Alle inzendingen over maatschappij

Wanneer ik tijd heb probeer ik voor een groep Roemeense vrouwen en kinderen te zorgen. Die zijn in ons land hun geluk komen zoeken. Hoe hebben zij het kunnen bedenken. Wat ons land hen te bieden heeft is nog erger dan armoede en ellende. In het thuisland hadden ze niets, hier hebben ze nog minder dan niets. Geld om terug te gaan naar Roemenië is er…

De demonstrant is in Nederland steeds zeldzamer geworden. Vroeger, tot pak weg het einde van de vorige eeuw, zag je ‘m nog regelmatig in actie. Man, vrouw, alternatief of gewone werknemer, Binnenhof of daar buiten, het kon allemaal en overal. De demonstrant was tegen kernraketten, bezuinigingen op salarissen, de jacht op walvissen en noem maar op.…

Als er iets is in het leven wat zekerheid biedt, is het de strijd tegen honger, armoede en ellende. Ik zie mij nog lopen naar de kleuterschool met een papieren zak vol capsules die in de vorige eeuw de afsluiting vormden van melkflessen. Driftig verzameld door mijn moeder. ‘Voor de negerkindertjes in Afrika.’, stond er op de ton in de hal van de lagere…

Ze hebben allemaal gelogen, je ouders, de school, de politiek. Er is geen toekomst, je gaat dood, waar zou je je druk om maken ? Dat leuke meisje begeestert je alleen maar omdat er een chemische reactie op gang wordt gebracht, wat nou liefde. Bestaat helegaar niet, gewoon een kwestie van hormonen en feromonen, we neuken een eind weg en zadelen onze…

Echte vrienden hoef je niet te zoeken. Die kom je vanzelf tegen als je ze echt nodig hebt.…

Het belooft een zonnige dag te worden. Met de Mexicaanse griep in het vooruitzicht is dat een geruststellende gedachte. Er is een zweterige zomer in aantocht. Toch zal niet iedereen met klamme handen lopen. Zo zijn er zonnige tijden voor de farmaceutische industrie. Fabrikanten van Tamiflu en griepvaccins raken koortsig, maar niet van de griep.…

Ik heb het helemaal gehad, met alles en iedereen. Voor mij even niet meer die zoetzure bek van JP, flapdrol Jan M., weggeefminister Koenders, tante Rita meter-maid, zaadoog meneertje Pechtold, praat-schouwspelen, bekende medelanders die over elkaar rollen op TV met pakkende titels, rot op met je huis-tuin-keuken, met je kookprogramma's, met je 40 dagen…

Corina komt uit Roemenië. Ze is hier met haar man Victor het geluk komen zoeken. Dat haddden ze beter niet kunnen doen. Armoede en ellende is hun dagelijks lot geworden. Ze zijn nog zó jong. Hoe moet dit verder gaan? Zelfs voldoende geld om terug te gaan naar Roemenië is er niet. Op een avond ben ik in het 'slaaphuis'. En dan........ Ze schurkt…

We krijgen er alweer een canon bij, nu van kindertelevisieprogramma’s. Het is de zoveelste in een trieste, schijnbaar eindeloze traditie. Die begon aan het einde van de vorige eeuw. Toen moest ineens alles van de laatste honderd jaar gekozen worden. Auto, film, boek, groente, je kon het zo gek niet bedenken om de hersens van Nederlanders te laten kraken…

Dat doen mensen, stem verheffen om maar gelijk te krijgen, eigen ego zo strelen dat men denkt de waarheid in pacht te hebben. Gelijk reclame, herhaal de boodschap keer op keer, de volumeknop net iets verder opengedraaid. En dan komen er volgelingen, gelovigen, adepten. Zwakkelingen stellen zich op in rotten van vier, heffen de rechterarm en klossen…

Nog even naar de super voor een boodschap. De straatkrantverkoopster komt uit Roemenië. Ze staat op haar sokken in de hoek van de ingang van de supermarkt. ‘Waar zijn je schoenen?’, vraag ik in het Roemeens. ‘Gestolen door een collega’, krijg ik als antwoord. ‘Oh, da’s dan balen. Toch?’ Ze knikt bevestigend. Maar het zit voor het eerst die dag mee…

Verantwoordelijkheid voor vrede ligt niet in anonieme massale verantwoording voor het individu, maar in ieders individuele verantwoording voor het gedrag van de massa.…

Het is inmiddels al weer meer dan 4 jaar geleden dat ik, op het strand van het Griekse eiland Paros, de rust en orde ontdekte van de sterrenhemel. In Nederland zien we die amper maar daar, gevangen in het niets met enkel een kampvuur in de verte en het geruis van golven nabij, waren ze zo enorm helder. Ik kon me amper voorstellen dat er zoveel sterren…

Ik weet nog van vroeger, niet eens zo lang geleden, als de kou uit de lucht was en de eerste warme zonnestralen de mens verwenden, dan was het feest op straat en in het park. Meiskes in topjes, deernen kortgerokt of frivool gejurkt, levenslust spetterde je tegemoet. Uitdagend, innemend, je kop sloeg op hol en de zon verwarmde je hart. Die sfeer…

In de fietsenstalling van het station komen veelsoortige klanten. De beroepsreiziger natuurlijk, die herken je meteen. Meestal een man die geroutineerd naar zijn vaste stek loopt, z’n fiets ophaalt en z’n tas op altijd dezelfde manier vastmaakt. Gehaast lopen naar de uitgang, blik op oneindig, hooguit een vaag knikje naar de controleur van de fietsenstalling…

Half uurtje wandelen vanaf mijn afspraak naar huis, maar het plenst van de regen. Het is al laat en ik wil misschien nog naar het stembureau. Ik pak vandaag de bus. Die komt keurig op tijd en zit nog niet helemaal vol. Het kaartje is duur, maar ik kan zitten en blijf lekker droog. Een vrouw stapt als laatste in en ik bekijk haar met aandacht. Lang zwart…

Er zijn klanten in diverse soorten en mate. Een klant is meestal een afnemer van een product of dienst van een leverancier. Daar staat een vorm van betaling tegenover. De leverancier wil graag geld verdienen, is voor zijn inkomsten van de klant afhankelijk. Hij zal daarom altijd proberen zijn klanten te vrede te stellen. Maar hoe zit dat nu met bajesklanten…

Een raar idee, dood. Je bent langer dood dan dat je leeft, maar zolang je er nog bent, wil je niet dood, en toch ga je er aan. Zodra je geboren bent, wordt er van alles van je verwacht. Zindelijk worden, opvoeding krijgen, men kneedt je met scholing, normen en waarden, religie en respect voor de baas. Je moet het verdienen. En dan slaat het monster…

PVV-leider Geert Wilders wordt definitief vervolgd wegens subjectieve begrippen als 'haatzaaien' en 'belediging van een bevolkingsgroep'. Jammer dat de Hoge Raad - rechtens gedwongen ? - niet de kans grijpt om aan dit volstrekt overbodige proces een halt toe te roepen. Het wordt een schijnvertoning waar alleen Wilders (stemmen) en Spong (aandacht…

SBS, sick building syndrome, ik krijg er nog steeds tranen van in mijn ogen.…

Allochtonen, die integratie uit de weg gaan, geraken uit de gratie.…

Connie Palmen gezien vanavond, besef ineens dat de regentenkliek verder gaat dan adel en politiek. Sleutelwoord = hoogdravend Wat een lelijk mens trouwens, de inteelt schrijdt voort op lemen voeten.…

(de Gleuf; deel III en slot) Crapuul is het. Gespuis van de bovenste plank. Hoe hoger zij klimmen, hoe lager zij vallen. En harder; hard, harder, hardst. Mijn werk op nederlands- en gedichten.nl is gelardeerd met odium. Haat van de ruïne die ik ben geweest. Niet dat mensen uit mijn dagelijkse leven mij zo hebben ervaren, misschien zelfs integendeel…

Als de levensverwachting parallel loopt aan het kapitaal dat men bezit, is die verwachting voor - minstens - 92% van de wereldbevolking zeer kort!…

Veel mensen beseffen niet dat hun tekort alleen maar een tekort is aan hun overvloed. Evenals de westerse samenleving niet beseft dat haar "economische crisis" slechts een áfnemen van hun overschotten is, die ze de "derde wereld" heeft misgund! Let wel! De "derde wereld" is toevallig dezelfde wereld als waar jíj op leeft.…

Iedere radicale verandering bezorgt, min of meer, chaos. Als men die chaos verwijdert, blijft van die radicale verandering dikwijls weinig anders over dan een kleine wijziging.…

Een tijdje geleden ben ik met mijn tante naar haar nieuwe huis wezen kijken. Tegenwoordig begin je niet meer zo snel aan een nieuw huis, dacht ik zo. Maar Tante heeft een redelijke baan en daar werkte ze toch al een tijdje. Echt bang voor ontslag was ze niet. Maar of je nu een goede werkneemster bent of niet, mijn tante kreeg na de renovatie van…

Een góéd gesprek heb je alléén gevoerd, als je na de tijd kunt zeggen; "Daar heb ÍK veel van geleerd!"…

Geld maakt gelukkig.....! Wat kost u een boswandeling, een prachtige zon-opkomst of -ondergang, een blij gezicht, een kinderlach of een avondje stil genieten in een prachtige natuur? En..., hoeveel geluk bezorgt u dat?…

De echte wijze voelt zich meestal zo dom, dat hij tot op hoge ouderdom wil blijven leren om écht wijs te worden.…