Alle inzendingen over De adem van een gest

Over de nadagen van Oscar Wilde ( 1854 - 1900 ) in en rond Hôtel d' Alsace. Hoeveel prachtige beelden spookten niet door zijn erudiete hoofd, hoeveel ongeschreven wijsheden, poëtische kwinkslagen... De nadagen van een verbannen koning met een kroon van seringen en een scepter van glanzend ivoor... En 's nachts liep hij dronken langs de kaden van…

En toch ook dit alles was waan en hij beefde en hij wist, deze angst was hoop, geen valse hoop, hij haalde eens diep adem en hij mijmerde: Geen valse hoop! Meer licht, dat zocht hij, meer licht, dat vond hij overal. Jawel, verlichting alom.…

Er is echt niemand op aarde die macht heeft over het ware levenslicht, de adem van Jahweh, de kern van al het leven, het grote doel van alle mensen in alle eeuwen, dat is: Versmelten met de God die eeuwig is, de Machtigste!…

Een boerenlul uit de provincie en zonder pretenties, zonder buitensporig pauwgedrag. Wat was, wat was mijn leven eenvoudiger geweest, meer hanteerbaar. Wat had ik de jaloerse aasgieren beter kunnen afschrikken of in hun schubbenstrot bijten. Vergeef mij, God, ik ben volstrekte chaos, het totaal onverwachtse, de vette dandy in zijn onvergeeflijke rijk…

De bedrijvige mensen met hun aangepaste manieren en hun onderliggende benepenheid, angst voor iedere wilde vorm van passie. Hij daalde af in de sombere krochten van de dwaze onderwereld, als een heroïsche kapitein die bij het onherroepelijke zinken van zijn dierbare schip nog snel naar de buik van het schip holt om de voorraad drank naar achteren te…

Die roze kern van zachtheid, waar de hersenloze, harteloze massa niet tegen kon en erger nog. Welk een groot onrecht is hem aangedaan, nu wij meer dan een eeuw later er nog van kotsen! De armoede en het ongeluk, de schande treft heel de geestelijke wereld. Net zolang tot allen hem liefhebben. Voor een man die graag met woorden goochelde, is een woordeloze…

De geste zal beantwoord worden met een pakketje waarin ik ook voor haar het een en ander verzameld heb....…

Je dankbaarheid zal ik me altijd blijven herinneren en hoeveel vaker was dit gebaar, deze geste nodig geweest! Het afscheid kwam onverwacht, plotseling. Woordeloos was je, en sprakeloos, verstomd, hulpeloos en machteloos..... Ik bekijk je foto in het oude album.…

De geste was niet onwelkom geweest en toen ons gezelschap neergestreken was op een terrasje, had hij verstolen blikken in mijn richting geworpen. Een andere keer kwam het tot een praatje. Meneer was gepensioneerd; hij was eigenaar geweest van een stomerij.…

Geen haan die er nog naar kraait met als fijne geste dat alle mensen die beboet zijn, er van meeprofiteren! Regels en wetten zijn er om de draak mee te steken, terwijl er tevens wetten zijn die zo oud zijn dat die makkelijk een herschrijf-beurt verdienen, maar dit terzijde?…

Anabiose is adem, is leven...!…

Ze inspecteerde even vluchtig het mechaniek, de knoppen en handeltjes, verklaarde dat ze het een lieve geste vond en nam het toestel mee..... Nooit heb ik haar weergezien....…

Maar plotseling en verrassend volgde zijn gebaar ten afscheid, zijn ultieme geste aan mij, de geliefde zus: hij aaide mij met een vluchtig en frivool gebaar door mijn nog altijd blonde haar......…

Zijn glimlach verbreedde zich toen ik verklaarde dat ik zijn geste "heel lief" van hem vond en ik vervolgde mijn weg, nu echter gewapend tegen de regen.…

Gestrand Onder jouw wolkendeken van ochtendroze suikerspinnen vliegen uilskuikens. Vroege vogels omhuld door een lieflijk gebrom ontdekken iedere dag opnieuw de haast, de herrie, het supersonischsnelle draaien van de wielen. Noem me geen verrader nu ik dit zeg, ik heb immers zelf geen vaste grond onder mijn voeten. En ik hou van je ook al…

Al was het maar de tijd van de laatste adem. Die van ons, de maatschappij of deze wereld. Vóór die laatste adem zijn wij geboren, worden van kind adolescent en vervolgens volwassen, (misschien) vader/moeder om tenslotte na een (mooi) leven onze laatste jaren op leeftijd te slijten.…

Een lieve, eenzame oude dame zat om mijn diensten verlegen en op een augustusdag, toen de hitte de stad bedekte als een smerige deken die een mens zo ongeveer de adem benam, heb ik voor het eerst de boodschappentas, volgeladen met levensmiddelen, van Eline gedragen, want mijn nieuwe beschermelinge heette zo en zo mocht ik haar noemen, in weerwil van…

Hij bedankt later zeer uitgebreid en nadrukkelijk voor mijn zo geringe geste, voor het futiele gebaar van mijn bezoek, dat menselijkerwijs zo vanzelfsprekend is, zo gewoon, maar hij schijnt eveneens een slachtoffer te zijn van het vervreemdende effect, van de gekte en onmenselijkheid van de huidige maatschappij, van de hardheid, van de anonimiteit,…

De tijd kan ons gestolen worden Dit loopt niet goed af. Het landschap is genivelleerd en het is kouder dan een week terug. Zet me even in het zonlicht als je wilt. Iedereen schiet te hulp, iedereen schiet te kort. Iedereen staart zich blind op wat verdween. De buitenwereld is nog nat en klein en zacht genoeg. Onze dromen zijn waarachtig. Iemand…

Het is natuurlijk een aardige geste. Maar wat betekent het? Daar gaat het mij om. Laten we het doen van excuses overlaten aan degenen die verantwoordelijkheid heeft gedragen. En als die dat nog niet willen, laten we het dan niet doen.…

Soms zit je met je emoties diep in de knoop, je wilt zeggen wat je voelt en denkt, maar niemand heeft interesse voor je, tijd voor je, of kent je maar nauwelijks. Wat moet je dan? Afwachten tot er iemand naar je toe stapt? Zelf initatief tonen? Of niks doen, net zolang totdat je probleem zich uitbreidt tot een totale ramp? Het leven ís moelijk…

Ik merk op dat ik met mijn buik adem. Het kwartje valt meteen. Mijn hart doet niet mee! Vervolgens leer ik de natuurlijke ademhaling. Beter gezegd: ik herinner het me weer. Ik voel vrijwel meteen emotie. Het is een mengeling van vrijheid en pijn. Hij vertelt me dat het woord 'ziel' een afgeleide is van het woord 'ademen.'…

Haal diep adem en blaas je adem langzaam weer uit. Adem in door de neus, adem uit door de mond. Al het andere is onbelangrijk. Het is nu hier te doen, op dit gras met deze bal ben jij aan zet. Jij en die bal, al het andere is onbelangrijk. Jij en de bal. En bedenk wat je allemaal met die bal kunt en zo dadelijk gaat doen.…

Naar sommigen moet ik heel goed luisteren, want die ademen bijna niet. Anderen doen dat zo hard dat je hun adem bijna ziet. Met grote slagen vlieg ik van stad naar stad, op zoek naar die ene slapende mens wiens adem je heel snel herkent. Deze is snel, vluchtig, kort en op zoek naar rust. De adem die verraadt dat de mens niet fijn droomt.…

Wat kunnen mensen toch ingewikkeld in elkaar zitten. Ik heb een lieve vriendin hoor, maar ik vind dat ze zich wel eens laat beïnvloeden door anderen. Ik had een leuke sinterklaasavond met haar en nog twee andere vrouwen. Erg gezellig en ik bedacht me dat ik alle reden had om dankbaar te zijn dat ik gevraagd was. Eén van de vrouwen kende ik al…

Er leeft vrede in mijn adem en liefde in mijn hart. Ik kom en kwam, zonder vooralsnog te beseffen, maar weet nu geleidelijk aan. Ik ben gelijk jou; eender jou. Er bestaat geen overwicht maar evenwicht in mijn ziel, die met het lot van elk levend wezen samenviel.…

Hij had natuurlijk moeten vragen: bent u als geste naar het volk, als blijk van solidariteit met al die andere Nederlanders die in tijden van crisis moeten inleveren dan zélf bereid om uw salaris vrijwillig te verlagen? Maar nee hoor, de vraag blijft uit. Dan stelt Tweebeeke het ceremonieel koningschap aan de orde.…

Er gaat onophoudelijk een sterke adem over het reusachtige dorp, dat het aanzien heeft van een kleine wereldstad. Deze onuitputtelijke lucht schenkt vreugdevolle arbeid samen met aangenaam leven. De nijvere adem van Drachten waait door alle fabrieken van deze plaats om werklust te geven aan hoofden, handen en voeten.…

Een cadeautje voor het personeel verpakken als nep phishingmail, en ze dan op hun lazer geven dat ze op die aardige geste geklikt hebben. Niks geen gratis Blue Tooth speaker met Kerst, maar uit je eigen doppen kijken! Les 1 van de cursus hoe jaag je je personeel, dat zich toch al ondergewaardeerd voelt, in de gordijnen. Zo dus.…

(voor Bella Darvi (1928 - 1971)) Jij bent geboren als Bajla Wegier op 23 oktober 1928 in Sosnowiec, Polen, waar het Paleis Schön, het Oskar Schön Paleis en de Kathedraalbasiliek staan. Jouw Joodse ouders waren de bakker Chajm Wegier en Chaja Zygelbaum. Jouw broers waren Robert, Jacques en Jean-Isidore. Jouw zus was Sura. Toen de Duitse militairen…