Alle inzendingen over Motieven om te schri

“(...) - Ik wil een boek schrijven. - Een boek? Waarom? - Nou, ik wil kwijt waarmee ik zit. En volgens mij heb ik iets te vertellen. - Ik heb dat altijd als zeer opdringerig en verwaand gezien. Wat zouden anderen met mijn gedachten en meningen willen? Meestal hebben ze toch al genoeg aan hun eigen sores. Vroeger wilde ik ook wel eens een boek schrijven…

Toch heeft men zekerheden nodig. En als de zoektocht eenmaal opgegeven is, zullen mensen met vragen blijven zitten. Het gevolg is dat men teveel gaat luisteren naar anderen, zich verliest in theorieën, bezigheden, contacten, verslavingen en zelfbeklag, noem maar op, in allerlei dingen die in het leven voorkomen. En dat neemt de plaats in van echte zekerheden…

- Geld helpt wel. Om een fatsoenlijke plaats in de maatschappij te verwerven, moet je lang door leren en een goede baan bemachtigen. Anders stel je niet zoveel voor. - Je weet toch wat Jezus heeft gezegd. De vossen hebben holen en de vogels hebben nesten, maar de Mensenzoon kan zijn hoofd nergens te ruste leggen. Hij zei ook dat je eerst moet trachten…

Tien jaar later - Nu we zo regelmatig e-mailen, komt het contrast tussen geschreven en gesproken taal schitterend naar voren. Voor mij is e-mail een zegen: de communicatie kan er door verdiept worden, omdat we eens iets terug kunnen lezen en ook omdat we preciezer [gaan] nadenken over wat we willen zeggen. Bovendien merk ik dat de taal heel dubbelzinnig…

- Dat geldt voor elke carrière. Maar bloed kruipt waar ‘t niet gaan kan. Om nog terug te komen op de theorie van Bourdieu: “esthetische onzekerheid leidt tot een hoge waardering van vernieuwingen.” Moet ik hier lezen dat schrijvers bewust vernieuwen om hun eigen bedenksels waardevol te maken? Uiteindelijk beslist het publiek toch wat goed is. Althans…

De onderliggende motieven, de oorzaakbrengende gevoelens zijn mijn onderwerp. De rest is buitenkant, doet niet ter zake, is verwaarloosbaar. Als er ingezoomd wordt op praten, niet zo zeer op wat er letterlijk gezegd wordt, maar wel de interesses en bezigheden die eruit blijken, de manier van uitdrukken, dan blijft geen geheim veilig.…

Een gevechtsmissie is niet te tolereren en politietraining is een undercoveractie, die de ware motieven verduistert. Laten de heren politici zelf maar gaan oorlog voeren als ze dat durven, in plaats van sympathieke soldaten in gevaar te brengen, zonder geldige reden en psychologisch verklaarbare motieven. We hebben niets met Afghanistan!…

Een paar minuten later. “Hier is mijn opschrijfboekje. Ik heb een tijdlang citaten verzameld, stukjes tekst en gedichten, die me op de een of andere manier aanspraken. Dingen die heel diep in mijn innerlijk gevallen zijn. Ik heb hier ook een stukje tekst van Rilke in opgenomen dat ik je nu graag zou willen voorlezen. ‘Daarom moet de weg van de…

Tiran Iran is straks een onverantwoordelijke bezitter van nucleaire wapens, uit voorzorgsmaatregelingen moeten speciale gevechtseenheden hun massawapens onklaar maken, want het risico is veel te groot, hun motieven inhumaan. Een 'ouderwetse' oorlog met die schurkenstaat is dan het beste alternatief.…

De zogenaamde beschaving en de zichzelf ophemelende cultuur zijn zo vals als wat en kunnen elk moment ineenstorten, dan blijft er iets over van de decadente schijn en zul je zien dat dierlijke motieven de boventoon krijgen, zoals her en der al zichtbaar wordt, dan sterft de liefde hopeloos.…

Superheld, neem contact met mij op, zodat we samen je brave motieven tot een bestseller kunnen smeden!...…

Natuurlijk moet nog onderzocht worden wie en met welke motieven personen een boerderij in het Brabantse Someren, bedoeld als opvangplaats voor asielzoekers, in de hens hebben gestoken. Gastvrij is anders...…

Het is het overwegen waard dus ook uit politieke motieven Turkije voorlopig rechts te laten liggen.…

Eens weefde je de sjaal voor mij; voor mij, je zo dierbare zus; de sjaal met de zo kunstig ingeweven motieven in geel en grijs.…

Zijn goedgunstige begeleiders hadden gezorgd voor fraaie posters aan de wand van sprookjesachtige landschappen en met surrealistische motieven.…

Maar andere motieven als boosheid, jaloezie of rancune, lijken soms ook mee te spelen. Schaf deze middelbare school cijfermeuk dus af. Of beperk keuzes tot ‘voldoende’, ‘goed’ en ‘zeer goed’. Beschouw ook aantal lezers als maat van waardering. Wel zo motiverend. Wel zo elegant. Ha, daar is weer een plaagvier.…

In een winkel in de Poolse stad had de moeder de schaaltjes uitgezocht voor de dochter; kleurige, glanzende kommetjes met bonte motieven. Zorgvuldig verpakte ze de voorwerpen en bracht deze naar een postkantoor. Gebroken kwamen de schaaltjes aan op het adres van de dochter, gebroken zoals een hart kan breken....…

Deze was turquoise van kleur, bolrond en droeg sierlijke motieven. Ik wilde de vaas bestemmen voor de nieuwe woning van een vriend. Al vaak was ik de in aanbouw zijnde woningen aan de Lage Witsiebaan gepasseerd die in de avond vaak verlicht waren. De nieuwe bewoners hadden hun intrek al genomen!…

Die Assad is een acteur-gentleman met duivelse motieven en uitvoeringen. Kappen, die zooi, zo snel mogelijk!…

In de hogere klassen breiden we voor onze dierbare poppen, zodat mijn geliefde Bella, een negerpop die ik met Sinterklaas cadeau had gekregen, een geel jurkje met ingebreide donkerblauwe motieven kreeg. Ook het potloodetui, uit donkerblauwe katoen gebreid en omgehaakt met gele katoen, werd een succes.....…

Een geharnaste Spaanse officier vroeg niet netjes om goud, maar ging veelal voor de snelle oplossing. Met een lachend gezicht boorde hij zijn glanzende sabel in een mals en gewillig Incalijfje. Hollandse piraten, op hun beurt, pakte brutaal het goud en zilver van de Spanjaarden af. Daarbij waren ze niet te beroerd tijdens het overladen van pronkstukken…

Eindelijk. Na maanden van psychologisch getreiter, provocatie en multimediale intimidatie in en rondom zijn cel was het dan toch zover. ‘De enige mogelijkheid om de samenleving te redden’, waren de eerste woordjes van Folkert van der G. Er uitgeperst door een bezorgde vaderlijke gemeenschap. De eenvoud van de bekentenis had enigszins een teleurstellende…

Een beetje verontschuldigend zegt ze: ‘Ik dacht nog wel: wat is die verwarming heet achter me. Ik keek achterom. Toen zag ik het pas… En ik begon nog te lachen ook...’ Ze is duidelijk geschrokken. Het gebeurt tijdens een verjaardagsfeestje. Het is druk. Hapjes en drankjes staan uitgestald en iedereen kan toetasten. Ze staat bij de tafel en is in diep…

Mag ik jou als lezer verzoeken om mij niet ongelezen terzijde te schuiven. Ik wil mij heus niet opdringen, maar als perfect verhaal is het maar normaal om enige vrijpostigheid aan boord te leggen. Je moet me gewoon bekeken hebben. Dat ik overkom als een omhooggevallen egotripper laat mij niet van dit standpunt wijken. Deze lap tekst is het summum…

De zon stond hoog aan de hemel, de warmte straalde van de struiken af en het stof van het pad kringelde bij iedere stap om mijn voeten. De wind kwam uit het oosten, wat bestendig weer betekende. Zo anders voelde ik mij van binnen. Mijn auto staat al maanden te koop. Ik zit te wachten tot mijn lessen aan een instituut mogen beginnen. Ik wacht op…

Schrijvers die er een gewoonte van maken om personen of groepen af te kraken omdat ze er populair mee kunnen worden zijn geen knip voor de neus waard. Een schrijver moet echt zijn en ook zijn hart laten spreken. Wie niet echt is, is gezien.…

‘Hoi opa, ik dacht ik ga maar even bij opa langs. We hebben vanmiddag vrij gekregen, de meester is ziek. Bespannen of gespannen of zoiets – ik weet het niet precies.’ ‘Je zult vermoedelijk wel overspannen bedoelen’. ‘Ja ja, ik geloof dat het zoiets was.’ ‘Hoe is het opa?’ ‘Goed jongen, waarom vraag je dat? Zie ik er zo slecht uit?’ ‘Nee, natuurlijk…

(voor Maria Malibran (1808 - 1836)) Je bent geboren als Maria Felicia García Sitches op 24 maart 1808 in Parijs. Jouw vader Manuel del Pópulo Vicente García was een Andalusische tenor, componist en zangpedagoog. Jouw moeder Joaquina Sitches was een Spaanse sopraan en actrice. Op 17 maart 1805 is jouw oudere broer Manuel Patricio Rodríquez García…

Maar het minste wat we kunnen doen, is ons praten zo te vormen, dat het vrij wordt van de motieven die ik hierboven genoemd heb (en uiteraard ook de bedenkelijke motieven die ik vergeten ben te noemen of waarvan ik zelfs het bestaan niet weet), zodat een open debat echt mogelijk wordt. Ik denk echter dat het voorlopig een stil debat zou worden.…

wijnrode jas die ik haar bij eerdere gelegenheden had zien dragen en besloot nu geen stennis uit te lokken en haar te passeren met een uitdrukking van volmaakte onverschilligheid en apathie op mijn gezicht, alsof het gewoonweg niet waar was dat wij elkaar wel degelijk gekend hadden en dat ze uit zuivere ondankbaarheid, dan wel uit andere, mij onbekende motieven…