Alle inzendingen over Nauwelijks voor anke

...en oranje. Je werd de voorzitter van de Onafhankelijke Kunstenaars, wat voor de hand lag, daar je anarchistische sympathieën er niet om logen. Je 'Portret van Felix Fénéon' is psychedelisch en magisch, terwijl LSD nog niet bestond, maar met je hasjgebruik bereikte je hetzelfde effect. Op...

...handelingswijzen aanzetten. En dan zijn zij nog verbaasd dat zij de vermoorde Anke aantreffen!...

...uitgemond in...

...Haagse toestanden mogelijk nog chaotischer. Voor de camera's zag je de leider van het CDA Hoekstra zich krampachtig in bochten wringen om maar niet te hoeven spreken over de interne druk en rumoer binnen het CDA over de positie van Bijleveld. Hoe sterk is de zo langzamerhand eenzame fietser...

...is nakend, het sneeuwt, nog twee nachtjes met hooguit matige vorst en dan hebben we het weer gehad. Het is zo langzaamaan een nationale hobby geworden. Huiveren bij voorbarige weerporno, aangeslingerd door een heel bataljon opgewonden beroepskoffiedikkers die in hun sensatiezucht over elkaar...

...hoe modern toegankelijk Diderot nog is. Bedankt Anke! *http://www.hofhaan.nl/diderot/ **‘Spiegel van de FRANSE poëzie” tweetalig, vanaf 11e eeuw Meulenhoff 2004 samensteller Philip Ingelse. Fantastische poëziepil. Bladzijde 203. Vertaling Piet Joostens, zonder bronvermelding. ...

Het is raar, maar in Nederland staat voor elke seriemoordenaar wel een ankertje klaar. Hij is weer fijn, kastelein!

...man vindt en misschien zelfs een goede werknemer! Dat gaat mij niet helpen! Moet nu Sarah de carrière van haar vader redden? Moeten we nu Hugo ook aardig vinden? Voor mij is duidelijk: Hugo faalt juist als vader door zijn dochter naar voren te schuiven. Sarah mag dan wel weten waar je de...

...Anke het gele vest met de ritssluiting. Tante Anke zegt dat mijn vingers nog te klein zijn om het leuke spelletje met het touwtje om mijn vingers te spelen Ik ben weer drie en merkwaardig genoeg lijken de kleuren van de viooltjes in de bloembak voor oma's huis op de tinten van de borduurzij...

...Anke het gele vest met de ritssluiting. Tante Anke zegt dat mijn vingertjes nog te klein zijn om het leuke spelletje met het touwtje om mijn vingers te spelen. Ik ben weer drie en merkwaardig genoeg lijken de kleuren van de viooltjes in de bloembak voor oma's huis op de tinten van de...

...veertig jaar vóór dit tijdstip voor het eerst aankeek.... Ze vroeg me of ik de collega's nog kende; Ad, die zijn veertigjarig dienstjubileum had gevierd; Ank en Piet die niet meer te midden van de levenden zijn; Iet die ze uit het oog verloren had en al die anderen.... Als een merkwaardig...

...overdracht van krijgsgevangenen en onvoorziene gebeurtenissen. Als nagalm van het Bosnisch-Servische conflict hoorden we nog lang over benadeelde tolken (en hun familieleden) die in dienst van Karremans-eenheden hadden gewerkt en aan wie toezeggingen waren gedaan die waardeloos bleken....

...en historie. Na een jarenlange strijd tegen darmkanker overleed jij op 7 maart 1997 in Warschau. Jij werd 60 jaar en jij bent in de Powazki Begraafplaats begraven. De begrafenisdienst was op 17 maart 1997 in de kerk van St. Charles Borromeo uit 1792 op Powazkowska 14 in Warschau. Voor jouw...

...zeker zal toestromen en dat dit zal bezetten. Zij sleept de zware kunstplanten (de palmen en andere planten) naar buiten en ze plaatst ze tussen de tafeltjes en stoelen en de kussens moeten op de banken. Ik benijd mevrouw nauwelijks om haar bezigheden. Vanaf mijn positie bij het raam zie ik...

...Of is dit te krom door de bocht Descartes? In Anke's atelier: Diderotstraat 13b. Van alle deelnemende kunstenaars wordt een werk geëxposeerd in de ruimte van de stichting olYfant, Diderotstraat 32 Locatie: Diderotstraat - 1064 XH Amsterdam En/of kies een andere broedplaats in...

...keer de DDR-popzangeres van het jaar. Samen met Anke Schenker en Angelika Weiz vormde je de gospelband Swing Sisters, opgericht door het Evangelie Project 'United Voices'. In 1988 verscheen jouw debuutalbum 'Die Farbe meiner Tränen'. Je zong ook als koorlid in het revue-theater...

...oneerbaar voorstel doet. 'Wel, ik doe het niet voor iedereen', brom ik. 'Maar goed, laat een pot koffie aanrukken en dan fiks ik de zaak wel.' Door zijn erkentelijkheid realiseer ik me weer waarom ik in deze job ben gestapt: de drang om belangeloos mijn vaardigheden ten dienste te stellen...

...zijn. Mark velde zijn oordeel: ‘gaat niet gebeuren, slappe hap, volgende punt mevrouw de voorzitter’. Geroffel op de bankjes.

...worden. Vol is vol! Dat zo’n besluit indruist tegen al het internationale recht en bovendien een zaak van het parlement is zal Ankie worst zijn. De liberale mastodont en ex-voorzitter van de Eerste Kamer is niet zo gek op kinderen en stampt in haar nadagen als een demissionaire rinoceros...

...feestelijkheid, wat een trots! En de moeder, wankelend op de evenwichtsbalk van de ouderdom en de dood en vergeetachtig, besefte toch met haar overgebleven vermogens, met wat misschien nog een fragment vormde van haar bewustzijn, verstand en gevoelsleven, wat hier gebeurde; haar dochter, haar...

...van spullen van een rommelmarkt en ik kon nauwelijks begrijpen hoe de oudere vrijgezel die daar woonde erin slaagde in zo'n omgeving zijn dagen te rekken. De witgelakte deuren schenen een somberheid uit te stralen als van een mortuarium en een levensgrote afbeelding van een kat boven de...

...verder uit te dagen. Het verschil is niet zo groot. Niet voor de politie en niet voor andere slachtoffers.

Wanneer ons kleinkind ons vertelt: “Jullie worden overgrootouders”, dan voelen we alle pijntjes en ongemakken nauwelijks meer en ons zelf, in plaats van stokoud, weer jong belegen!

...de lokale taal te leren. Daardoor bleven ze afhankelijk van moeilijke gesprekken in gebroken Engels en dus van enkele Afghanen die de kennis over de omgeving konden monopoliseren, ongeacht of ze zelf kennis van de omgeving hadden of niet. En doordat er geen contacten met Afghanen waren, moesten...

Een poging tot het creëren en schrijven van een perfecte en nauwelijks voor kritiek vatbare bewering blijkt net zo onuitvoerbaar als een poging om met jouw fluit de eerste viool te willen spelen.

Dagelijks denk ik Eeuwigheden, welke ik nauwelijks bevat, totdat een nacht woelen, knetterende hoofdpijn, slaappil en Berusting, de poort openen tot aangename frisheid en nieuwe Inzichten.

Verhalen en artikelen, die op het internet worden gepubliceerd, moeten vrij kort zijn, omdat ze anders nauwelijks worden gelezen. Dat is jammer, want diepgang en nuance zijn daarvan de eerste slachtoffers. Ook bestaat het risico dat meningen daardoor sneller polariseren dan nodig is.

Een relatie op de klippen, gelopen koers, het kind van de rekening. Ze staat naast me, nauwelijks haar tranen de baas. Weet niet wat te doen, een armlengte vraagt om een schouder. Ik offreer een pepermuntje en samen sabbelen we de dag naar morgen, zij raakt mij aan.

Grote bewondering heb ik voor mensen die moederziel alleen de ergste ontberingen doorstaan in gebieden als woestijnen, Alaska, de Zuidpool of op nauwelijks bewoonde eilanden. Met geen ander gezelschap dan een cameraploeg en een karavaan voor de catering. Buiten beeld, dat wel.

...scheen te dienen en later over een bospad, geflankeerd door nog altijd kale bomen, terwijl een enkele brutale vogel de lente al leek aan te kondigen. Ze vond de buitenlucht zo heerlijk en ze genoot daar nog zo van en klaagde nauwelijks hoewel alles wat een leven de moeite waard maakt haar was...