Alle inzendingen over Ergernis

Mien was boven bezig in de slaapkamer om het bed op te maken, het was nog een ouderwets ledikant met onderin planken waar het matras op lag. Dat bed begon haar behoorlijk te vervelen en ze had Wouter al een paar keer voorgesteld, een nieuw modern bed te kopen. Ineens moest ze lachen en dacht aan de vroegere jaren, dat ze nog intens seks had met haar…

Men kan beter met de trein gaan en in de stad een taxi nemen; het kost een paar centen, maar men bespaart zich een hoop ergernis. Gaat u toch met de auto, dan moet u het zelf maar weten, maar neem wel wat kalmeringspillen mee voor onderweg.…

Na een paar pagina’s merk ik dat ergernis bezit van mij neemt. Politiek, sport, financiën, misdaad, ingezonden brieven, opinies. Ik ga nog minstens een week vastplakken aan mijn vakantie. Geen krant, geen t.v. Misschien ga ik wel altijd vakantie houden……

Bussen die de halte eerder zijn gepasseerd dan op de tijdentabel staat vermeld. Krantenlobbyers die je de NRC willen aansmeren terwijl je op de Volkskrant geabonneerd bent en dan zeggen: “Prettige dag verder”. Mensen die boven aan het eind van een roltrap plots blijven staan. Defecte overwegbomen vlak voor het eindstation. Pistolets met harde korst…

Ziezo, hij is weer elektronisch verwerkt, nadat hij enkele weken geleden tussen alle reclamefolders, de krant en de post in de brievenbus lag. In dit kleurenpalet bijna niet te missen door het bijna kille en triest ogende blauw van juist die ene enveloppe. Elk jaar rond deze tijd als ouverture hetzelfde liedje voor de eerste acte. Zo rond de maand juni…

Ik ervaar een groeiende ergernis over de acties van Microsoft. Ik kan geen toets op mijn toetsenbord van computer of laptop aanslaan of Microsoft wil wat van me: een account aanmaken, me naar een cloud sturen, een pincode laten invoeren, een wachtwoord laten veranderen, reclame laten komen: het houdt niet op. Wie stopt Microsoft?…

Het leidt alleen maar tot eindeloze overlegrondes en levert niets op, behalve ergernis.…

Zo stel ik mij dat voor… En zo culmineert mijn ergernis tot de derde macht: het geklungel van Oranje, de onbeschaamdheid van SBS 6 en boos op Van Rossem omdat die geníet van ergernis……

Even los van het veel gehoorde verplichte meeluisteren op terrassen en in cafés, treinen, trams en noem maar op openbare ruimten, ligt mijn grootste ergernis op straat en op het fietspad. Opgewekt en nietsvermoedend toer ik door de stad.…

Uit je enquête zal ongetwijfeld naar voren komen dat iedere Nederlander wel eens te maken heeft gehad met deze Wc-rollen ergernis. En toch doen we het met z’n allen. Dat is toch vreemd als je het mij vraagt. En hoe groot je de rollen ook maakt, er zal altijd iemand de laatste zijn.…

Hopelijk gaat zondag de strijd om de Beker Vitesse - Ajax meer spektakel opleveren, omdat ik me niet kan voorstellen dat de Arnhemmers zich met een bekwame speler als Tannane gaan ingraven op een wijze die het kijken naar een match meer ergernis oplevert dan voetbalvreugde.…

Wat een mooi woord, cellofaan. En multi toepasbaar. Alleen die f die staat behoorlijk in de weg. Cello aan. Cello aan. Daarvan raakt de jeugd geportretteerd. Ook al zo’n mooi muzikaal woord. De lyriek brengt me spontaan in vervoering en ik hoor mezelf hardop denken. Met mijn cello effe aan orkestreer ik muziek in een notendop. De orkestbak loopt spontaan…

De Vincent-Shop is een gezellige winkel met een binnenplaats die ligt in de schaduw en als het ware onder de bescherming van de majestueuze, neogotische gewelven van de Heuvelse Kerk. Op een dag, begin oktober, snuffelen er diverse armoedzaaiers rond tussen de kledingrekken, terwijl een sfeer van zorgeloosheid en een reminiscentie aan de zestiger jaren…

Vlakbij het Zwembad "Stappegoor", in een uithoek van Tilburg die mij maar al te bekend is (daar bevinden zich ook het grote Sportcentrum "T-Kwadraat" en de ijsbaan) kan men de enorme bioscoop "Euroscoop" aantreffen met haar vele zalen. Er zou daar een film vertoond worden: "Les Misérables" en inderdaad werden op een gigantisch, breed scherm…

We zetten koers naar Den Bosch, de stad die in haar straten, haar pleinen en haar kathedraal veel van een vroegere, middeleeuwse tijd heeft behouden. Op de achterbank van de auto hadden plaatsgenomen: een aandoenlijk, zielig, nietig, grijs vrouwtje dat op zeurderige en lullige toon voort bleef bazelen over familie-aangelegenheden, terwijl haar mede-passagiere…

Ik gaf er tot grote ergernis van de mevrouw naast mij de voorkeur aan op dromerige maar hardnekkige wijze het voorbijflitsende landschap (met in de verte keurige rijen van bomen, gekleurd door de herfst) te beschouwen en tevens de voorbijgesnelde jaren van de vele bezoeken aan mijn broer (eerst nog in het gezelschap van mijn familie, nu alleen) aan…

Mijn "vriendin" Sarah ging zichzelf nu eens echt verwennen, waar niemand anders dat deed. Zoals een kind aanstormt op de Sinterklaascadeautjes na een verwachtingsvol doorwaakte nacht, greep, grabbelde en graaide zij hartstochtelijk in de stapels kleding, curiosa, snuisterijen en rariteiten die waren uitgestald op een van de vele kramen waaromheen een…

De tram zit natuurlijk vol. Vol met grimmig kijkende forenzen die het liefst de deur voor mijn doorweekte hersens zouden willen toesmijten. Vanuit hun dominante positie kijken ze koel op me neer. Ik zet aarzelend een voet op de onderste trede. De tramman gunt me geen blik. Wat doe ik hier? Ik aarzel. Deze wezens hebben niets menselijks meer. Moet ik…

Ik gaf er tot grote ergernis van de mevrouw naast mij de voorkeur aan op dromerige maar hardnekkige wijze het voorbijflitsende landschap (in de verte keurige rijen van bomen, gekleurd door de herfst) te beschouwen en tevens de voorbijgesnelde jaren van de vele bezoeken aan mijn broer (aanvankelijk nog in het gezelschap van mijn familie, nu alleen) aan…

Als ergernis aan de jeugd het vertrouwen in de toekomst ondermijnt omdat ze de ervaring en wijsheid van ouderen niet aannemen, bedenk ik dat die ergernis van alle tijden is. Als de jeugd te veel naar ouderen luistert, blijft alles bij het oude en de ontwikkeling van de mensheid stagneert.…

Nog een ergernis, de poep op straat. Ik gleed uit over een hoop stront. Mijn hele schoen zat vol en moet je de omstanders zien lachen als je aan de rand van de stoep je schoen schoon probeert te krijgen en dan die smerige rot lucht. Waar ik mij ook vreselijk aan erger is de buurman aan de andere kant.…

Haar lichte ergernis sloeg door naar irritatie. En.. waar is dat dan, de WIZ ? In Scheveningen.., wist ze onmiddellijk. Een liefhebster .Ik zag haar al zitten, Stalles , in een blote musicall jurk. In een flits het gezicht van de vrouw achter me. Ze stond op het punt me te verzoeken mijn zegels aan haar te overhandigen.…

' Nu een beetje ergernis. 'Eerst jij,' antwoord ik beleefd. 'Hoe bedoelt u, eerst jij!!! Geen vraagtekens meer nu. Ergernis gaat over in boosheid. 'Precies zoals ik het bedoel; eerst jij.' Stilte. Alleen een onregelmatige ademhaling, meer een gerochel. Zoals bij een makreel met watervrees vlak voor hij de pan in gaat.…

' Nu een beetje ergernis. 'Eerst jij,' antwoord ik beleefd. 'Hoe bedoelt u, eerst jij!’ Geen vraagtekens meer nu. Ergernis gaat over in boosheid. 'Precies zoals ik het bedoel; eerst jij.' Stilte. Alleen een onregelmatige ademhaling, meer een gerochel. Zoals bij een makreel met watervrees vlak voor hij de pan in gaat.…

Ik hoorde vanochtend een vrouw op de radio haar beklag doen over de mensen die ze tegenkwam in de supermarkt. De dame in kwestie ergerde zich namelijk aan het feit dat zoveel mensen zo chagrijnig keken, terwijl ze kerstinkopen aan het doen waren! En dat kan natuurlijk niet, want kerst is een feest en dan moet je niet gaan zitten sippen. Ik bedacht…

Vervloek niet de hardgroene hulstbladeren of de schaduwen van de lommerrijke bomen die zich in grillige patronen neervlijen op de straat of de streling van de wind langs je gezicht. Vervloek niet de dagen die je gegeven zijn en die elkaar in statige regelmaat opvolgen.... De hulstbladeren, de schaduwen van de bomen of de wind of de opeenvolging van…

Ergernis is wel degelijk ergens goed voor, vooral die waaraan je je niet kunt verlekkeren.…

Het autobusje was zijn gestage gang gegaan door de zomerse landerijen, was de Belgische grens gepasseerd en had etablissement "De Kaasboerin" in Mol bereikt. Aldaar zouden we getrakteerd worden op "Het Nederlandse Lied". De gebeurtenissen van deze middag hebben mijn grote schrik en verontrusting opgeroepen. Nogmaals: tot mijn schrik en verontrusting…

De wanorde en de chaos die de verwende burgers niet gewend zijn in de zo "beschaafde" en "overgereguleerde" rechtsstaat, stijgt hen naar de keel en luidkeels en opgewonden geven ze uiting aan hun ergernis en verontrusting...…

Nou kan je wel krijsen als kleine katjes tegen een plafond gemept worden, maar het is ook kunst om in te houden uit ergernis; al die lege vakken in de supermarkt...dán heb je een crisis.…