Alle inzendingen over Kraanvogel

Naast het treinstation van Gouda staan al geruime tijd twee superhoge kranen, waar je ook bent in deze stad, ze torenen boven alles uit. Ze zijn nodig om het nieuwe stadhuis te realiseren en zo te zien gaat dat tegenwoordig in sneltreinvaart, want na de fundering werken ze nu al ongedurig omhoog, de Toren van Babel is er niets bij. Er worden zelfs metershoge…

De man met de tedere, diepliggende blauwe ogen - de ogen die zo lang geleden voor het eerst liefdevol zijn echtgenote, mijn zus aanschouwden - koestert op het erf van zijn woning (die ik als "boerderij" zou willen omschrijven) het trotse, houten beeld van de hem zo geliefde kraanvogel, dat zijn collega's hem schonken.…

‘Hij lijkt wel een kraanvogel.' ‘Kraanvogel?' ‘Ja, kraanvogel. Die staan ook altijd op één been. Alleen zingen ze beter dan die Hamel.' ‘Haal je al die wijsheid uit de Donald Duck, Ab?' Terwijl de muziek doordendert zie ik inderdaad de heer Hamel op één been staan. Zijn andere been buigt hij iets naar omhoog en naar voren.…

Op het erf zagen we het trotse, mooie beeld, uit hout gehouwen, van een kraanvogel, het geschenk van de collega's aan de man, aan de boswachter, die een veertigjarige carrière volvoerde in het belendende bosgebied.…

Bij zijn laatste ontbijt overhandigde hij de man een houten beeldje van een kraanvogel, dat hij tijdens de lange avonden met eindeloos geduld had vervaardigd uit een blok hout. De man was zeer ingenomen met het mooie cadeau. “Vertel me toch, voor ik vertrek, beste man”, vroeg de reiziger, “waarom onderhoudt u uw rozentuin zo angstvallig?…

Het gaat voornamelijk over het lijden van pluimveehouders, het bedreigd zijn van ons stukje kip op het bord en pas in tweede instantie over de levende kip en in nog mindere mate over de watervogels of bijv. de kraanvogels waarvan in Duitsland een groot aantal dieren besmet bleek, die niet meer mee op trek konden en de dood vonden.…

Zelfs een kraanvogel heb ik zien overvliegen en ooit heb ik de zeearend gespot. Verder nog boommarters, hermelijn en vorig jaar heb ik eindelijk de vos in levende lijve gezien Hij sloop enigszins beschut achter de schaaldelen van de afrastering met het weiland van de buurman en waande zich even onbespied.…

‘Glimlachende viooltjes,’ zei hij stralend, ‘en pootje badende kraanvogels en ik heb heerlijk geslapen op kussens van gras. Mijn hang naar stroomversnellingen, pampaspluimen, klokjesbloemen en krekels, lijkt groter dan ooit.’ Hij droomde weg zag ik. Hij had veel vrienden, mijn aanbidder.…