Ergernis

Mien was boven bezig in de slaapkamer om het bed op te maken, het was nog een ouderwets ledikant met onderin planken waar het matras op lag. Dat bed begon haar behoorlijk te vervelen en ze had Wouter al een paar keer voorgesteld, een nieuw modern bed te kopen. Ineens moest ze lachen en dacht aan de vroegere jaren, dat ze nog intens seks had met haar man en dat soms een plank brak en ze met z'n tweeën naar beneden zakten. Het bed was opgemaakt en ze keek in de spiegel en vond, dat ze veel te dik was geworden. Haar man was bij haar vergeleken een mug, mager en dunne kromme benen, daarom wilde hij bij erg warm weer nooit in een korte broek lopen.

Daar dacht ze weer aan en moest glimlachen, hoe heb ik het uitgehouden met die magere schooier, waar ik als bewaakster in de gevangenis verliefd op was geworden, bijna zestig jaar geleden. Een chirurg had toen vastgesteld, dat ze geen kinderen kon krijgen. Ze keerde zich voor de spiegel nog een paar keer om en dacht, wat heb ik toch een dikke kont in die spijkerbroek. Ze dacht, die broek doe ik niet meer aan, en met de grootste moeite kon ze de sluiting los krijgen door haar buik zoveel mogelijk in te houden en ze smeet het de trap af, bestemd voor de vuilnisbak.

Ze keek weer in de spiegel en ergerde zich aan haar dikke dijen en haar uitgezakte buik en keek naar haar trouwfoto op het nachtkastje, waar ze een slanke den op was. Ze opende de linnenkast en pakte van het hangertje haar blauwe met bloemen versierde lange jurk en trok die aan. Ze keek weer in de spiegel en dacht nou nou, mijn kont lijkt niet zo dik meer, maar toen ze goed keek zag ze haar baaien onderbroek er doorheen schijnen. Dan maar de grootste witte onderbroek aantrekken, ook dat ging met de grootste moeite, maar het lukte. Tevreden ging ze de trap af om in de keuken koffie te zetten en beneden gekomen hoorde ze de buitendeur opengaan en kwam Wouter binnen met boodschappen en de twee moorkoppen, die hij van haar moest meenemen bij de warme bakker. Bij de gedachte een lekkere moorkop smullen bij de koffie deed het water uit haar mond lopen. Bijna elke morgen at ze gebak bij de koffie, de ene keer een tompoes of een appelgebakje met slagroom en de andere keer een dikke plak cake of een moorkop met chocolade erop en van binnen gevuld met slagroom. Aan te dik zijn, dacht Mien niet meer.

''Zo ben je er eindelijk, wel lang werk gehad hé en heb je karbonaden meegenomen?''
''Het was druk bij de bakker, want de zaak stond vol, omdat je vandaag voor vier broden maar drie euro moet betalen, maar ik heb alleen gebak gekocht, alleen de moorkoppen waren allemaal al verkocht, dus heb ik maar twee gevulde koeken meegenomen.''
''Jezus, nou dat weer, hoe laat was je dan bij de bakker, het bestaat niet, dat ze zo vroeg al op waren?''
''Ik kom er net vandaan darling, ik ben eerst naar de bibliotheek geweest om een boek te lenen.''
''Je had eerst naar de bakker moeten gaan, kaffer, ik heb het je nog gezegd, nou mis ik mijn moorkop, koekenbakker'', en ze pakte het vlees uit de zak.
''Man, wat heb je nou meegebracht, geen greintje vet te zien, ik heb je nog zo gezegd, dikke karbonaden met een vette rand, die smaken het lekkerst.''
''Dat is juist goed, je wilt toch afvallen, dan moet je minder eten en mager vlees eten, logisch dat je zo dik wordt.''

Nu hield ze wijselijk haar mond, want gelijk had ie natuurlijk.
Hij ging de huiskamer in en nam plaats voor het raam in zijn fauteuil, pakte zijn pijp en vulde die met tabak en stak de steel tussen zijn lippen, pakte een lucifer uit het doosje en streek die aan en liet de vlam over het tabak glijden en trok aan de pijp en een heerlijke geur van de rookwolk verspreidde zich in de kamer. Even later kwam zijn vrouw de kamer in met op een groen dienblad twee bekers gevuld met koffie, de blauwe beker was voor hem en de bruine voor haar. Hij dronk de koffie zwart en zij had nog steeds de gewoonte volle melk te koken en op de koffie te schenken en niet te vergeten drie schepjes suiker, en ook de vel op de koffie smakte ze naar binnen, hij keek er maar niet naar, anders moest hij kokhalzen. Wat een smerige rot gewoonte van haar, dacht hij steeds, maar zei er maar niks meer van, want anders schold ze hem voor rot. Ze peuzelde met een sacherijnig gezicht aan de gevulde koek, en zei:
''Je hebt ouwe rotzooi gekocht boterletter, ze zijn zo droog als een kurk.''

Hij gaf geen sjoege en pakte zijn beker en dronk van de koffie en hapte van de gevulde koek en het smaakte lekker vers, en dacht, zijn vrouw wil hem alleen maar sarren en je maakt haar alleen maar kwader als je niet reageert, dus hield hij zijn mond en pakte het geleende boek uit de plastic zak en las de titel, Eva Braun. Wouter wist, dat zij de maîtresse was geweest van Hitler en wilde van haar meer weten.
Mien weer:
''Wat heb je nou weer voor een boek geleend, toch geen godsdienst hé?''
''Neen, het gaat over Eva Braun en ik wil graag weten of zij geen pogingen heeft gedaan de waanideeën van Hitler te doen stoppen. Ik vind het wel interessant, want ik las net hoe het mogelijk was, dat zo'n schijnbaar fatsoenlijk meisje verliefd kon worden op een monster.''
''Dat gebeurt meer ouwe, er zijn vrouwen die liefdesbrieven sturen naar moordenaars die vast zitten, jij was wel geen moordenaar, maar ik werd ook verliefd op een inbreker.''
Hij moest lachen.

Schrijver: kees niesse, 8 juni 2012

c.h.niessekpnplanet.nl

Biografie van deze schrijver

spijkerbroek moorkop moorkop inbreker

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.2 met 5 stemmen 341