Alle inzendingen over Marek van der Jagt

...ontkomt niet aan de vraag, of Marek van der Jagt zelf misschien een cliënt is van ontwikkelingspsychologen en psychiaters. Een dergelijk manuscript is voer voor het Pieter Baan Centrum. De schrijver is volgens de officiële lezing een weense filosofiestudent, maar zou na het lezen van het...

...bevruchten en voortplanten? In Marek van der Jagts boek De geschiedenis van mijn kaalheid beweert de hoofdpersoon op een gegeven moment dat hij gehandicapt is, dit vanwege zijn kleine penis, hetgeen in wezen van geen enkel belang is, alhoewel, in1990 waagde een tandarts, terwijl hij een...

...pseudoniem is of eigenlijk was Marek van der Jagt. Zijn moeder overleefde Auschwitz en zijn vader zat her en der ondergedoken, beiden zwaar getraumatiseerd. Ze hadden een onvolkomen huwelijk. Arnon heeft een oudere zus Maniou-Louise, die in 1963 geboren is. Zij vertrok in 1982 naar Israël;...

...wat hij onder het pseudoniem Marek van der Jagt instuurde. Over spier- en speedballen gesproken. Een knap staaltje literaire slimheid en daadkracht. Sindsdien beklom hij in sneltreinvaart de berg van eeuwige roem voor schrijvers die ertoe doen. Alsof het toverdrankje uit Asterix en Obelix...

...de wolkenformaties zich voor je ogen tot wonderlijke, demonische gestalten? Zag je overal buitenaardse wezens? Wat is er met je gebeurd in dat ziekenhuis in Polen, dat je ontvlucht bent? Bonden ze je vast, was je alleen in die isoleercel, overgeleverd aan de gruwelijke machinaties van je...

Niet-zijn duurt langer dan zijn.

Aangezien je geen ander bent Kun je niet anders Dan jezelf zijn.

Leven is een fractie Van de dood.

Gemekker moet je aan geiten overlaten.

Als je ontkent dat alles is hang je het Niets aan. Je bevestigt daarmee dat Niets is en toch... Niets is!

Het nadeel van eenrichtingsverkeer is dat er geen tegenliggers zijn. Zij houden je juist scherp.

Korting op mijn leeftijd? Nee, laat maar zitten!

...begraafplaats Powazki in Warschau begraven. Je moeder zei: 'Zijn leven was kort en iedereen keerde hem de rug toe!'.

...kliniek om er vanaf te komen. Zitten ze daar te slapen of wat?! Volgens jouw moeder Anke was jouw ziel ziek, volgens mij kun je beter zeggen, dat jouw ziel onder jouw ballast lijden van deze incarnatie is bezweken. Jij werd 53 jaar en jij bent in het Evangelischer Friedhof op de Hamburger Strasse...

...en Mojo afstand nemen van de heren. Maar ik weet wel dat hun ongein ten koste van derden erg lang geduurd heeft: te lang.

...die Sartre en Camus las. Met Bouke Jagt begon hij in 1957 het ‘Leidseplein’-tijdschrift, vooral met poëzie. Zijn mooiste tijd was waarschijnlijk die met het geruchtmakende Ratio, dat hij ‘voor vrijdenkers’ oprichtte. New Journalism avant la lettre, met zijn provoreportages...

...van de wereld en de maatschappij. Je onderzocht de duistere kanten van de menselijke ziel, angsten en obsessies. Je schreef brutaal en je deed aan godslastering, maar je uitte ook diepgevoelige verlangens. Je wilde de brave burgers flink chockeren. Op 11 mei 1971 pleegde je zelfdoding...

...eigen gedichten in cafés. Later samen met Bouke Jagt. We praten over de jaren vijftig. Met een traumatische ervaring die meer verklaart. In 1954 kreeg Henk Meijer, die zich juist in die tijd gesouffleerd door Gerard Reve ‘Henk Romein Meijer’ ging noemen de Reina Prinsen Geerligsprijs. Henk...

...Dagen worden weken en weken worden jaren. Ondertussen gaat ook mijn leven door. De herinnering vervaagt. Ik stop wat spullen in een doosje. Zorgvuldig contoleer ik het lijstje dat ik had gemaakt. Ring….. Ring…. In eerste instantie reageer ik niet. Vandaag is het precies vijf jaar...

...ogen. `God zegene haar,' bad innig een oud moedertje. `God zegene haar en het kind.' Het moet heerlijk zijn geweest, daar te staan juichen te midden dier menigte, daar te staan juichen en lachen en bidden en schreien... Stil, het is misschien maar beter, dat wij daar niet te veel aan...

...de donderslagen dreunen door het woud, als de nederknetterende bliksem de takken doet kraken en scheuren, de stammen doet splijten, die de rivieren buiten hun oevers doet treden, en zich verheugt in het woeste geweld van het water, als het stormloopt op dijken en muren en mensenwoningen. De...

...had? Waarom de feeëngesprekken bij haar nadering zo plotseling waren verstomd? En dachten ze, dat ze niet gezien had, hoe daareven de feeën, zij, die immers altijd tezamen waren, nu één voor één, om geen argwaan te wekken, het bos verlaten hadden, en hoe ze elkaar nu opwachtten op de...

...was het sprookje van de boze fee - over de Schone Slaapster in het Bos mogen anderen vertellen.

...zijn richting. Om haar opmerkelijke gedaanteverandering niet te storen, liet hij haar rustig begaan, ook toen haar hand in die van hem wat rust vond . Ze leek nu tevreden, zich veilig voelend bij de man die stil maar innerlijk bewogen naast haar zat. Hand in hand. Zó was het blijkbaar goed. ...

...ze voorgoed. Stilletjes verliet hij zijn dierbare, uitgeleefde lichaam. En als een vlinder zo vrij fladderde hij nieuwsgierig naar het licht aan de overkant.

...ontspande hij zich en voelde de pijn wat minder worden. De heilzame aanraking van haar handen op zijn stramme lijf gaf de man ook van binnen een prettig gevoel. ‘Is het zo goed?’, vroeg ze hem vriendelijk.‘Prima, zuster’, zei hij, ‘maar nog fijner vond ik dat je er was.’...

... De dag erna had ik je nog gezien. Jij vroeg: “hoe gaat het met je?” Ik zei dat het goed ging, maar zei verder geen woord. Was de vrouw die naast je stond jouw vrouw? Je had haast en rende weg.

...vader of zocht hij de warme schoot van zijn moeder waar hij als kind in vroege jaren een stukje geborgenheid vond. Toch had de man ook hier een eigen en vertrouwde plek, met uitzicht op het leven van alledag. Het gewone leven, daar hoorde hij immers nog altijd bij. Voor zichzelf, zijn...

...zijn zoon hem in zijn jas, maar ook met wat onderhuids verdriet. Want in de beleving van zijn vader leken alle herinneringen aan deze dierbare plek afgebroken, voorgoed uitgewist. Onder een schrale winterzon reden ze stilletjes naar het verpleeghuis terug. Blijkbaar was dit voor hem de...

...op aarde, hemels bestaan. Erken dan ook de passie van een man die ooit weer zal gaan. Herken ook deze liefde. Dus wees dan niet passief. Elk ding onder de hemel kent zijn tijd. Het leven is kort. Veel dingen zijn relatief. Toch sluit ik mijn tekst af met deze simpele woorden. Schat ik heb je...