Alle inzendingen over ouderen

Ze is en was alleen, als kind en later! Er kwam geen kleintje bij en nou is er niks mis met enig kind zijn, maar soms breekt het haar nu op, nu ze zelf al ruim volwassen kinderen heeft, Oma is en mantelzorger voor haar moeder, breekt het haar op, want oud- oma is een wereldmens wanneer er anderen in de buurt zijn, maar een beetje hatelijk individu wanneer…

We waren bijeengekomen in het Restaurant van het Zorgcentrum dat uitmuntte door kaalheid en armoedigheid. Glazen wanden rezen op en boden uitzicht op arbeidershuizen waarvan de troosteloosheid door de aanwezige gasten niet werd opgemerkt. Vele demente ouderen waren aanwezig en zij werden getrakteerd op een variëteit van liedjes uit de oude doos, die…

Het lijkt soms in juli dat de herfst al intreedt als er een nevel in de straten hangt en zelfs midden in de stad kan een landelijke sfeer heersen. Zo is daar de boerderij aan de Reitse Hoevenstraat met haar rieten dak waarnaar mijn voetstappen zich vandaag richtten(om daar te komen passeert men een oud klooster dat haar muren trots verheft). Lieflijke…

De statige, fraaie theaterzaal ligt in Tilburg West ingeklemd tussen andere, minder aanzienlijke gebouwen en vormt dus een dissonant, maar dan in de positieve betekenis van het woord. De senioren die een netwerk vormen, komen er bijeen, vangen elkaar op, beschermen elkaar en tijdens de Bingo wisselen ze hun nieuwtjes uit en doen ze aan belangenbehartiging…

De lullige, nietige cadeautjes die ik meteen al gewonnen had in de eerste ronde van de "Bingo" zaten in een papieren tasje en bestonden uit twee zakken met snoep, een pak chocoladekoekjes en een nietig, onnozel vetplantje. Het was rumoerig geweest in de grote zaal van Zorgcentrum "Zonnehof" tijdens het spel, maar men had zich geamuseerd. Een blonde…

De Merantistraat, een stille zijstraat van de Academielaan ligt in een uithoek van de stad en eendere huizen rijgen zich er aaneen in een sequentie die een ronduit doodse indruk maakt. Deze omgeving vormt het decorum van mijn vroegere, zinloze en tot wanhoop stemmende universitaire "carrière" en mevrouw woont er al vijfentwintig jaar in het huis, dat…

Het Paasfeest had het Kerstfeest wonderbaarlijk snel opgevolgd. Er was warm weer voorspeld voor Tweede Paasdag en deze voorspelling kwam uit. Rond het stadion van Willem II aan de Goirleseweg, een massief en gigantisch gebouw dat de naam van de voetbalclub pontificaal op de gevel draagt, waren vele kramen opgesteld, behangen met kleurig zeildoek waarop…

.....en zo hield Moriaantje, het zwarte knuffeldier van mevrouw, altijd de wacht in haar kleine kamer en zo trof ik hem bij mijn eerste bezoek aan. Mevrouw hield immers zo van dieren en Moriaantje had ze gewonnen in een loterij. Men zegt:"Hoe groter geest, hoe groter beest" en men zegt ook:"l'important c'est la rose" Voor die laatste uitspraak zou…

De sneeuw lag hoog opgetast op de straten. Ik vervolgde mijn weg naar het ziekenhuis en neuriede een zacht, melancholiek, sentimenteel lied zoals het eens gezongen werd door mijn allerliefste oma, met de tekst: "Goedenavond, speelman, mijn vader laat vragen of je 't-avond spelen kan voor de kleine Poppedijne en de grote Bim-Bam" en mijn gedachten gingen…

Zittend in mijn stoel bedacht ik ineens dat gisteren net liggend in bed me de gedachte te binnenschoot om over geheugen te willen schrijven, domweg omdat er zo vreselijk veel mensen dement worden en zijn. Wat zou je doen, als je dingen vergeet, vooropgesteld dat je het door hebt dat je inderdaad dingen gaat vergeten!? Als je net in de beginfase van…

....en op die avond, na de redactievergadering, raakten we in gesprek: een oudere heer met een uitbundige, witte snor die ik van nabij moest aanschouwen en die hij me haast opdrong en ikzelf. Hij sprak over zijn diensttijd, vijftig jaar geleden en over de heftige wederwaardigheden die hiermee gepaard gingen, nog vóór 1964, toen Kennedy werd vermoord…

Haar flat ligt enigszins afzijdig van de overige bebouwing in de wijk in een bepaald soort luwte, gecreëerd door de solide, stevige muren van het nabije, massieve gebouw van het Zorgcentrum. Mevrouw is een fragiel, tenger oud dametje. Haar zeventigjarige, voorbije huwelijk schermde haar af en beschermde haar tegen iedere vrijheid, iedere zelfstandigheid…

Ouder wordende personen onder ons hebben nog wel eens de neiging hun frustratie over hun tanende conditie en verslechterende gezondheid van zich af te schrijven. Ook ik heb in het verleden, zij het met een geforceerde berusting, er meerdere keren en kort gewag van gemaakt. Toen ik, nog niet zolang geleden, merkte, dat deze manier van stoom afblazen…

Het is net alsof de duvel ermee speelt, maar de laatste tijd schijnt het alsof ik van welke inspiratie dan ook blijf verstoken. Komt er dan opeens en eindelijk iets uit het niets spontaan in me op, dan heb ik de gewoonte om er eerst nog dagen in gedachten mee bezig te zijn. Als ik dan eindelijk het besluit heb genomen om het op de computer vast te leggen…

Je bent misschien geen levenskunstenaar maar dan toch wel een levensknutselaar …..…

Ze had het pakket cadeau gekregen. Er zaten poppetjes in: aankleedpoppetjes die een sterke gelijkenis vertoonden met de Dionne-vijfling. Dus nu knipt zij de poppetjes netjes en zorgvuldig uit. Het moet gezegd worden dat niettemin nog geen spoor van geestesverwarring bezit van haar genomen heeft, maar geheel vrij en bevrijd van alle (doods-)angst,…

Ze droeg haar zevenentachtig jaar met waardigheid en humor en, letterlijk gesproken, droeg ze een mogelijk zelfgehaakte baret die steeds van haar grijze lokken scheen af te tuimelen. Ze ging graag mee met de uitstapjes van de "Opstapbus" en babbelde dan honderduit, bijvoorbeeld over haar kunstgebit dat haar zozeer kon boeien en bezielen of over haar…

De Gendringenlaan bevindt zich in een uithoek van de stad. Een aardige en vriendelijke buschauffeur, getooid met armbanden en versierselen wijst mij de weg en hij schroomt niet mij onverwacht aan te spreken met "schat". Het zaaltje leunt aan tegen een Zorgcentrum en een eveneens vriendelijke barman is bijna tot alle diensten bereid maar beperkt zich…

De mens is een streber. Hij streeft en streeft door, ook als hij zesentachtig is. De "horreur" van de doodsvertwijfeling, van de existentiële angst, van de immense leegte van de kosmos waarin men wegzinkt als een atoom, van het naakte, bleke skelet dringen niet door in de gezellige, burgerlijke woning die regelmatig schoongemaakt wordt. Het onkruid…

Toen ik weer in het Zorgcentrum kwam, legde mevrouw juist de laatste hand aan de bonte harlekijn die ze zelf gebreid had. Een kraag van blauw met wit gemêleerde wol sierde nu zijn hals en de pop was opgevuld met oude panty's. Half blind en doof, vond mevrouw nog moed te werken aan de harlekijn. Zij had geen kind of kleinkind om de pop aan te schenken…

Op een vroege wintermorgen, ten tijde van de Rooms-katholieke feestdagen Allerheiligen of Allerzielen, staan twee oudere dames te kleumen voor de deur van de supermarkt en ik ben een van hen. Het is het tijdstip waarop men de doden, die men geen plezier meer kan doen, niettemin op de begraafplaatsen vereert met lichtgele, lila en witte chrysanten en…

Zo langzamerhand begon ze zich te realiseren dat ze nooit meer de oude zou worden na haar val en de daaropvolgende langdurige revalidatie. Terug dat ging niet meer. Haar joie de vivre had haar val niet overleefd vreesde ze en er was nog niets voor in de plaats gekomen. Haar lichaam kon haar nog vrij snelle geest niet meer bijhouden, hoe graag die dat…

In de gangen en zalen van Woonzorgcentrum H. is het een uiterst kale bedoening en ik kan me nauwelijks voorstellen hoe een bejaarde hier sfeer of warmte kan vinden. Ik heb me aangemeld als vrijwilligster voor de Wandeldriedaagse en mijn naam blijkt inderdaad vermeld te zijn op een lange lijst bij de receptie naast die van mevrouw J. die mij is toegewezen…

Bejaarde Annie had haar man naar de huisarts gestuurd, want hij klaagde over slapeloosheid en vermoeidheid. Op de afgesproken tijd kwam hij in de spreekkamer bij zijn huisarts, nog één van de oude stempel. De arts begroette Wout vriendelijk en nodigde hem uit plaats te nemen en zei: ''Goedemorgen mijnheer Jansen, een tijd niet gezien, dus moet…

Ik ben in de huizen van de mensen geweest. Ik ben in hun armelijke woningen geweest. Welke architect ontwerpt zulke huizen? Mevrouw en meneer kijken naar het Wereldkampioenschap Hockey in Beijing. Kortgerokte meisjes vechten om de bal. Daarna is er nog tijd voor mevrouw om tien keer het keukentje te soppen en voor meneer om urenlang te loeren en…

Tot op een gegeven moment was ik het Zorgcentrum, gelegen aan de straat met de onheilsoellende maar wellicht toepasselijke naam ("Kwaadeindstraat") altijd achteloos gepasseerd, te voet of met de bus, maar pas toen ik er mijn werkkring zou gaan vinden, keek ik eens met belangstelling naar de appartementen, gegroepeerd rond een tuin met een soort kiosk…

Deze keer kan ik er met de beste wil nauwelijks omheen. Ik zal het geloof ter sprake moeten brengen, iets wat ik sinds 2005 slechts enkele keren en in niet meer dan twee zinnen vervat deed, die de situatie of een samenhang in een vertelling moesten verduidelijken. Aangezien wij als gezin zelfs niets aan een geloof doen vond ik het daarom dan ook niet…

Altijd heb ik graag door de straten van mijn geboortestad gewandeld.... Op de tweeëntwintigste september jl. was ik op weg om via de Beneluxlaan het grote Zorgcentrum te bereiken dat bij aankomst hoog voor me oprees met haar sequenties van eendere ramen, waarachter de appartementen van de bejaarden schuilgaan en dat op haar gevel trots de naam "De…

De blindheid verovert nu steeds meer terrein. "Het zal mijn tijd wel uitdienen" zegt mevrouw. Ik stel voor batterijen te gaan halen, zodat het komieke, mechanische vogeltje dat aan de lamp hangt in een houten kooitje zijn liedje weer zal kunnen zingen, maar het hoeft niet meer van mevrouw. Ze heeft nog wat zitten prutsen met wollig, kleurig garen…

Bij de halte aan het station ben ik op de bus gestapt en ik verzoek de chauffeur mij te waarschuwen als we bij het zwembad zijn. De bus hobbelt voort en bereikt de uitgestrekte contreien van wat een voorstad is geworden: "De Reeshof"; een stad die aan de stad is gebouwd. Kraaien stappen parmantig heen en weer op het grasveld vlakbij de Heyhoefpromenade…