit beige baksteen, torent uit boven de zaak van de Aldi. Het kan niet als verwonderlijk beschouwd worden en spreekt haast vanzelf dat cliënten van deze daklozenopvang nogal eens hongerig en hulpbehoevend in de genoemde omgeving ronddwalen en daar hun heil...

Het dorp Ewijk kent haar voorzieningen zoals gebruikelijk in vele dorpen. Men zou dan ook wellicht kunnen beweren - met een misschien wat merkwaardige redenering - dat ze alle variaties vormen op een thema. Men zou ook kunnen zeggen dat wat ik zou willen noemen de "parallelle wereld" (helaas een b...

Ze waren de gang weer gegaan, ze hadden de weg weer afgelegd vanuit het dorp naar de stad. En ze hadden ongetwijfeld de flats na hun reis met trein en bus zien opdoemen. De flats waartoe ook mijn woning behoort, die al jaren een beschermd stadsgezicht vormen: de eerste flats van Tilburg uit 1954 of ...

De man met de tedere, diepliggende blauwe ogen - de ogen die zo lang geleden voor het eerst liefdevol zijn echtgenote, mijn zus aanschouwden - koestert op het erf van zijn woning (die ik als "boerderij" zou willen omschrijven) het trotse, houten beeld van de hem zo geliefde kraanvogel, dat zijn co...

Met een snelle auto is de afstand Tilburg - Nijmegen gemakkelijk te overbruggen. De imposante Waalbrug wachtte vandaag als het ware al op ons en toen we op de plaats van onze bestemming gearriveerd waren, zagen we in de verte en in de hoogte de petieterige figuurtjes van het verkeer op de brug. Onze...

In hoeverre haar voorheen zozeer eclatante verstand nog intact was, bleef mij onduidelijk. Maar gelukkig was zij zich onbewust van het feit dat zij verdreven was uit haar stadse woning waar de tekenen, trofeeën en bewijzen van haar vroegere eruditie nooit meer op haar zouden wachten. Een curieuz...

In die tijd droeg ik nog jurken. Het café bevond zich in een bocht van de weg, daar waar de Korte Heuvel overgaat in de Tivolistraat. Daar ontmoette ik haar voor het eerst. We schreven negentiennegenenzeventig en veertig jaar na dato is ze nog mijn vriendin. Haar grijze haar mondt uit in een smalle...

Eens schonk je mij het vogeltje van fragiel, doorzichtig glas. Vaak kijk ik ernaar. Het heeft een lange, eveneens glazen staart, die enthousiast opwipt alsof jij, mijn meest dierbare zus daarmee wilt veronderstellen dat de fervente en vurige kracht waarmee ik mijn leven attaqueer, waardeer en hante...

Bij "Multivlaai" (waar zelfs een busje met daarop de naam van de genoemde zaak in trotse kapitalen voor de deur staat) stonden vandaag zoals altijd de diverse heerlijke, kleurige vlaaien te pronken onder de toonbank. Maar het gonsde in de winkel: de vader van de verkoopster was overleden. Haar d...

In het merkwaardige, langwerpige gebouw, gesitueerd aan de Ringbaan Oost, opgetrokken uit lichtgele baksteen, ontworpen door een mij onbekende architect volgens de richtlijnen van de Nieuwe Zakelijkheid; een gebouw dat alle Tilburgers kennen waren lange tijd de HBS en het gymnasium gevestigd. Ik br...

Naast de overige lieflijke en kunstzinnig vervaardigde meubelstukken die mijn sinds lange jaren overleden moeder mij eens schonk, naast de zwarte vitrinekast en de kledingkast die we samen eens aanschaften, is nog altijd een wit tafeltje in mijn bezit dat mij zeer dierbaar is. En zo herinneren mijn ...

Het was mijn medepatiënten in de wachtkamer en later de passanten in de Umberstraat allerminst ontgaan dat ik op kousenvoeten was gearriveerd. Vol belangstelling en mededogen richtten ze zich tot mij en informeerden naar de oorzaak van mijn malheur. Een mevrouw kwam aanzetten met een stuk karton...

Toen de armoede mij overvallen, belaagd en gegeseld had als een storm die niet wilde gaan liggen en me in haar perfide val gelokt had die geen ontsnapping meer bood, betaalde de allerliefste voor mij de dikke, mosgroene winterjas die ik voor veertig euro bij hoge uitzondering kon aanschaffen bij C ...

Mijn tranen hebben rijkelijk en overvloedig gevloeid in de ziekenkamer naast het bed van mijn betreurenswaardige oude vader. Toen zijn einde naderde, vroeg hij mij voor te lezen uit zijn favoriete boek uit zijn jeugd, getiteld: "De jongensjaren van...." Mijn stem haperde en stokte, maar hij verm...

De arts, wier gezicht nog altijd tekenen van een lang voorbije meisjesachtigheid en jeugdigheid draagt, wendde dit gezicht snel af en verklaarde onverhoopt dat haar geduld op was. Haar geduld was echter bijzonder snel op en was snel vervlogen als de ijle, vluchtige geur van een parfum dat geen duurz...

In de bus observeerde ik zijn brede schouders in de dikke, warme en kennelijk dure winterjas. Het is de vraag of die schouders zijn leed kunnen dragen. Zijn hoofd gaat schuil in de capuchon. Hij is schizofreen en op mijn desbetreffende vraag antwoordt hij dat het "goed" gaat. De verbittering en wo...