Opnieuw in het kleine dorp in Biezenmortel
Het paviljoen, gesitueerd op het terrein van de inrichting, werd op voor mij voorheen onbekende wijze begrensd door een fraaie, langwerpige tuin die in het vroege seizoen al een min of meer zomerse aanblik bood. Ook de getraliede poort aan de zijkant had ik voorheen nooit opgemerkt.
Toen ik door genoemde poort de tuin verliet, zag ik gelukkigerwijs mijn taxi al aankomen. Mevrouw de chauffeur droeg op beide handen en armen uitbundige zwart-witte tatoeages die ze naar eigen zeggen heel fraai vond maar waarvoor ze veel pijn over had gehad.
De auto suisde voortvarend en onbesuisd over de snelweg in de richting van de stad en deze bracht mij thuis....
11 maart 2025
Geplaatst in de categorie: natuur