Alle inzendingen over PANIEK

In mijn paniek belde ik naar de RIAGG in Utrecht. Ook zij konden mij niet helpen want ik was 'buiten hun district'. Ze gaven mij wel het nummer van Roosendaal waar een ander bureau voor kinderen zat. Jeugd en Gezin. Ik wil mij nu niet verder over deze instantie uitwijden.…

Op dit moment is vastgesteld dat er 26 mensen zijn overleden aan de Mexicaanse griep. Bovendien is die griep al weer op zijn retour. Als je dat afzet tegen de 250.000-500.000 mensen die elk jaar wereldwijd aan de 'gewone griep' overlijden, stelt dat niets voor. De conclusie ligt dan ook voor de hand dat veel mensen zich door de media op stang hebben…

Een lichtblauw riviertje stroomde tussen twee hoge, bosrijke heuvelruggen door. In dit mooie heuveldal met weiden vol bloemen en mals gras woonde een tevreden en vrolijk kaboutervolk. Die kleine mannetjes en vrouwtjes bebouwden vol blije werklust hun akkers. De dwergkoeien, die ze hielden, waren niet veel groter dan katten. De dieren graasden met smaak…

de grootste schurken van de wereld deinzen er niet voor terug om voor het uitvoeren van hun meesterplan de meest fantastische afleidings manoevres in werking te zetten..…

Het is tijd om een beetje in paniek te raken.…

wegens haar hoge ouderdom is Koningin Fabiola in een Spaanse paniek geschoten. Immers, op federaal begrotingsniveau spreekt men van een vroegtijdige drastische bevriezingstechniek.…

De duif die tijdens de dodenherdenking schreeuwend de mouw van Maxima bescheet en daardoor bij het volk massaal paniek veroorzaakte, wordt standrechterlijk geëxecuteerd. Zijn hele familie is inmiddels vogelvrij verklaard.…

Geen paniek, het is hier Denemarken niet. Watersnood blijft gewoon watersnood.…

Door grote paniek was het een warboel in het brein van Evelien. Wijnand deed zijn ogen open en keek suf om zich heen. Het had het gevoel dat hij uit een andere universum kwam. Hij keek naar Evelien en zei gulzig: “ wat heb je toch een goddelijk lichaam”.…

Wat raken we hier toch snel in paniek, ongekend! En ik beken: komen we heelhuids thuis, ligt er sneeuw op de galerij, zou ik toch bijna mijn benen breken in het zicht van de voordeur! Bijna paniek dus....ik ga snel strooien, want voorkomen is beter dan in het gips!…

In paniek duikt hij een holletje in om uit de weg van het alles vertrappende monster te raken. De rest schrikt dan ook en duikt ook hun holletje in. De vlakte is in korte tijd leeg. En daarna komt het monster uit een grote grot tevoorschijn en vertrapt alles wat op zijn weg komt.…

Eenmaal in de examenzaal lekte plotseling tot mijn paniek mijn trouwe vulpen die mij nog nooit in de steek had gelaten. Ik had uit de tien voorgelegde titels het citaat van Mark Twain gekozen: "De mens is het enige dier dat bloost, met reden!…

Meestal schiet ik kort nadien wakker in de grootste paniek en blij als een klein kind dat het maar een droom was en ik drie uur later weer mag gaan werken.…

Paniek slaat toe. Hardnekkige pogingen om de zaken gescheiden te houden, falen. Het verborgene dringt zich op en laat zich niet meer ontkennen. Het wil zich mengen met de dagelijkse dag. Mijn eigen zijn laat van zich horen, wenst als geheel aan bod te komen.…

Half stikkend en in paniek, groengeel bont en blauw ter wereld komen, dat doet je wat. Als hij een broek had gehad, dan had hij erin gescheten, nu deed hij zulks in zijn moeder. Bang is Ferdinand al lang niet meer, hij graaft de ondoden op en gebruikt ze voor z'n plezier, hij sluit niemand uit.…

De aardbol laat weten dat blijkbaar we zijn vergeten goed voor haar te zorgen, we nemen alles voor goed- voor lief en voor vanzelfsprekend ook nog. Maar dat is het allerminst! Niets gaat vanzelf, niets is logisch, maar we willen heel graag denken van wel. We worden met onze neus op nare feiten gedrukt, immers leven we er om Moeder Aarde maar op los,…

Beetje in paniek zocht hij zijn kuil tussen de ‘gewonen’, die zich te barsten lachten want ze waren in de meerderheid. Totdat iemand de dwaler aansprak en hem naar het naaktstrand teruggeleidde. Bij terugkomst kreeg hij van de ‘gewonen’ een enthousiast applaus. Even wachten op een nieuwe Haanstra.…

Op haar terugweg naar huis vergezelde ik oma dan wel eens, soms in paniek over het naderende afscheid; hoe zou ik ooit zonder haar verder kunnen? Maar oma zou nog lange jaren leven, later, in de bejaardenflat. Het afscheid zou komen toen ze drieënnegentig jaar oud was; zonder slag of stoot had ze die leeftijd bereikt.…

De paniek moet verdwijnen, maar die paniek wordt gevoed door de media en extreem rechts. En dus zit ik hier, af en toe met mijn benauwdheid, behaaglijk lekker in huis, met een mix tussen oost en west: een mix die resulteert in een verrukkelijke sfeer…,binnenskamers.…

Ik zag de vloeistof uit de injectiespuit stromen...meer paniek…weg…weg…slaap. Nu wordt het langzaam tweede paasdag. De eieren zijn vergeven, de rust keert weer. Ik lig verdoofd in mijn eigen bed en verlang alleen nog maar naar een kloek.…

Even zakt er iets in me, een mengeling van trots en paniek. Loslaten, denk ik. Ik pak mijn rugzak en vertrek. Na een half uur in de tram sprint ik naar de bus. Hijgend blijf ik voor de deur staan. “Rijd je nog mee?” vraagt de chauffeur droog. Zijn oorringetje licht fel op in een zonnestraal die door de groezelige ramen valt.…

De paniek slaat toe en met een bleek gezicht verlaat ik de spiegel. Het is geen wonderspiegel, dit kan iedereen overkomen. Er komt een dag dat je jezelf aankijkt in de spiegel en dat je ogen je weten te vangen en op dat moment komt de waarheid eruit druppelen, en bij mij is dat in de vorm van tranen. En bij jou?…

Ondertussen pak ik mijn telefoon, ren in paniek (zonder schoenen) naar mijn buurman. Gelukkig kan mijn buurman mij geruststellen door te zeggen dat hij het op een kaartje kan zetten en dan aan een kennis van ons even vragen om het uit te printen.…

De paniek zakt, ik voel me weer vertrouwd. Ik sta op en ze pakt mijn hand. Vanachter zie ik hoe haar hand wappert terwijl ze praat.…

Als in een slow motion zag ik mijn grote stoere vader zich omdraaien, ogen groot van paniek, angst en schuld, zijn ijzige schreeuw van wanhoop door de hele buurt.…

Tot onze grote schrik woont Myra niet meer waar we dachten, de paniek slaat toe, we spreken de taal niet, een oude vrouw wuift met haar hand, ze vertelt zo dat Myra weg is...en de baby? vraagt Walter, de vrouw haalt haar schouders op. De kleur trekt weg uit Walters gezicht, radeloos vragen we ons af hoe we nu verder moeten...…

Twaalf uur, ik eet mijn boterhammen en net voor het nieuws zenden ze weer die ellendige beelden uit van vluchtelingenkampen en andere rampen en van mensen met ogen vol paniek in oorlogsgebied. Nog aangrijpender vind ik de beelden van die nog kleine kinderen die zijn verlaten en overgeleverd aan allerlei kwalijke zaken.…

Overal herrie, musketvuur, paniek, glijpartijen op het dek. Mocht u denken dat dit het metaforisch decor is voor een liefde die ten onder gaat … nee, want te midden van dit alles de scheepsdichter met een nieuw verkregen rust en onder zijn arm `Stilte’ in herziene druk.…

Zodat paniek overslaat en je voortdurend met gedachten en raad wordt overladen. En zodoende zelf alle rust je ontbreekt om alles een plekje te geven. Samen de weg kunnen gaan met je beste vriend of vriendin is een geschenk in deze dat van grote waarde is.…

Ze ging weer staan precies op de plaats waar ze stond voordat de paniek uitbrak en voordat ze was weggeleid door militairen en mensen van de veiligheidsdiensten. Ze stond vooraan en keuvelde wat met de dame naast haar. Achter haar stond demissionair premier Balkenende. Hij was voor het eerst die dag in beeld.…