Inloggen
voeg je beschouwing toe

Beschouwingen

De overwinningsroes van Arnon Grunberg

Arnon Grunberg is geboren als Arnon Yasha Yves Grünberg op 22 februari 1971 in Amsterdam. Zijn moeder was Hannelore Grünberg-Klein (1927 - 2015), die o.a. het concentratiekamp Auschwitz overleefde. Volgens haar omdat de nazi's haar zo knap vonden. Zijn vader was Hermann Grünberg en hij zat ondergedoken. Arnon heeft één oudere zus, Maniou-Louise (1963), die in 1982 naar Israël ging. Zij woont met haar gezin in een nederzetting nabij Ramallah. Zij is strikt orthodox-religieus. Arnon heeft het Joodse geloof allang afgezworen. In 1994 brak hij door met zijn roman 'Blauwe maandagen'. Ik kan mij de ophef in de media nog goed herinneren. Het was meteen een inslag van jewelste. Hij kreeg er de Anton Wachterprijs voor. Zes jaar later won hij diezelfde prijs met zijn roman 'De geschiedenis van mijn kaalheid', wat hij onder het pseudoniem Marek van der Jagt instuurde. Over spier- en speedballen gesproken. Een knap staaltje literaire slimheid en daadkracht. Sindsdien beklom hij in sneltreinvaart de berg van eeuwige roem voor schrijvers die ertoe doen. Alsof het toverdrankje uit Asterix en Obelix echt bestaat. Zonder enige vorm van schaamte dendert hij maar door. Zijn toverformule is dan ook de totale overgave aan iedere, ongecensureerde ingeving. Als een volleerd magiër weet hij precies hoe hij de woorden het mooiste schikt en laat golven.

Ik vermoed dat het ook een genenkwestie is. Dat het zware noodlot van zijn ouders (tijdens WO 2) en hun overleving hem tot zo'n bijzonder vrije vogel hebben gemaakt. Onbewust beschrijft hij de traumatische levens van zijn ouders en verwerkt hij voor hen hun verdrongen tragedies. Hij put uit de onbewust meegesleepte wijsheden van zijn ouders, die hij vermengt met zijn eigen ervaringen, inzichten en verzamelde, opgeslagen literatuur. Als gymnasiast stopte hij vroegtijdig, als toneelspeler wilde hij niet echt deugen, maar als schrijver sloeg hij dubbel en dwars terug. Hij verruilde Amsterdam voor New York City, de grotere broer. Toch blijven zijn roots in Amsterdam liggen en keert hij geregeld terug. Als een gevierde held en een doorleefde kosmopoliet. Hoeveel hij ook in zijn eigen verhalen weet te verdwalen, hoe ver hij ook zijn eigen, geheime trauma's denkt te kunnen achterlaten, vroeg of laat keert hij weer terug naar de Arnon van voor de 'Blauwe maandagen', naar die pijnlijke en verdrietige tijd, waarin al die duizelingwekkende afweer en overlevingsdrang is gaan gisten en exploderen.

Van toen hij nog nergens en voor niemand bekend, laat staan beroemd was. Maar nu is er dan zijn nieuwste aanwinst 'Bezette gebieden' uit 2020. En nog lang geen eindstation, want dit boek is een vervolg op 'Moedervlekken' en dit boek krijgt ook een vervolg, zoals hij zei. Op 10 januari 2020 was de presentatie van 'Bezette gebieden' in Pakhuis De Zwijger, waarbij psychiater René Diekstra met hem sprak. Te weten dat de hoofdpersoon in het boek psychiater Otto Kadoke is. Arnon mag dan wel eens gezegd hebben, dat hij in gezelschap verlegen en schaamtevol is, hij weet toch maar mooi al jarenlang handig gebruik te maken van het mediacircus. Over circus gesproken, hij ging zelfs een tijd op pad met circus Zanzara, waarover hij in de NRC verhaalde. Dat kun je nu niet bepaald een verlegen actie noemen. Blijkbaar heeft hij de caravansferen te pakken, want zijn 2-weekse promotietournee door Nederland doet hij in een Kip-caravan, die van de nodige reclame is voorzien. Waarschijnlijk zitten daar alleen de verkoopboeken van uitgeverij Lebowski in en overnacht hij zoals gewoonlijks in luxueuze hotels.

Op 18 januari 2020 om 13.00 uur was Arnon in boekhandel Verkaaik aan de Tiendeweg te Gouda. Hij was tien minuten later dan gepland. De boekhandeleigenaar Bart Jansen, die zijn feestelijke, kleurrijke hesje weer voor de dag had gehaald, opende de samenkomst. Hij had op 50 mensen gerekend, maar er waren er zo'n 75. Hij grapte, dat er wel vragen mochten worden gesteld, maar dat je dan niet een hele roman aan hem gaat vertellen en dan gaat vragen wat hij er van vond. Best komisch. Ik zat naast een slanke, oudere vrouw met een mooie, blonde, volle vlecht. Op haar knieën rustte haar wollen hoedje. Voor mij zat een bejaarde vrouw, maar zo helder als maar kan. Of zoals Arnon het ongeveer zegt over oude vrouwen: 'Ze zijn ongegeneerd gebekt, maar wijs!'. Volgens mij gaat die vlieger niet altijd op. Dit taaie exemplaar had het over 'Arnon dit en Arnon dat', zodat ik vermoedde dat ze tot zijn intimi behoorde. Of wieweet was het wel één van zijn vele bereidwillige maîtresses, want ik had wel eens gelezen, dat hij een relatie met een stokoude vrouw had. Arnon werd ondervraagd door de aimabele en kundige cardioloog Onno van Dobbenburgh, die sprekend op Jeroen Dijsselbloem lijkt. Beiden hadden ze zeer aangename, kalme en bezwerende stemmen. Het was vooral een samenvatting van het boek en niet zozeer een gesprek over Arnon zelf. Puur een commerciële, tamelijk ordinaire lokker zeg maar. De boeken stonden er als een torentje opgestapeld. Arnon vertelde dat zijn ouders in Jeruzalem begraven zijn, wat zo ongeveer het enige persoonlijke was, wat hij losliet.

Ineens, terwijl Arnon zijn verhaal repeteerde, begon mijn buurvrouw met het kniehoedje, die ik al diep had horen hijgen, een vraag aan hem te stellen. Ze vroeg hem: 'Met welk personage voel jij jezelf als mens het meeste verwant?'. Arnon bagatelliseerde de vraag door te stellen, dat alle personages belangrijk zijn, dat die als vissoep zijn, het totaal bepaalt de lekkere smaak en niet één ingrediënt. Hij keek haar wel even spiedend aan, maar al gauw dook hij weer weg in zijn schildpadhuid, vanwaar hij met een megafoon oreerde. Hij liet zich niet tot een emotionele openbaring uitlokken. Mijn buurvrouw was wel de enige, die heeft geprobeerd om zijn standaardverhaaltje te doorbreken. Toen Arnon 'een vrouw met een piemel' in zijn microfoon scandeerde, keek ik even verschrikt naar het kruis van mijn buurvrouw. Er stond een uur voor, maar uiteindelijk babbelden Arnon en Onno zo'n 40 minuten. Onno zei nog, dat 'lev' in het Hebreeuws 'hart' betekent. Daarna werden er geen vragen gesteld en ging de boeksignering meteen van start. Ik zigzagde er handig langs en ik legde een kopie van mijn gedicht 'Dancing derwisj', wat ik in de vorige eeuw voor hem geschreven had, naast hem neer. Moet gezegd, hij zei heel lief en nederig 'dankjewel'. Niets geen kapsones. Iemand die de menselijke energieën haarfijn aanvoelt. Om 15.30 uur werd hij bij boekhandel Donner in Rotterdam verwacht, waar hij door Elfie Tromp geïnterviewd zou worden. Buiten zag ik in een flits mijn buurvrouw met het hoedje haar lef van eerder driftig wegroken.

Tenslotte iets (dus lang niet alles) over zijn liefdesleven. Arnon had een relatie met de schrijfster Aaf Brandt Corstius (1975, Haarlem), de zus van Jelle en zijn aanrandingsgedoe, en ze is getrouwd met Gijs Groenteman, de zoon van de voormalige plofkip Hanneke. Net een dorp Amsterdam. Arnon noemde Aaf 'Aap' in zijn werk en zij noemde hem 'Meneertje Knipperlicht' in haar werk. Arnon's liefde voor de bloedmooie actrice Johanna ter Steege (1961, Notter) bleef onbeantwoord. Johanna en de zanger Jan Obbeek kregen samen dochter Hanna (1998), die ook een actrice is. Johanna en Jan zijn in 2011 gescheiden. Dat kan Don Juan Arnon toch niet ontgaan zijn. Maar tegenwoordig aast hij meer op jongere siervissen. Arnon had een liefdesrelatie met Roos van Ees, met wie hij door Amerika reisde, waar hij in de kranten openhartig verslag van deed. Zijn bekentenisliteratuur speelt zich voornamelijk in de kranten af. Met Roos is het uit en zijn nieuwste vlam is de schrijfster Niña Weijers (1987, Nijmegen), die dat vorig jaar in een interview bekende. Niña heeft een lesbische relatie met de schrijfster Maartje Wortel achter de rug, wat één groot fiasco was, en ze debuteerde in 2014 met 'De consequenties', waarvoor ze de Anton Wachterprijs ontving. Arnon heeft een zwak voor die prijs, dus ook voor haar. Maartje won de Anton Wachterprijs ook al, in 2010 met haar verhalenbundel 'Er moet iets gebeuren'. Maartje heeft nu een seksuele liefdesrelatie met de bi-seksuele actrice Georgina Verbaan. In 2019 verscheen Niña's volgende roman 'Kamers, antikamers' en 'The lines of landscape', 28 schrijvers en fotografen die over het Hollandse landschap uitweiden. Eens kijken wat de spannende Niña allemaal voor schrijfgenot in Arnon oproept...

Schrijver: Joanan Rutgers, 18 januari 2020


Geplaatst in de categorie: idool

5.0 met 2 stemmen 266



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Jean-Pierre
Datum:
25 januari 2020
Niets kapsones? Een dansende derwisj die de menselijke energieën haarfijn aanvoelt en dan 'een vrouw met een piemel!' scandeert? Ik zie het al voor me, wat een assertiviteit, zomaar, en publique, al zijn schaamte opzij? In de winkel, door een megafoon? Wat was de aanleiding tot deze plotselinge uitbarsting, Joanan? Dat laat je hier vreemd genoeg in het midden, afgezien van je buurvrouw op leeftijd. Toch niet die malloot van een Youtuber met zijn/haar 18 miljoen verdwaasde nonliteraire aculturele sexueel en anderszins gefrustreerde apegapende dwepende volgers, mag ik hopen? Maar goedkoop scoren, dat zijn we wel gewend van deze veelschrijvende 'kosmopoliet' uit het wereldje van dansende literatuurpausen en andere derwisjen...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)