Alle inzendingen over Dode Zee Rollen

Niet die inderdaad DODE ZEE ROLLEN!…

Rot op met je bijbel of de koran, van mij mag je de Dode Zee in rollen en blijven drijven. Ik heb het helemaal gehad met het overmodulerende volk. Laatst fietste ik door het park en kneep onbewust in de remmen.…

Osama en Levi, van mij mogen ze samen de Dode Zee in rollen, koran en tora zijn kapitaal onwaardig. Wilders heeft een punt, al dan niet heikel, maar in diverse hoofddoeklanden is de bijbel ook verboden. Duidelijk is dat het er niet beter op wordt als iedereen gelijk krijgt, zelf kijk ik in verbazing om mij heen.…

Ik zie de koppen van Willem Alexander en Donald Trump. Bea heeft iets uit te leggen, dunkt mij.…

De gehavende rollen tekst Hebreeuws, Aramees (de taal die Jezus sprak) en Grieks werden toevallig gevonden door een herder, die één van zijn schapen zocht en in een grot nabij de Dode Zee de unieke vondst deed. Misschien moet dat weggelopen schaap alsnog heilig verklaard worden. Denk aan de parabel van het verloren schaap.…

Zelfs het rollen is anders. In mijn vorige wijk rolden de studenten hun rolkoffers donderdagavond of vrijdag naar de bus om de koffer zondag weer terug naar hun kamer te rollen. In deze wijk komt misschien een enkele student thuis, maar die worden met de auto door mams of paps van het station gehaald – hier hoeven ze niet met de bus.…

Willy was sologitarist en oprichter van Willy and his Giants, samen met de Tielman Brothers een van de founding fathers van de Rock&Roll in Nederland. Met het oog op de avondrust repeteerde de band overdag in het zijkamertje van de ouderlijke benedenwoning en regelmatig rolde hun eerste hit, ‘Ajoen, Ajoen’ over de klinkers.…

Juist daar komen de zee en de wind me tegemoet. Ze geven me terug aan mezelf, ze doen me mijn kracht voelen. Ze spiegelen wie en wat ik ben. Het oer van de aarde doet zich gelden. Wezen van mijn wezen, zijn van mijn zijn.…

Parels van inspanning rollen over mijn gezicht, vermengen zich moeiteloos met druppels van regen. Plots omhelst de grijze dame mijn voeten, ze kust me. Even schrik ik, maar raak dan vooral toch doordrenkt van dit moment. Mijn vloed ebt weg. Er is een zee van tijd. Gisteren was gisteren, later is later, het voelt even als voor eeuwig bevrijd.…

(Hij verwees hier naar zijn bochel, natuurlijk) Later, nà de dood van zijn ouders, ontfermde het OCMW zich over hem. Dagelijks ging hij naar de beschutte werkplaats of liever, men kwam hem ophalen en terugbrengen.…

(voor Suzanne Valadon (1865-1938)) Je bent geboren als Marie-Clémentine Valade en je moeder Madeleine was een ongetrouwde wasvrouw, die de naam van je vader altijd verzwegen heeft. Tot je vijfde verbleef je in je geboorteplaats Bessimes-sur-Gartempe, terwijl je moeder je vanaf het prille begin heeft verwaarloosd, ook omdat ze boos was op je vader…

Rock 'n Roll man!…

Aangespoeld, haar dode ogen bekijken mij oneindig. Mijn tranen maken de zee zouter...…

“Ik dacht: misschien kunnen we wc-rollen op het veld gooien.” “Wc-rollen?” “Ja man, lachen.” “Hebben we dat tegen Heracles niet al gedaan?” “Jawel, maar ik ben ook nog niet uitgepraat.” “O.” “Ik dacht aan veel, heel veel wc-rollen.” “Waar praat je dan over?”…

Vanmorgen had ik dat gevoel aan de zee ... Het schelpenstrand, het water dat zijn weemoed achter laat, dood uitspuwt in verloren opeengestapelde, lege, gekleurde schelpen ... maar in zijn voortdurende veranderlijke beweging van eb en vloed zijn levendige zichzelf blijft, geworteld in zijn vloeibare authenticiteit !…

De overwinning die de strijd en de doden moet vergeten als een vlag die een doodskist bedekt. Die overwinning is aan de overwonnenen, die hun leven gaven in ruil voor het vuurwerk. 1967.…

De lage avondzon kust een wolkenband beschamend naar de nacht, de rimpelende zee goudbrokaat golven naar een einder, oplichtende algen doen een verwoede poging het donker te doorbreken. Tevergeefs, de duisternis omvat vergetelheid, nog even scharlakenrood achter de kim, de dag is dood, gestrand op de vloedlijn.…

De dood van Maradona betekende veel voor vele Argentijnen. Diego bezorgde de Argentijnen in een ver verleden de wereldtitel mede door met zijn hand te scoren - de VAR bestond nog niet maar God al wel - en door een fantastische dribbel over meer dan de helft van het veld. De dood van Maradona betekende veel voor vele Napolitanen.…

Maar niet de kinderen, die poetsen thuis hun schatten nog maar eens op na een avontuur aan de rand van de zee.…

Tientallen mensen dood en vermist, rivieren buiten de oevers, honderdduizenden zonder stroom, modderlawines: maar de show moest go on! Zoals in Nederland in Zandvoort aan Zee de GP doorgang zal vinden: ondanks de verstikkende hoeveelheid stikstof...…

De zee kabbelt fluoriserend en komt, golf na golf, oplichtend aan land, raakt het stille strand, laat mij woordenloos achter. Maar ik heb alle tijd, want de tijd is hier afwezig, mijn bestaan golft heen en weer, keer op keer, strandt water op land in eeuwige beweging.…

Lovende woorden rollen uit de monden van de nabestaanden en vrienden over wijlen Jan of Marie. Erg jammer dat de opgebaarde die woorden niet kan horen, denk je dan. Het zit diep in onze cultuur. Waardering spreken we niet uit want dat spreekt vanzelf. Kritiek mag wel, maar een complimentje ho maar. Als iemand dood is, gelden er andere wetten.…

Ze zeggen dat hij dood is. Dat hij de zee ingelopen is. Verdronken op een donderdagmorgen in mei. Niemand is op zijn begrafenis geweest. De lege kist verdween moederziel alleen in moeder aarde. Niemand kende hem, dus niemand huilde. Ik heb een boot gehuurd, ben de zee opgegaan, strooide bloemen op zijn golven.…

Als een zwerm zeemeeuwen ronddartelt bij de boeg dan weet ik dat ik weer thuiskom. Als ik een mooie vrouw betraand op de wal schichtig zie zwaaien dan weet ik het zeker. Als de scheepshoorn ons vertelt dat zij de mensen aan de wal groet is het helemaal zeker. Thuis wacht op ons. Voorbij de barre tocht op die mooie blauwe reus. De oceaan die ons…

Aan het eind van de kilometers, de weg loopt omhoog, zien we bovenaan in de verte de zee rollen. Onstuimig, met spierwitte schuimkoppen, niet het geelbruin wat ik ook wel ken van de Noordzee in het westen. Hup, erop af. De golven aan onze voeten. Het brede, lege strand. In de verte een boot. Zoon rent energiek heen en terug, met de zee mee.…

Nooit meer stoppen, rock en roll. Sire schenk ze nog eens vol. Je veux de l’amour. Eindelijk eens Actie! Hengsten zonder pardon! Trek het je niet aan! Hier in je hitte… Actie Actie! Oh was ze toch maar bij me. Ik wou da’k haar kon lijmen want zo is er geen houden meer aan. Ze weet niet wat ze doet. En ze doet het zo verschrikkelijk goed.…

Want: geld moet rollen.…

Stephan Roll was getrouwd met de Joodse schilderes Margarete Wechsler (1909 - 2016). In 1927 verscheen jouw dichtbundel 'Colomba' in Parijs, vernoemd naar jouw vrouw Colomba Voronca. Het bevat ook twee portretten van jou, gemaakt door de kunstenaar Robert Delaunay (1885 - 1941), die contact met André Breton en Tristan Tzara had.…

En opeens in verte zie ik de zee, zo dichtbij …na al die dagen en nog langere nachten, van niet verder kunnen De zee eindeloos wachten, ik zal kruipen: want ik ruik het water en het leven en uiteindelijk, weiger ik de vijand mijn hart en ziel te geven. En ik tors de vrijheid op mijn schouders en ik schreeuw… De zee…

Wij liepen hand in hand, een zee aan tijd.…