Bijna is het zo ver: we gaan een kerstspel opvoeren voor vader en moeder. De tekst van het toneelstukje heb ik drie maanden geleden al geschreven. Ik ben twaalf jaar. Ik verzamel mijn zusje en broertjes en vertel ze wat ik van plan ben. Enthousiast springen ze in het rond.…
Het meisje ging onverstoord door met haar verhaal en de kerkgangers genoten van een luisterrijk kerstspel. De nonnenjuf kon trots zijn op haar klas.
In het nieuwe jaar werd de kleuterklas op een dag mee uit wandelen genomen naar het klooster. De oude nonnen aldaar wilden ook genieten van het geslaagde kerstspel.…
Daarvoor had ik ooit weleens Schaap mogen spelen, tijdens het kerstspel. Dat moet zo'n beetje mijn toneelcarrière zijn geweest. Mijn oudste broer heeft het het verst geschopt binnen mijn familie. Hij mocht een keer Jozef spelen. Een absolute hoofdrol!
Van mijn laatste optreden als Japanner zijn geen video's of foto's gemaakt.…
Ze hadden een kerstspel opgevoerd en zij was Maria. Jozef was een jongen, die ze helemaal niet leuk vond. Ze glimlacht bij de herinnering, want met diezelfde jongen is ze later getrouwd.
Dit zijn de kleertjes van haar jongste dochter, toen ze twee was. Nu is die dochter zelf al moeder en woont ze met haar man en kinderen in Australië.…
In de derde klas van de lagere school deed je mee aan een kerstspel en toen jij je tekst moest spreken, kreeg je een black-out, wat je wel vaker overkwam. De diagnose was een kleine vorm van epilepsie, ook wel absences genoemd. Je kreeg medicatie, maar daar stopte je mee.…
Toen ik de opstijgende rook zag raakte ik daardoor zo gefascineerd dat ik aan het slot van het kerstspel niet “Hoe zal ik U ontvangen” zong, maar “Hoe zal ik u eens vangen…” Het engeltje gaf mij nog een flinke por in mijn zij toen ze dat hoorde, maar daardoor was ik wel weer even bij de les.…
893
Bezig met laden