Inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

Lieve Max

Het stormde buiten. Mijn herdershond Max kwam naar mij toelopen, en zei:
''Ouwe, ik moet bouten, wil je me uitlaten?''
''Oké Max, het is bar en boos, hé?''
Hij is nu zes jaar en een heel lief en oersterk. Wanneer hij naast mij op de grond zit terwijl ik zit te eten probeer ik hem wel eens weg te duwen, maar dat lukt niet. Hij zat al in de gang op mij te wachten. Ik trok mijn regenjas aan en deed de halsband om zijn nek. Hij keek mij tevreden aan, en zei:
''Je bent een goeie kerel, Kees.''

Meestal loop ik met hem over het zandpad naar het bos achter mijn huis, maar nu nam ik een andere weg. Wij moeten geen boom op onze kop krijgen. Eenmaal buiten begon hij al aan mij te trekken, zo blij was hij weer buiten te zijn, in de frisse lucht en de kletterende regen op zijn lijf. Bij elke windstoot had ik de grootste moeite vooruit te komen, maar mijn oersterke maat niet. Die keek af en toe om en keek mij tevreden aan. Meestal doet hij zijn behoeften tegen een boom, maar er was langs dit pad in de polder geen boom, wel struikgewas.

''Poep daar maar'', zei ik tegen hem.
''Doe ik ouwe'', en hij produceerde een enorme bout. Na een kwartier tegen de wind inlopen keerde ik om, maar hij wilde verder, zo fijn vond hij het in de storm.
''We gaan terug Max, ik word erg moe.''
''Hij luisterde meteen, en zei:
''Oké baas'', en nu vlogen wij bijna vooruit. Ik zag hem genieten en hij kwam naar me toe, want ik moest hem knuffelen. Wat zou ik zonder hond zijn, dacht ik.

Schrijver: kees niesse, 19 juni 2015


Geplaatst in de categorie: dieren

4.2 met 4 stemmen 76



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)