Alle inzendingen over Jeugd

Niet elke puber is dom en niet de hele Nederlandse jeugd is dom. Alleen erger ik me dood aan bepaalde aspecten van de jeugd anno 2005.…

Jezus liet de kinderen tot zich komen en Mohammed deed het met een achtjarige, ik bedoel maar. Sommige badmeesters weten niet beter.…

Mila, het avontuurlijke katje, is op zoek naar een nieuw avontuur. Ze loopt in het park en kijkt rond of er iets is wat ze interessant vindt. Aan de overkant van het park staat een heel mooi gebouw. Ze heeft dat gebouw al vaker gezien op haar tochten door de stad, maar nu valt het haar op hoe mooi en imposant het is. Ze ziet er veel mensen naar binnen…

Ze vroeg: zit er verschil in jouw jeugd, of de jeugd van nu, Nouuu antwoordde ik: een beetje (veel) toch wel. Ze vroeg: maar waarin zit dat verschil dan? en ik begon: wij hadden het lef niet om tegen te spreken want moeders wil was wet! We hadden evenmin het lef te laat te komen, want vaders wil was hard!…

Het gedoe begon een aantal weken geleden al, met kerkgangers die niet konden tellen, de dominee die zich al helemaal niets liet vertellen en nu de jeugd die buiten proportioneel zich te buiten gaat aan van alles en nog wat.…

Al met al een onmisbare jeugd.…

Ik heb mijn jeugd niet vergooid, maar als het kan, zou ik het zo over willen doen.…

men is levenslang veroordeeld tot het hebben van een jeugd…

Na die bezorgde jeugd kreeg ik toch een onbezorgd verlengde van die jeugd met giga plezier in werken, in de opleiding en zo kon het ook....maar de onbezorgde start van een onbezorgde jeugd die blijft in je achterhoofd hangen als een soort van herinnering van hoe het niet moet!…

De Caspar Houbenstraat met haar krijtwitte bebouwing strekt zich nog altijd uit in Tilburg zuid. Eens was daar de zaak van Hamburg, de kapper. Ik bezocht het niet graag, want was toch al nooit een schoonheid en het "bloempotkapsel" dat je daar kreeg aangemeten, verbeterde die situatie nauwelijks. De meisjes met het lange, blonde haar mochten alles…

Vreselijk die jeugd van tegenwoordig, zo beleefd. Ik erger me kapot.…

Deze week is op YouTube een filmpje opgedoken van een leraar die een leerling een halve uppercut verkoopt op de besneeuwde speelplaats van een Vlaamse school. Gefilmd door een leerling met zijn gsm. De leraar was door de leerlingen eerst verschillende keren bekogeld met sneeuwballen en verloor daarna tijdens een korte schermutseling de controle over…

Daar ben ik blij mee, want ik merk dat deze informatie, hoe rauw en grimmig soms ook, mij sterkt in het recht dat ik denk te hebben op mijn voelen en denken over mijn jeugd. Met het langzaam wegvallen van mijn moeder, breek ik de laminaatvloer in de kamer van mijn jeugd af.…

De tijd heeft mij ingehaald, ik stond voor jouw raam op mijn opgevoerde bromfiets, ik gaf gas maar durfde niet aan te bellen. Hormonen en lichtflitsen in mijn hoofd, ik wist dat ik jou wilde maar niet hoe. Met de kennis van nu zou ik het toch anders gedaan hebben.…

De jeugd van tegenwoordig!.. Vanuit elke generatie wordt er geklaagd over de jongeren. Steevast gevolgd door ..In mijn tijd was het wel anders! Ik geloof er niet zoveel van. Zo snel gaat de evolutie namelijk niet.…

Kom ik hier regelmatig lezen, dan lees ik vaak dat de jeugd van tegenwoordig niet de jeugd van vroeger is. Misschien kunnen jullie mij nog herinneren, ik had muziek van Status Quo van mijn kleinzoon gekregen en daar een hartenkreet over geschreven.…

Het werd tijd voor de Gallische en Punische Oorlogen en een jeugd vergleed, maar niet in vergetelheid. Telkens weer zou ik terugkeren in mijn latere leven naar dat eilandje van geborgenheid en onschuld, maar ook van ontzetting......…

Soms kijk ik naar jonge mensen om mij heen. Soms denk ik dan, wat moet er van hen worden? Want we zadelen ze met nogal iets op. Er zijn in het verleden sombere tijden geweest. De Middeleeuwen waren voor veel Europeanen een tamelijk gevaarlijke tijd. Cholera, de pest, heksen, oorlogen, alles kon er gebeuren en niemand was echt beschermd. Veel mensen…

We schreven 1959. Ik was zes jaar oud. Zo goed herinner ik me hoe in het kleine huisje werd geverfd en behangen; ik ruik de geur van stijfsel en verf nog altijd. We zouden er tien jaar blijven. In die tijd vond het leven op straat plaats; daar speelde ik met de buurtgenootjes; daar sloeg ik de zweep om de felgekleurde kleine tol die we een eindje…

De schittering, het elan en het ongebreidelde, pure enthousiasme van een stralende jeugd trad me tegemoet uit ogen als diamanten, elegant omringd door een randje mascara. De jongedame droeg prachtig blond haar tot op de schouders en een lieflijk wit kanten bloesje.…

Op het terrein aan de overzijde van de snelweg, die mijn woning begrenst, rijden de auto's af en aan die de kinderen komen halen. De kinderen spelen hun dartele en onschuldige spel in de zonneschijn die hun jeugdjaren overspoelt en begeleidt. Het leven ligt nog geheel en al vóór hen. Nog zijn zij zich geheel en al onbewust van haar turbulentie en finesses…

Op het schilderij, dat mij dierbaar is en waarop ik al in vroege jeugdjaren vaak mijn ogen vestigde, dat mij zal blijven fascineren en dat nu mijn woonkamer siert, staat, in schimmige contouren een molen afgebeeld. In de familie beweert men dat onze opa het kunstwerk eens kocht van een Belgische vluchteling tijdens het Interbellum. De schilder van…

Als moeder vind je het belangrijk dat je kind goed te eten krijgt. Vaak kreeg ik met die gedachte van mijn moeder een stuk fruit naar keuze mee naar school. Appels vond ik wel lekker maar alleen van die keiharde koude felgroene. De pauze op school volgde meestal na een uur of twee en dan was zo’n appel niet bepaald hard, koud en soms ook niet meer…

Zo herinner ik me van in mijn jeugd (3de of 4de leerjaar in een strenge katholieke school?) nog één feit dat me nu nog nà zoveel jaren nog altijd is bijgebleven. Ik had een nieuwe potloodslijper gekregen (kinderen zijn tuk op alles wat nieuw is, (nu ook nog) en wou die toch eens uitproberen.…

Het is al lang geleden, maar ik heb geen foto nodig om het beeld voor me te zien: we zitten aan tafel op zondag tussen de middag. We eten aardappels, sperzieboontjes en een karbonaadje, zoals we dat bijna elke zondag eten. Mijn vader heeft een wit overhemd aan en vermoedelijk een stropdas, die dan een beetje los zit. Z'n haar zit netjes. Hij heeft…

Als klein kind leer je om te dromen. Een prachtige uitvlucht, aangezien het leven vol tegenslagen zit. Op een gegeven moment begin je te leren dat dromen ook werkelijkheid kunnen worden. Dat je elke kans moet pakken die er is en dat zelfs een kansloze kans een kans op zich is. Alleen soms hoe hard je er ook voor vecht, is het onmogelijk om het om te…

Uit: Jeugd in Zuidlaren…

Uit: Jeugd in Zuidlaren…

Uit: Jeugd in Zuidlaren…

- wordt vervolgd - Uit: Jeugd in Zuidlaren…