Toen ik nog jong was woonde ik aan de kust in een klein huisje. Ik leerde daar een jonge vrouw kennen, een boerendochter. Haar ontmoette ik op een dansavond in het plaatselijke café. De caféhouder had een plaat opgezet met dansmuziek. Mooie meisjes zag ik dansen. Ze droegen allemaal lange rokken en daaronder witte sokken. Zelf was ik netjes gekleed…
De buurt gaat achteruit, zei mijn vader toen hij nog leefde. Bijna op elke hoek was een café gevestigd en er was er weer één geopend door de locoburgemeester, Krikke.
Ik zei toen tegen hem:
Ik was erbij, vader. Hij stond met een vol glas bier te zwaaien en gooide de inhoud op de helm van de veldwachter. Zo wordt toch het gezag belachelijk gemaakt…
Het stormde buiten. Mijn herdershond Max kwam naar mij toelopen, en zei:
''Ouwe, ik moet bouten, wil je me uitlaten?''
''Oké Max, het is bar en boos, hé?''
Hij is nu zes jaar en een heel lief en oersterk. Wanneer hij naast mij op de grond zit terwijl ik zit te eten probeer ik hem wel eens weg te duwen, maar dat lukt niet. Hij zat al in de…
De huidige armoedekwesties in ons land worden vooral besproken door mensen, die daar totaal geen last van hebben en dus met een glimlach praten over de oplopende geldproblematiek van een groot deel van de samenleving. Politici doen alsof ze geëngageerd zijn, omdat ze de voor hen fictieve onrechtmaterie graag gebruiken voor hun eigen gewin en dat zijn…
Ik keek net naar de laatste uitzending van Knevel & Van den Brink en Jessica Durlacher was één van de gasten.
De andere vijf gasten wisten nog te lachen, maar Jessica's gezicht stond de hele tijd op onweer en eschatologisch doemdenken. Ze zat naast die lange boom van een Jeroen Pauw, waardoor haar toch al kleine en fragiele gestalte extra benadrukt…
289
Bezig met laden