Alle inzendingen over Marnix Gijsen

...en denk aan ‘Klaaglied om Agnes’ van Marnix Gijsen. Nooit helemaal gelezen, staat ergens op zolder, maar de titel ontroert me nog steeds. Dat verscherpt mijn knagende rouw. Voorheen maakte ik wel eens toptien-ranglijsten, zoals ‘mooiste boektitel’. Klaaglied stond bij mij altijd hoog...

...Sint-Ignatius. Zijn moeder heette Euphrasia Gijsen, een deel van zijn pseudoniem, het andere deel had hij afgeleid van een protestantse voorvechter, uit protest tegen zijn roomse achtergrond. Hij had vaak ruzie met zijn moeder en op zijn dertiende ging hij samen met zijn broer René naar de...

...verschil niet maken. Hubert Lampo (1969), Marnix Gijsen (1978) en Hugo Claus (1989) gingen hem succesvol voor. Lag het aan de pretentieuze maar warrige presentatie van de slagerszoon uit Sint Niklaas? Pas bij controles werd het boek schielijk getoond en weer weggestopt. Opmerkelijk dat recensies...

...o.a. Gaston Burssens, Willem Elsschot, Marnix Gijsen, Gust Gils, Alice Nahon, Gerard Walschap en Paul van Ostaijen begraven zijn. Je vriend Jeroen Brouwers schrok ervan hoe diep je grafkist werd neergelaten. Zijn adem stokte en hij wilde van die gapende rechthoek in het gras terugdeinzen. Hij...

...vergeleken met Nescio, Elsschot en jouw vriend Gijsen, die jou zo'n 100 brieven schreef. Maarten 't Hart noemde jouw roman 'één van de hoogtepunten uit de Nederlandse literatuur'. Soms las jij voor uit jouw eigen werk, maar meestal leefde jij teruggetrokken. Toen Marga Minco voor 'Het...

...Raes, Jan Walravens, Louis Paul Boon, Marnix Gijsen en Herman Teirlinck. In 1968 verscheen de roman 'Muziekje', een herdruk van 'Zon op de weg'. In 1970 verscheen jouw eerste toneelstuk 'Twee dames' bij het Brussels Kamertoneel in het Paleis voor Schone Kunsten, met Annelies Vaes en...

Het verdriet valt met bakken uit de lucht. De lucht blijft inktzwart uitdruipen. Op de Nieuwe Ooster Begraafplaats nemen we afscheid van Edo. Zesenveertig jaar, veel te jong. Kanker. Mei 2012 kwam de aanzegging. Van vrijwel geen overlevingskans. Edo vocht voor elke kans. Benutte onderwijl alle...

'Fuck al die destructieve idioten! Al die Donald Trump's, Vladimir Poetin's, Kim Jong-un's, Xi Jinping's, Aleksandr Loekasjenko's, Benjamin Netanyahu's, Ali Khamenei's, Bashar al-Assad's, Abiy Ahmed's, Yoweri Museveni's, Recep Tayyip Erdogan's en noem ze allemaal maar op! Die vuile,...

Snel stap ik mijn huis binnen, werp een blik in de spiegel. Mijn haar half natgeregend, gebleekte plukken steken armoedig af bij een donkere uitgroei. Plooien langs mijn mond, rimpels tekenen mijn wangen, diepe frons boven mijn ogen. Ik wend mijn blik af, luister naar de stem aan mijn oor. 'Het...

Gijs van Dam zal pas echt last krijgen van de beschuldiging van Jelle Brandt Corstius als er meer aanklachten komen over grensoverschrijdend seksueel gedrag tegen deze tv-producent.

“Wat heb je liever? Een sappige frikadel of een dooie lul? Ik weet het! zei de impotente gek. Een dooie lul, want een frikadel heb ik al”. De drie studenten op het gemeenschappelijke balkon van het studentenhuis grinnikten. Met hun bleke gezichten vingen zij de eerste zonnestralen van een...

Op zondagavond 25 augustus 2024 ging ik gedoucht en in schone kledij op mijn oranje fiets naar de Garenspinnerij in de wijk Korte Akkeren om de live-uitzending van 'Groenteman op Zondag' mee te maken. Het was voor het eerst dat ik mijn dure sneakers van Floris van Bommel droeg. Met mijn witte...

Het Hof van Amsterdam laat in zijn wijsheid het OM alsnog Jelle Brandt Corstius vervolgen wegens smaad. Ik vrees dat de naam van Gijs van Dam (die naar ik me herinner zelfs niet door Brandt Corstius genoemd is) eerder hierdoor bezoedeld dan gereinigd zal worden. Ik raad beide mannen aan Knoops...

Toen ik een jaar of acht was, het was in ieder geval nog voor het uitbreken van de oorlog in mei 1940, woonden mijn ouders in Amsterdam, op een bovenwoning. Mijn vader werkte bij de stadsreiniging en liep met zo’n klepper door de straat om de buurtbewoners te waarschuwen, dat ze hun vuilnisbak...

Onlangs uitte Emma Wortelboer in het nogal melige praatprogramma 'Gijs en Marcel' haar mening dat zij Groningen een (excusez haar mot) KUTprovincie vindt. "Er is niets te doen en het is zo plat als een houten plank": daar kwam haar analyse op neer. Bij de leuke app Sikkom (Gronings voor...

"Wat is uw naam?", vraag ik de man die, als in stille, placide bedachtzaamheid, kennelijk gewikkeld in eigenzinnige, esoterische overpeinzingen, op de bank zit in de gemeenschappelijke, kale woonkamer die hij deelt met zijn mede-cliënten van de inrichting. "Mijn naam is Gijs", repliceert...

De verkoopster ging akkoord met retourneren. Geconcentreerd zette ze alle handelingen in gang. Ik keek naar haar bedrijvige handen. Plotseling stopte ze. ''Waarom eigenlijk?' 'Nou', begon ik, en legde uit wat de reden was. Ze knikte, pakte haar taak weer op. Bij het volgende kledingstuk keek...

In 1947 was nog schaarste en sommige artikelen waren nog op de bon. Gelukkig hadden we weer genoeg te eten, dank zij de Amerikanen, die via het Marshallhulp veel voedsel naar Nederland hebben gebracht. Vooral de hongerwinter heeft mijn gezondheid niet goed gedaan, evenals mijn moeder en jongere...

Mijn vader verdiende net genoeg, dat zijn gezin sober kon leven, en dat was nog ver voor de oorlog. Op een boterham kreeg je meestal margarine en daarop suiker of een speculaasje. Kaas en worst of vis kreeg je meestal in het weekend, dan gingen mijn ouders op zaterdagmiddag naar de markt, want daar...

Nu ik bijna 85 ben herinner ik mij de volgende gebeurtenis. Mijn vader verdiende net genoeg, dat zijn gezin sober kon leven, en dat was nog ver voor de oorlog. Op een boterham kreeg je meestal margarine en daarop suiker of een speculaasje. Kaas en worst of vis kreeg je meestal in het weekend, dan...

Toen ik vijf jaar was woonde ik nog in mijn geboorteplaats Kolhorn. Het is een wonderschoon dorp dichtbij Schagen in Noord-Holland. Daar gaan wandelen is een verademing. Prachtig in de zomer met die wuivende graanvelden en hier en daar een boerderij. Heerlijk die pure schone natuur. Vroeger was...

De heertjes hertog en hun vriendjes namen vandaag het besluit om over slootjes te gaan springen bij ons achter in het bos. Ik vond dat een goed idee, welke ouder wil zijn kinderen niet over sloten zien springen en besloot ook om mee te gaan. Hondje moest er toch uit. En ze sprongen voor wat ze...

Onlangs verscheen bij uitgeverij Das Mag de debuutroman van de 26-jarige schrijfster Sofie Lakmaker, getiteld 'De geschiedenis van mijn seksualiteit'. In de kruiwagen van haar halfbroer Daniël van der Meer, die in november 2015 samen met Toine Donk uitgeverij Das Mag oprichtte. Het duo gaf ook...

Het is zwoel op het benauwde af die zomeravond de 14e van de hooimaand juli. De prelaat rijdt over onverharde wegen in zijn sjees van het zilveren pastoorsfeest te Loon op Zand naar huize Gerra bij Haaren tussen Tilburg en Den Bosch terug. ‘Heer kunt u niet wat luchten, ik moet er zo van...

...verschrikkelijke, zielsverwoestende excessen. Gijsen is niet de enige, dat weten we inmiddels wel, maar hij was wel een belangrijke bisschop destijds, dus daalt de geloofwaardigheid van het roomse geloof meer en meer tot het nulpunt, waar de paus ooit zal moeten besluiten tot opheffing van zijn...

...En is die misschien te hacken of te ondervragen? Marnix zei ook, dat de details over de integriteitsschendingen het publiek niets aangaan, maar daarin vergist hij zich volkomen, want in de democratische politiek van Nederland heeft het publiek wel degelijk recht op een volkomen openheid van zaken...

"Ach, we zijn toch geen concurrenten, wat een onzin," zegt Yan, de excentrieke, vriendelijke verpleegkundige, zijn dunne witte haren in een staartje, lachend tegen Willem, de andere 'kaper op de kust' in het appartement van Jan, deelnemer aan het populaire tv-programma Winter vol liefde....

Tegen de ochtend viel ik pas in slaap. Helaas was het mij niet gegund langer te slapen, want de telefoon rinkelde naast mijn bed. Ik nam de hoorn van het toestel. Het was mijn broer Gijs in Amsterdam. Hij was helemaal overstuur en kon niet uit zijn woorden komen. Eindelijk begreep ik zijn verhaal....

Toen ik ongeveer zes jaar was woonden mijn ouders in Kolhorn in de kop van Noord-Holland. Het was een eenvoudig arbeidershuisje en de huur bedroeg maar een paar gulden per week. Mijn vader was een landarbeider en werkte bij een boer in de buurt. Gijs was mijn broertje en was twee jaar jonger dan...

...dwaalgassies met pen en peper. Ik zeg: “Marnix gast man, wat is dit voor klerezooi. Die munnisters met hun ambperraat die mottu toch werku joh.” Hij lachen: “ben je nou in énen voor orde en gezag mafkees van een Karel? Zeker omdat de zon schijnt. En die ambtenaren binnen moeten...