Alle inzendingen over ONEINDIGHEID

Ik ben zowel de zieke doch hopende keizerin van Fantasia in haar ivoren toren. Zij wachtte, wist, weet samen te werken met Sebastian, om liefdevol "Het oneindige verhaal van Michael Ende", oneindig te laten bestaan en voortbestaan in vrede.

De oude, haar zo dierbare bomen aan de Bosscheweg zijn behouden voor de toekomst en voor het nageslacht. Mijn eveneens immens dierbare zus zag het als haar taak, haar opgave en haar missie zich in het kader van de Natuurvereniging fel te weer te stellen tegen hun sloop. En zo zullen nog...

Mijn goede vader, die mij in alles heeft bijgestaan, was een Verlichtingsdenker. Hij hield vast aan de "Clarté Francaise" en het "aude sapere" maar hij staarde met grote verontrusting en ontzetting in de oneindige, lege en angstaanjagende kosmos; zijn onherroepelijke en onvermijdelijke...

Petra Hermans schreef in een bewering 'Mijn verbeeldingskracht zal een vervolg worden op zijn "Het Oneindige Verhaal"'. Dat maakte me nieuwsgierig naar de schrijver van 'Het Oneindige Verhaal', Michael Ende. Michael Ende is in 1929 in Garmisch-Partenkirchen geboren en hij ontpopte zich...

Mijn goede vader, die me in alles heeft bijgestaan, was een Verlichtingsdenker en hij hield van de "Clarté Francaise" en het "sapere aude", maar met grote verontrusting en ontzetting staarde hij in de lege, oneindige en angstaanjagende kosmos; zijn onherroepelijke en onvermijdelijke toekomst...

...blauwe zee, iedere golf is anders, maar steeds komt er weer een tot in de oneindigheid.

Een blinde ziener ziet oneindig veel meer dan een ziende blinde.

de genuanceerdheid van de afbeelding op een foto in zwart en wit is mogelijk dankzij de schier oneindige combinatie aan schakeringen die hun samenwerking toestaat

Wie niet in het leven van Jezus Christus en in Zijn kruisdood de oneindigheid van Gods liefde ziet, heeft nog nooit naar de werkelijke wijsheid en liefde in het leven gezocht.

Michael Ende had veel verbeelding! Het getuigt uit zijn werk, dat heel bijzonder bewonderenswaardig is. Noem een boek als "Momo en de tijdspaarders". Mijn verbeeldingskracht zal een vervolg worden op zijn "Het oneindige verhaal".

Mijn geloven in tijdloosheid is normaal. Mijn ervaren van oneindigheid een ervaring, rijker dan al het aardse. Toch dien ik de tijdloosheid te vertalen naar aardse begrippen, om mijn tijd hier te doen vergeten. Het is zo gewoon voor mij geworden!

...het tikken van mijn klok. Durf ik het aan deze oneindigheid te gaan voelen. Kàn ik dat, zonder onomkeerbaar in het duister te verdwijnen. Evenwicht tussen hemel en aarde is een vereiste. Geeft mijn fysieke stevigheid die balans, heb ik in de loop der jaren genoeg klei vergaard? Dit wordt...

In het restaurant wachtte ik de gebeurtenissen van die avond af bij een kop koffie verkeerd, gezeten aan het raam, dat uitzicht bood op de Spoorlaan die voor mijn ogen uitgestrekt lag als een boulevard waarop passanten hun weg zochten onder de vallende avond die zich al indigoblauw aftekende. We...

Vluchten kan niet meer, tot stof vergaan braakt de vuurberg het as, zie hier uw voorland. Het zwerk ontbeert duizenden condensstrepen, vleugels tippen aan oneindigheid, niemand is in de wolken. U wilde van A naar B ? Ik ben blij dat dat even niet mogelijk is.

Vanuit het achterland betreed ik de duinen, sleepvoet ik mij een weg door zachtzandig nol. Uiteindelijk bereik ik woestgolvend het strand waar mijn lief ligt. Aangespoeld, haar dode ogen bekijken mij oneindig. Mijn tranen maken de zee zouter...

De huizen in de omtrek, die ik beschouw vanuit mijn hooggelegen venster, lijken als geknipt uit een bouwplaat uit mijn verre, haast vergeten jeugdjaren, als opgebouwd uit de Lego-steentjes die Sinterklaas eens bracht. Daar huizen het geluk en het leed in al hun oneindig verschillende...

De gedachte dat er eerst het Grote Niets was en daarna, tussen 13 en 18 miljard jaar geleden, zomaar een oneindig klein bolletje tevoorschijn plopte dat expandeerde tot de huidige afmetingen van het heelal, is even absurd als het geloof dat God de wereld letterlijk in zes dagen heeft geschapen.

Het eenzijdige, materialistische mensbeeld van de medische wetenschap, waarin het lichaam als een machine en het bewustzijn als het product van de hersenfuncties wordt beschouwd, ontkent het belangrijkste element van de menselijke persoon, nl. zijn geest, die oneindig veel belangrijker is dan zijn...

“Het probleem is dat soms iets een probleem voor me is en dan blijkt het later helemaal geen probleem te zijn, en als ik er dan hier over had gepraat dan was het een veel groter probleem geworden terwijl vanzelf zou blijken dat het helemaal geen probleem hoefde te zijn“, probeerde ik mijn...

...naast alle overige uitbundige bloesems. Haar moest ik afgeven, overgeven aan de oneindigheid....

OLIEBOL - KERSTENGEL - VOORNEMENS - GAVE - LIEFDE - WEEMOED - KORTZICHTIGHEID - BRANDEND - COMPLIMENTJE - PITTIG - DOOF - ONEINDIG - BURENRUZIE - TRAPPELZAK – VORSTVRIJ Met weemoed dacht ze aan de gezellige familiebijeenkomsten met de kerst. De Kerstengel die elk jaar traditiegetrouw op de...

...nergens. Het doet mij denken aan mijn angst voor oneindigheid. Ik mag er niet aan denken dat ik na de dood oneindig blijf verderleven. Als een insect bijvoorbeeld, want ik krijg de kriebels van insecten. Zeker die waarvan je jeuk krijgt als ze je steken. En zo raap ik elke morgen mijn moed...

Gisteravond, na zwaar tafelen, met als gevolg brakke gedachten, maakte ik mijzelf van alles wijs, vanaf een zelfbedachte wolk, hoog zwevend in strak blauwe oneindigheden, ver boven poëtisch of spiritueel gekakel over diepe gevoelens, onmetelijke gedachten, peilloze afgronden, verheven wijsheden,...

In het hart van mijn donkerblonde kruin nestelt zich een krans van grijsheid, voorheen ongekend, mogelijk een teken of symbool van de wijsheid die zo oneindig moeizaam en traag tenslotte komt met de ouderdom, met de jaren. De fotograaf vuurt als het ware het flitsende, felle licht van de camera...

Het evenement van jouw magistrale gezicht waarop zich een symfonie ontrolt en aftekent, zal me blijven inspireren. Je lippen bleven een heiligdom dat ik niet mocht beroeren en ze toonden vaak je lach die je grote verdriet moest maskeren. Je ogen, melancholiek en vervuld van droefenis, staarden als...

Het karkas, het chassis is opgehangen in de borstholte door een onbekende; het fragiele chassis dat nu begint te haperen, mankementen begint te vertonen. Het is mij niettemin dierbaar; dierbaar als mijn bloed, als mijn adem. Het tijdstip is onbekend; het finale tijdstip van het afscheid van alles...

"Ik ben boos" verklaart men bij vele gelegenheden, ook in de media, alsof men als een vuurvliegje, opgeladen met sentimenten, niettemin machtige vleugels bezit die men uit zou kunnen slaan om de oneindige, ontzagwekkende kosmos te bedwingen; het heelal dat echter geen boodschap heeft aan een nietig...

Lief Dagboek, Ik zeg vaarwel, dit is mijn laatste brief, de laatste zinnen die ik ooit op papier zal zetten. Vluchten gaat niet meer, verstoppen is te laat. De honderden bladzijden die ik in jou geschreven heb zullen vervagen, niemand zal ze ooit vinden. Niemand zal het kunnen navertellen....

In de Regiotaxi deelt men als vanouds lief en leed met chauffeur en medepassagiers. Hij was ervan overtuigd dat alle ultieme rampscenario's die de "Condition Humaine" in de zo oneindig lange mensengeschiedenis aan het mensdom gepresenteerd heeft juist hem overkomen waren door zijn recente...

...zand. Het heelal in een bloemblad puur de oneindigheid in de palm van uw hand en de eeuwigheid in een uur. De werkelijkheid zoals we die in het leven moeten beleven ligt niet vast, maar bestaat uit mogelijkheden. Die mogelijkheden kunnen we als parel scheppen en door reflectie...