Alle inzendingen over literatuur

Deze keer is de vertaler de Belgische, erudiete schrijver Paul Claes, van wie ik vermoed dat hij een eerste druk van 'Une Saison en Enfer' heeft, maar zij die zoiets bezitten, zullen dat overal en altijd verzwijgen. Zo'n boekje is vandaag de dag een fortuin waard en ze liggen dan ook vast en zeker in privékluizen. Voorts in belangrijke musea, maar…

van Connie Palmen (boekbespreking) Kit is een bakvis van tien jaar. Een intelligente tante, spring-in-’t-veld en een open boek. Ara is wat ouder, maar heeft een achterstand door een laat onderkende woordblindheid. Een mastodont naast de tengere Kit en een stug meisje, dat bovendien zeer gesloten is. In alle opzichten zijn ze elkanders tegenpolen,…

In tegenstelling tot wat heel veel dichters op deze site denken is de chaostheorie niet van toepassing op de poëzie.…

van John Wyndham (boekbespreking) Begin jaren vijftig hebben de Russen een plant ontwikkeld die bijzonder rijk is aan olie. In het westen krijgt men er weet van en men aast op deze alternatieve brandstof. Een kist met zaden wordt gestolen van russische bodem, maar het vliegtuig wordt toch onderschept en hoog in de lucht aan flarden geschoten. De…

van Dostojewski (boekbespreking) Al jaren ligt het op de plank. Een heel klein en onooglijk boekje, met harde kaft, grauw van kleur, dapper, maar nog nimmer aangeroerd. Elke boekenkast kent wel zo’n lelijk eendje en alleen al vanwege de titel trek je je hand terug. De extra informatie geeft uitsluitend nog de naam van de uitgever en waar het ooit…

van Marek van der Jagt (boekbespreking) François vertelt zijn levensverhaal. Hij is enig kind van een kamermeisje, dat als alleenstaande moeder zonder enige ambitie door het leven gaat. En zonder ook maar de neiging om haar leven bij te sturen, laat staan een wending te geven, drijft zij mee met toevalligheden op haar pad. Goed en kwaad, normaal…

van JM Coetzee (boekbespreking) Een afgelegen grensplaatsje van Het Rijk wordt bestuurd door een magistraat die rustig naar zijn pensioen toewerkt. De kleine gemeenschap aldaar kan bovendien goed overweg met de nomaden in de omgeving, beter bekend als “de Barbaren”. Alles is pais en vree, totdat de regering het decreet uitvaardigt dat de Barbaren…

van Gabriel García Márquez (boekbespreking) Een man viert zijn negentigste verjaardag. Aangezien hij zijn hele leven nooit anders heeft gekend dan de betaalde liefde en die vrouwen dus altijd al een keertje waren gebruikt, wil hij zichzelf eens trakteren op een nacht met een originele maagd. Een hoerenmadam aan het eind van haar carrière regelt voor…

In de kamer van de Schrijver plaatste iemand eens de opmerking: “Het is toch onvoorstelbaar wat er allemaal uit een inktpot kan komen. Ik ben echt heel benieuwd wat het de volgende keer weer zal zijn”. “Nou en of!”, riep de Inktpot, “en dat heb ik ook altijd gezegd!”. En de Inktpot richtte zich tot de Pen en tot alle andere voorwerpen op de schrijftafel…

Ik zal het nooit vergeten, het was ergens in de tachtiger jaren, ik was een jonge dichter, die zijn poëziebundel 'Afstand' naar uitgeverij 'De Prom' in Baarn had gestuurd, met werkelijk hoge verwachtingen. Als monnik was ik dubbel en dwars mislukt, het enige wat restte, was mijn geniale gevoeligheid voor de Nederlandse taal, met name in de poëtische…

Literair twitteren past dit tabblad beter dan stomlinks of domrechts te kibbelen. En wat gij elders reeds domlinks of stomrechts heeft kunnen lezen of schrijven, gelieve u hier niet nog een keer te slijten.…

De wet tot behoud van literaire arbeid mag best cynisch geïnterpreteerd worden, maar voor een schrijver van een psychiatrisch onderzoeksrapport gelden toch andere regels. Zo zal hij of zij nooit een smet op de ironie werpen. Daarvoor hebben zelfs Belgische psychiaters een te grote kennis van het verschil tussen literatuur en ziekten van geest.…

Poëzie is een lieve poes die meestal niet bestand is tegen de kater van haar lezers. Als daad van bevestiging doet zij zich daarom te kort als zij niet spoedig weer zwanger wordt.…

Als het om lezen van boeken gaat, ben ik akelig kritisch. Ze passeren niet zomaar mijn eenpersoonsballotagecommissie. Na 'De opwindvogelkronieken' van Haruki Murakami (een door mij verslonden ongelooflijk goede pil van bijna 900 pagina's) en het volgende boek, zijn nieuwste '1q84', dat nog op stapel ligt, wilde ik eerst zijn vorige boeken lezen…

Langzaam, zacht krakend, ging de houten huisdeur open. Een man van achtenzestig jaar sjokte bedaard naar buiten. De zonneglans van de ochtend moedigde hem aan om een verre wandeling te maken. De zachtgele en lichtroze gevels van de huizen glommen stil wenkend. Er waren ook grijze woningen, die toch wel vrolijkheid uitstraalden. "Waar zal ik heen…

Voor wie zich kan herinneren hoe laat het was, is tijd eeuwigheid.…

Elke journalist moet voortaan een blokker zijn.…

‘Wie wil er nog wat over zeggen?’ Onze docent kijkt de kring rond. Het is stil. ‘Ik vind het prachtig,’zegt de blonde man naaste me en hij steekt zijn duimen omhoog. ‘Ja, werkelijk prachtig.’ Hij zegt het heel definitief als of hij van iets hogers heeft geproefd. ‘Wie nog meer?’ Nu buitelen de superlatieven door het vertrek. ‘Spannend, dichterlijk…

Het verhaal van de literaire thriller SORRY van Zoran Drvenkar is gesitueerd in de Europese metropool Berlijn. De Duitse hoofdstad is tevens een volwaardige deelstaat van de Bondsrepubliek. Deze mooie stad biedt alleen al 175 musea die u als bezoeker een unieke ervaring doen beleven uit de wereld van kunst, geschiedenis, kennis en cultuur. Vier…

Mensen zijn net boeken, ze vallen vanzelf van ellende uit elkaar.…

Je zweeft boven me als een verliefde beschermengel en ik zie hoe je mijn ondraaglijke lijden overneemt, hoe je me op de mond kust en bemoedigt, hoe je langzaam samen met mij het nachtelijk kampvuur dooft. De laatste resten bier doen de vlammen sissen als het porren in een slangennest. We kloppen onze pijpen uit en we gaan slapen, dicht bij elkaar, als…

Ik vond ze, ik liet ze ook graag weer los. Ik wil niet meer bezeten worden, door niets meer, door niemand meer. Ga weg, spookbeelden! vampieren! getrainde demonen! laat me de aarde beminnen, de aarde alleen. Als ik een harige bastaard ben, dan ben ik dat maar, ik ben gelukkig zo. Voor een degelijke vrouw is het te laat, dat had ik eerder moeten bedenken…

Al blijft het knagen als miljoenen ratten in mijn overgebleven hersencellen. O God, knip die vervloekte, geestelijke navelstreng toch door! Wil je mij schrijven dat je mij lief vindt, dat je mij over mijn getormenteerde bol wilt strelen? dat zou me zo goed doen. Vaak voel ik mezelf zo doods, dan krijgt Paul gelijk, met zijn schertsende opmerking over…

Iedere dag aanschouwde ik weer een wonder, Paul stond weer op na zijn zoveelste suïcidepoging. Ik kreeg het echt zwaar benauwd van hem en hij bleef maar aandringen om meer strelingen te krijgen, terwijl ik met rust gelaten wilde worden, het liefst had ik zijn verpeste lever eruit gerukt, gebraden en aan de zwerfhonden gevoerd, al zouden die waarschijnlijk…

Kijk, nu begrijp ik hen wederom niet, waarom zoveel lof voor mijn woorden als ze de ware boodschap niet aandurven? Voor mij blijven het huichelaars, schijnheilige priesters die zelf nergens doorheen zijn gegaan, verwaande oplichters! Opeens missen ze mij, nu er iets begint te dagen, ik zeg je, het is geen traagheid van hen, maar botheid. Zeker, ik schreef…

En nu schrijf je mij dat men (die uilskuikens van toen!) mij graag leest, wat toch eigenlijk bizar is, te wrang voor woorden. Als je nog eens een van hen spreekt, laat ze me dan wat geld toesturen, daar helpen ze me meer mee, maar dat komt niet in hun botte koppen op, nee, zoals ik al zei, vieren ze graag feest zonder de jarige. Hoogdravende woorden…

Bericht uit Aden. Deze opgedoken brief van de Franse dichter Arthur Rimbaud (1854 - 1891) aan zijn dichtervriend Rodolphe Darzens (1865 - 1938). 'Darzens vertelde ons dat Rimbaud zich nu als handelaar in Aden had gevestigd en dat hij, in de brieven die hij van hem kreeg, over zijn verleden sprak als over een geweldige volksverlakkerij.' uit: Edmund…

Buikdanseressen heb ik gezien ja, ze droegen zwarte naalden in hun vlees. Hoe leg ik het je uit? overal waar ik kwam, zag ik de dood in vertier, de dood van wat ik ooit als poëzie beleefde. Het is gedaan met mij, Rodolphe, voorgoed, dat verzeker ik je. Die qat is prima, maar ik rook liever wat tabak met hasj, trouwens, ik moet wel, het leven is hier…

Voor Thomas Chatterton ( 1752 - 1770 ) Verstorven De dood van een genie zou een dikke eeuw later niet gebeurd zijn, maar dat lieg ik, want de barmhartigheid had hem zeker niet gered. Een hoge gevoeligheidsgraad gaf hem de macht over woord en verbeeldingskracht. Een begaafd dichter zonder geld werd al gauw een martelaar, een minderwaardige…

p.s.: ik wens geen nameloze voorbijganger voor jou te zijn, maar een bekende meester, voor wie jij graag door de knieën blijft gaan! Alle extreme tegenstellingen komen ook in mij voor en in mij komen ze naar buiten. En omdat ik niet onbeschaamd vulgair wil zijn volgen hier, als tegenwicht, enkele gedichten, waarvan ik een paar speciaal voor jou schreef…