Alle inzendingen over planten

De halfgesloten bloem in het warme en zachte boeket is de mooiste.…

Het was een sombere dag in het dichte bos van een landgoed, ergens tussen Ulvenhout en Chaam. Oude, dikke eiken en beuken stonden stram en kaal onder de trieste, grauwe hemel van de laatste winterse dagen. Door de kromme takken zuchtte een zwakke wind neerslachtig: "Het is niet veel wat we hier beleven. Werkeloos afwachten maar... Toch blijven hopen…

Wie hoorde ooit – voor mijn part toevallig - van alfarrobeira? Ik thuiszitter verzamel zoveel mogelijk weetjes. Het soort weetjes dat fluïde rondom hanteerbaar is zodat niet opvalt dat je het fijne niet weet. Je kunt er dan mooi omheen causeren. Zodat zonder zelf te reizen lijkt alsof je van de hoed en de rand weet. Bij uitstek geschikt voor…

Het was voorjaar op Groenland. Toch lag heel dat geweldige eiland nog onder een dikke laag sneeuw. Witte poederwolken stoven op, en ijlden naar de kust, want er begon een harde stormwind te blazen. Jaagdrift, zoals die stormwind heette, zag beneden zich Eskimo's. Die flinke mannen gingen ondanks het verschrikkelijke weer op jacht. Met hun speren…

Tussen de grote eiken en beuken van het Liesbos hing lichtgrijze morgenschemer. Daarbij sierden al enkele strepen van het opkomende zonlicht het donkerbruin van boomtakken. Tussen de kleine plantjes gleed een zuchtje over de grond. Honderden witte sterretjes wenkten de voortglijdende lucht om dichterbij te komen. Die sterretjes waren bosanemonen. De…

Serafien was vijf of zes jaar oud. Ze zag dat een jonge prins te paard naderde. Hij liet zijn dier stil staan en keek nadenkend naar dat geheimzinnige bos voor hem. Maar wat een wonder! De reuzenstruik waar Serafien aan groeide, boog vanzelf voor de prins. Het paard en zijn berijder konden er langs. Ook andere struiken en bomen bogen zich om paard…

Even buiten de stad, aan een lange beukenlaan, stond een oud, statig herenhuis. Al bijna een jaar woonde er niemand meer in. Achter in de verwaarloosde tuin stonden een kersenboom en en hoge, wijde rozenstruik naast elkaar. De bloesemknoppen van oude Jacob, de kersendrager, kregen al witte puntjes. "Straks zal mijn bloementooi de lente echt versieren…

Achtenvijftig en een hart dat het hard te verduren kreeg, dotteren een onbekende term maar wel een by-pass via een aderend been. Twintig jaar later vertelt ze mij, bijna schaterend, dat het er niet uit zag. Desinfecterend hadden medici haar ene been rood geschilderd, na de ingreep voorzien van hechtingen, in haar beleving waren dat nietjes op een…

Zo heet ze niet, dat zult u begrijpen. Enige terughoudendheid is hier op zijn plaats, de organisatie staat frivoliteiten niet toe. Ik weet het nog goed, de eerste zorgelijke druk op de bel, een brekelijke stem die informeerde wie er voor de deur stond. Zij was mijn tweede klant op de eerste dag dat ik, noodgedwongen door gebrek aan compassie bij…

Terwijl het land zich afvraagt wat te denken van de film van ome Wilders, maakt een groot innerlijk conflict zich van mij meester. Dat heeft voor de verandering even niks met Geert te maken. Zoals mijn gedachten wel vaker afdwalen als het aan de borreltafel over de laatste scheet uit Venlo gaat. Mijn zaak is die van de opwarming. Ik was altijd…

Die prachtige rij boeken. Die geweldige rij opzoekboeken in de onverslijtbare quiz Twee voor Twaalf. Vanaf volgende week kunnen we er weer naar kijken, en zal ons waarschijnlijk opvallen dat die boeken elke aflevering minder en minder gebruikt worden. Twee voor Twaalf heeft namelijk ook de cd-rom encyclopedie Encarta staan. Gelukkig zijn er nog diverse…

Is gras. Daar sta ik dan als spriet een beetje lullig in de berm van de zon te genieten. Het briesje dat over me heen komt voelt nog fris maar de eerste zonnestralen van de dag verdrijven snel de kou. Even verderop staat een klaproos die in al haar schoonheid ver van boven schamper op mij neerkijkt. Aan de andere kant zie ik het oogverblindende geel…

Er was eens een man die een verzameling zeldzame en uitzonderlijke planten bezat. Sommige ervan waren gemakkelijk te kweken geweest, bij andere had het veel moeite gekost om ze tot groei en bloei te brengen. Hij besteedde enorm veel tijd aan zijn planten, en zorgde ervoor dat elk exemplaar precies de juiste hoeveelheid warmte, zonlicht, water en meststof…

Op een kille morgen in mei kwam de leerlinge Hsu bij de meester Li. Zij keek bedrukt en vroeg: “Waar eindigt verduring?” “Kom mee”, antwoordde Li en bracht haar naar de tuin van het klooster. Het regende een beetje. Onbehagelijk stond Hsu te rillen terwijl Li haar een enkele roos wees en zei: “Meer heeft een mens niet nodig”. De roos blaakte prachtig…

Bloemen zijn een onuitputtelijke bron van genieten en inspiratie voor veel mensen. Voor tuinliefhebbers is niet alleen de aanblik van hun tuin vol bloemen maar ook het planten, verzorgen en zien opgroeien van de plantjes, geeft veel voldoening. Denkt U verder ook aan het plezier van potplanten in huis, de boeketten die wij elkaar geven, en aan droogbloemen…

Ik ken eigenlijk maar een ding dat nog treuriger is dan die ene roos in haar kraakpapiertje: dat is een bos rozen die hun kopjes al laten hangen terwijl het bezoek van wie je ze cadeau hebt gekregen, nog niet eens vertrokken is. Want dat overkomt mij nou altijd: ik heb de rozen koud in de vaas staan of ze beginnen al te treuren. Schuin afsnijden,…