Alle inzendingen over individu

Wie geen moment vergeet dat elk moment het allergruwelijkste kan gebeuren leeft maar half.

Zou ik al symptomen van het alleen zijn beginnen te vertonen? Of zitten mij bepaalde dingen dwars? Ik denk beide. - Op mijn activiteitencentrum heeft een mevrouw het gewaagd mij te vertellen dat ik teveel aandacht opeiste. Dat was een harde klap ofwel een gemene steek onder water. Dit omdat i...

Wanhopig probeer ik de schijn op te houden. Met de dag wordt dat moeilijker. Niets is meer wat het lijkt en ik weet niet wat ik er mee aan moet. Het begon een week geleden. Na het wakker worden wierp ik 's ochtends een blik in de spiegel. En zag daar een gezicht. Niet echt het mijne. Ook niet dat v...

Een zeer a-sociale eigenschap, het onvermogen tot vieren. Verjaardagen, jubilea, recepties, feesten, maar ook andere bijeenkomsten zoals vergaderingen maken mij doodongelukkig. En onmachtig. Mijn haren gaan recht overeind staan, mijn benen en voeten raken hun contact met de grond kwijt. Mijn licha...

Ik dacht op deze site een punt te kunnen maken, een gestolen verleden, zorgzaam onverhoeds een vrouwlijk heden, ik gooi mij eruit. Beken een crimineel verleden, ik heb een dubbeltje gejat uit de portemonnee van mijn moeder, ben ik niet trots op. En nu, nu zorg ik voor de mens die zichzelf niet verzo...

Een fantastische verrassing, een prachtig aanbod. Overrompeld ben ik, gevleid en vereerd. Alleen ...., een nee past niet in het plaatje. Een vanzelfsprekend ja hoeft al haast niet uitgesproken, hoogstens een dank je wel. Er piert iets, onrust en een hinderlijke kriebel. Elke ochtend vind ik mijn d...

“Ik vind dit heerlijk werk”. De man trekt even aan zijn sigaret en blaast met toegeknepen ogen een grote wolk uit. Ik zie dat hij het meent. Hij staat in de deuropening, kijkt me vriendelijk aan en verschikt wat aan zijn haar. Een rode spoeling, schat ik. “Ik doe ook nog ander werk hoor, be...

Sommige mensen lukt het zó te leven, dat ze niet constant geraakt worden door wat buiten en binnen hen gebeurt. Dat is haar niet gegeven. Alles gaat tot op het bot, blijkbaar heeft ze te weinig "vet" op haar lichaam. Het heeft zo z'n voor- en z'n nadelen. Het leven is nooit saai, het begrip sle...

Het silhouet van het kind van toen zit verscholen, achter de kennis en ervaring in de schaduw van het masker. Maar ik verklap je dit: het zit er nog, avontuurlijk ondeugend, lichtend, wachtend, steeds zoekend en is vrijwel on-zichtbaar verwerkt in het mozaïek, ondanks alles.

Eerst leek het vreemd dat waar BIBEB voor stond jullie, de generatie van nu, niks zei. Bij nader inzien toch niet. Het idee dat we iets kunnen opsteken uit een breed en diepgaand interview op papier sterft uit. Helaas naar mijn idee: het biedt de kans op een soort integere aandacht voor mensen. Om o...

Vanaf het moment dat het rupsje uit het eitje was gekropen, vond het dat er iets mis was. Ze observeerde zichzelf regelmatig en uitgebreid en was dan niet tevreden. Helemaal als ze daarna eens goed om zich heen keek. Al die mooie bloemen, insekten en vooral de vlinders! Daar kon ze niet aan tippen. ...

Eindelijk ben ik dan toch gegaan, op zoek naar mezelf zit ik nu boven op de Zwitserse Alpen in een zweethut. Samen met twee mandarijnen, een Kees, een laptop om mezelf te upgraden en uren genoeg om te lezen wat in de regel niet is geschreven. Kees blaft, de bergen blaffen terug. De mandarijnen...

Ik ga de oorzaak niet vertellen, maar ik was van de week ernstig gekwetst. Ik lag ’s nachts in bed te draaien, liep de hele dag somber door het huis, zag de zon niet schijnen en ja, ik was zelfs zo somber dat ik niet eens merkte dat het regende. Gekwetst. Het gekke was, dat ik weliswaar een ...

Mijn weg…… Donkere dagen kunnen je zomaar overvallen. Dagen waarin de weg die moet worden gegaan je niet duidelijk is. Zo zat ik daar eenzaam en alleen op het perron. Meer dan tien sporen telde het station. Reizigers liepen van het ene naar het andere. Daartussen zat ik. Als een eenzame vrouw t...

Twee zwarte alpenkauwtjes vliegen over en langs me heen. Sierlijk zeilen ze op de luchtstroom tussen de bergen mee. In alle richtingen spelend met de mogelijkheden die de ruimte biedt. Hun eigen capaciteiten volop benuttend in deze glijvlucht. Alsof ze me uitnodigen: kom, verlaat je nest, sla je ...

Een zandstorm vlak boven de grond. Gezandstraald word ik, lopend langs de zee met opkomend tij. Onverwacht geniepig zijn de uitlopers. Het water kruipt waar het gaan kan, neemt in beslag waar het een kans ziet. Afnemend en toenemend in een constante beweging. De wind leeft zich uit in al zijn kracht...

De kameleon wist precies wat hem te doen stond. "Niet opvallen" was het parool. Elk schepsel heeft zo zijn specialisme. Tot de dag dat alle kleuren opgebruikt en uitgewerkt waren. Het fundament onder zijn bestaan verpulverde. Ten einde raad ging hij in retraite en daalde af naar de eigen kern. To...

Lopend over het zand speuren naar sporen. Mijn voeten maken zich kenbaar. Tien tenen ieder hun eigen afdruk in een ongerepte ondergrond. De strakke vlakte af en toe onderbroken door kleine vogelpootjes. Ook deze teentjes vertellen van aanwezigheid. Grote mensenvoeten kruisen mijn pad. Andere tenen, ...

Windows heeft een prachtige functionaliteit voor schizofrenen en mensen met meerdere functies. Ik heb nu een computer met twee identiteiten. Ik kan inloggen als Jan R. Lunsing, werkzaam bij Stibabo of als Jan R. Lunsing, privépersoon. Ik heb daarvoor twee e-mailadressen: janrlunsing@stibabo.nl en j...

Voor sommige inzenders is een bewering onomstotelijk en klopt derhalve altijd. Deze overtuiging wordt vermoedelijk onbewust ontleend aan de wet van de communicerende vaten - het communiceert altijd, zelfs zónder vloeistof.

U kent dat wel, op rookwaren worden al enige jaren waarschuwingen meegegeven. Roken is dodelijk, beschadigt sperma, verstopt bloedvaten en valt het hart aan. Kortom, roken is beroerd. Nu willen bepaalde, nmi behoorlijke kortzichtige, mensen hetzelfde trucje uithalen met alcoholische versnaperinge...

Alleen ik ben in staat het pad van mijn gedachtenkronkels feilloos te volgen. Anderen belanden, bij een poging mij langs die zelfde weg te willen doorgronden, bij de eerste bocht reeds in de berm.

Zou Kuifje de Gay Pride de blootshow in de Amsterdamse grachten vandaag bezocht hebben? Gekke vraag, toegegeven maar zo komen ze soms ineens. Volgens veel Engelsen zou de stripheld wellicht diep in zijn hart graag meedoen. Juist daar doen steeds geruchten de ronde dat de reporter de herenliefde toeg...

(voor Jopie Huisman) Deze ruige man, een en al tragiek, maakte goudfonteinen van stinkende modderpoelen, was de schilderende Jezus van het Friese moerasland. Hij zag de schoonheid van het oude, het tot waardeloos gestigmatiseerde. Hij verhoogde de weggeworpen huisraad van het opgejaagde, opper...

Eindelijk! De schepping verklaard! Maar: hebben mooie mannen dan slecht zaad? En zijn mooie vrouwen minder vruchtbaar? En als je een lelijke man nu kruist met een mooie vrouw? En andersom? Ik zit aan het strand en het bewijs paradeert voor me. Er zijn meer lelijke mensen dan knappe! Of om wat zel...

Het begon zo: Ik was heel klein. Opgerold, met mijn armen om mijn knietjes geslagen, bevond ik mij tussen soepele wanden. Waar ik was wist ik niet. Het was er warm noch koud en donker als een sterrenloze nacht. Ik wist dat er een boven en een onder was maar ik behoorde nergens toe. Ik had geen angs...

(voor Vladimir Majakovski) In het kille Rusland, waar de wodka krachtig vloeit, waar de dichters koningen zijn, lopen jongemannen met opgeheven hoofd tijdens armoede en onderdrukking. Een dapper volk met grote idealen, maar altijd op zoek naar moedertroost. Het vechtersbloed van de baby-dich...

Begrijp je het dan niet!? Wat je ook zegt; het is teveel van het “ik”! Je praat alleen maar over jezelf. En als ik dan eindelijk aan de beurt ben om te spreken, dan ga je niet in op wat ik zeg. Je haakt in op het onderwerp, niet op wat ik zeg. Je gaat na wat het voor jou betekent. En alweer gaa...

Ik wilde even een lans breken voor een netgedicht van Fred, een beetje weggestopt dan wel min of meer vergeten, en ach, schuiven we hem er tussen, achteraf. Reclame is niet mijn ding, maar Google voegt hier kreten toe, en dan is het mij niet te min om voor hem een kaarsje te branden, een theelich...

Vreemd en eenzaam, zo voelde ze zich. Eigenlijk was dat heel vreemd, want ze had genoeg te doen. Deze dag zouden er drie dames komen eten, een gezellig ploegje van vier voor haar ronde tafel. Natuurlijk had ze een heerlijk diner voorbereid, waar ze het behoorlijk druk mee had. Alles moest immers...