Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

Dode Zeerollen in Nederland

In het Drents Museum in Assen is de tentoonstelling van enkele Dode Zeerollen begonnen, wat best opmerkelijk is, maar nu ook weer niet een wereldwonder. De gehavende rollen tekst Hebreeuws, Aramees (de taal die Jezus sprak) en Grieks werden toevallig gevonden door een herder, die één van zijn schapen zocht en in een grot nabij de Dode Zee de unieke vondst deed. Misschien moet dat weggelopen schaap alsnog heilig verklaard worden. Denk aan de parabel van het verloren schaap. De vindplaats Qumran en Assen hebben even een zeer sterke band met elkaar. Bij Knevel en Van den Brink zat de trotse heer Mladen Popovic, die deze tentoonstelling voor elkaar kreeg. Of de rollen een nieuw licht op de Bijbelse folklore en het leven van Jezus werpt, liet hij in het midden, maar het is door experts wel degelijk aangetoond dat ze een belangrijk afwijkend beeld van die vroege eeuwen schetst. De rollen beschrijven de tijd van circa 250 voor Christus tot 50 na Christus. Enkele jaren daarna zijn ze door visionaire wijsgeren in kruiken verstopt. Dat idee op zich is al spannend genoeg en dat het Vaticaan niets met deze originele, oprechte, tijdsbeeld wijzigende teksten te maken wil hebben is absoluut opmerkelijk en typeert de vele rigoureuze vervalsingen, die de roomse kerk in de loop der eeuwen heeft aangewend en tot dogma's verheven puur voor hun eigen gewin en godgeklaagde almachtstirannie.

Dat de huidige paus naar dat getergde eiland in de middellandse zee ging, om er een flitseucharistie te houden voor de arme gelukszoekers uit Afrika, die in grote getale in de Middellandse Zee verdrinken, mag dan uiterst nobel lijken, persoonlijk vind ik het geestelijke lijkenpikkerij van jewelste. Dat er nog steeds mensen zijn, die in deze middeleeuwse kwakzalverij geloven, is even ernstig. De paus denkt even in enkele uurtjes het imago van zijn rotte kerk op te poetsen, omdat zijn spindoctor er wel heil in zag. Die wordt trouwens al dagenlang gemarteld in de onderaardse martelkamers van het Vaticaan.

Qumran lag 12 kilometer vanaf Jericho en daar heb ik echt iets mee. Bij mijn rondreis door Israël had ik in die plaats, waar Jezus met zijn boot over het Meer van Galilea voer, veel teveel bier enzo gedronken met Israëlische militairen, zodat mijn blaas de volgende dag op knappen stond. In Jericho vloog ik de bus uit en schreeuwde ik tegen een oppasser of hij wist waar de toiletten waren. Het leek wel alsof ik urenlang daar zat te pissen. Daarna gebeurde er iets heel aparts met mij, ik kreeg een psychische klap, een zogenaamde Schub, ik zwalkte als een zombie, schuifelde als een hoogbejaarde. Ik was ervan overtuigd dat ik in aanraking kwam met een tragische incarnatie in Jericho. Hoe dan ook, de persoonsverandering was sterker dan tijdens de sjamanistische rituelen, die ik eerder had gedaan. Ik dacht aan de verspieders en de hoer met het rode touw, die hen hielp. Zeven keer rondom Jericho, maar verder bleef het vaag. Bij een hemelblauw meer, waar de meeste mede-toeristen een duik in namen, was ik tezeer in de war en vermoeid. Ik had een aangenaam gesprek met een zeer oude man, die niet meer leeft, maar ik herinner mij vooral zijn liefdevolle positiviteit.

In Jeruzalem bezocht ik het museum met de Dode Zeerollen en ik probeerde veel achting te tonen, maar in wezen was ik maar amper onder de indruk en kon ik mijn lachen amper bedwingen, want al die oude vodjes perkament zeiden me niets, omdat het doodse waarheden uitstraalden, opgehemelde architectuur, loze bronnen. Het zit al in de benaming zelf: Dóde Zeerollen! Ze zijn altijd nog wel levendiger dan de roomse kerk misdadigheden, maar voor de Ware Christusgeest heb je er geen lor aan. De Ware Christusgeest zit niet in saaie historie en met een megamicroscoop dubieuze teksten besnuffelen, maar straalt door daadwerkelijke Christusgeest-activiteiten! Als Christus zijn is een geestelijk mysterie en hoeft niet persé met Egyptische geheime rituelen tot stand te komen, maar wat ik werkelijk iedereen toewens! Hoe ook de weg daar naartoe! Rol die Dode Zeerollen maar gauw weer in. We zijn de materiële magie allang beu!

Schrijver: Joanan Rutgers, 12 juli 2013


Geplaatst in de categorie: actualiteit

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 106



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)