Alle inzendingen over Siert Bruins

Herr Siert Bruins vermoorde o.a. de Joodse broers Sleutelberg en de verzetsmannen Baltus Timmer en Kornelius de Haan. Op brute wijze en meedogenloos. Hij wordt ook wel 'Het Beest van Appingedam' genoemd en dat is niet voor niks. Er kleeft heel wat onschuldig bloed aan zijn vuile handen.…

Je rust onder rulle bruine aarde op de velden aan de Karel Boddenweg onder de oude eik die je eens samen met mij uitkoos. Je portret in zwart-wit siert nog mijn wand. Je lacht me toe met een lach die je leed verbergt. Je kunt niet meer lijden.....…

Nu rusten Netty en ook mijn moeder voorgoed onder zachte, bruine, rulle aarde…

Ik ken Duitsers die een hekel aan kleurlingen hebben, maar dagen in de zon liggen om nog bruiner te worden dan ze al zijn.…

Veel Duitsers hebben vroeger het boek gegeten maar zijn zwart blijven denken. De zon leest weer op de vrije markt. Aanbidders schrijven hun ogen in een ander blauw boek. Ook daarin zullen kritische brillen moeten. Er is op dit moment te veel bruingoed.…

De huidige gewoonte van media om te schrijven over wit en zwart in plaats van blank en bruin verscherpt onnodig het dichotome denken over mensen met een verschillende huidskleur.…

Nu siert haar dak haar rechthoekige, bruine, bakstenen toren niet meer en staat zij op de nominatie voor de onbarmhartige slopershamer, maar duidelijk zal haar stenen gestalte in mijn geest blijven bestaan met alle sentimenten en gedachten die ik onlosmakelijk en voor altijd aan haar verbonden heb.......…

Nu siert haar dak haar rechthoekige, bruine, bakstenen toren niet meer en staat zij op de nominatie voor de onbarmhartige slopershamer.…

Nu siert haar dak haar rechthoekige, bruine, bakstenen toren niet meer en staat zij op de nominatie voor de onbarmhartige slopershamer.…

Het siert Willem Vermeend dat hij zijn plagiaat heelhartig toegeeft. Dat nu zijn overige tientallen boeken zullen worden nageplozen is onvermijdelijk.…

Een aanzet van gele bladeren was al zichtbaar in het loof dat de bomen aan mijn raam siert en een toefje van grijze haren siert eveneens al het haar van mij en van de vriendin die mij op deze herfstdag kwam bezoeken.…

Hoe ver iemand is in zijn of haar persoonlijk proces van kùnnen vergeven en werkelijk ontvankelijk staan voor het vragen van vergeving door de ander, siert de mens absoluut. Je moet er wel wat voor doen...…

Het siert Job Cohen dat hij geen wachtgeld wil ontvangen. De PvdA-lijsttrekker heeft als oud-burgemeester van Amsterdam recht op wachtgeld van de gemeente, maar heeft aangegeven hier geen gebruik van te willen maken.…

Het artefact is voor mij de uiting van jouw zusterliefde en kunstzinnigheid en het siert nu mijn vitrinekast.....…

Het paardje dat het hoofd lichtjes neigt en dat een been heft, siert nu mijn schouw. Ik besloot dat ik een plaatsje moest inruimen voor het beeldje. Voorrang moest geven aan een schoonheid en aan een sierlijkheid die een verloederde en gecorrumpeerde wereld niet kent en die deze vreemdsoortig voorkomt...…

De bruine bonen vechten met het spek om het beste plekje in mijn schotel. Stukjes oude kaas spelen krijgertje rond de bowlkom. Buiten miezert het. Een manisch-depressieve lantaarnpaal schudt haar licht heen en weer. De druppels op de ruiten lichten op als duizenden goedkope kerstlampjes.…

"Waarom schrijft ge altijd over den bruin," vroeg iemand mij onlangs. "Omdat den bruin in de verdomhoek zit," zei ik. "De allochtoon bedoelt u," zei hij. Ik zuchtte eens bij zoveel onbegrip. "Ik bedoel wel degelijk den bruin. Neem nu de witte allochtoon, de Oost-Europese allochtoon.…

Tot laat in de tijd en tot in haar latere jaren, tot de oude dag haar overrompelde en overweldigde, bezocht tante nog het graf van de vroeg overleden en bij voortduring betreurde echtgenoot, voor ons ome André, wiens portret van jongeman nog altijd haar bejaardenwoning siert.…

Het jeugdportret siert nog altijd mijn kamer. Ik was zes jaar oud. Met mijn nichtje Guusje was ik gaan spelen in de Jan Truijenlaan. Daar was plotseling die man in het struikgewas die dat vreemde, merkwaardige, angstaanjagende tussen zijn benen aan ons toonde.... Veel later: het politiebureau aan de Noordhoekring; de foto's; de portretten.…

Breed en weelderig waaierden eens de takken van de bomen die haar flankeren uit en ze ontmoetten elkaar boven de straat maar de bomen zijn "gekandelaberd" zoals dat heet en nu siert een vreemdsoortig, grillig gewas de naakte stammen alsof dit alle vroegere bloei en schoonheid zou moeten of kunnen vervangen.…

Een veld vol zonnebloemen die hun kopjes naar de zon heffen siert nu het terrein bij de inrichting waarin mijn broer sinds jaar en dag verblijft. En dartel en frivool vlindertje fladdert over het veld. September is aangebroken en de kou zit al in de lucht. Spoedig zullen we een nieuwe herfst verwelkomen.…

Nu siert het mijn oude, negentiende-eeuwse bureau. Onder tranen bekijk ik het omdat je de enige bent, omdat ik je zozeer liefheb, mijn zuster....…

Mijn nog altijd donkerblonde, glanzende haar siert mijn hoofd nog als een keizerskroon.…

Het siert nog altijd mijn kamer: ik heb het tegen mijn "schoorsteen" geschoven die overigens geen haard doet branden. Het is Haar lievelingsbureau, van binnen bekleed met de gouden stof waarmee ook ons bankstel bekleed was.…

Toch vind ik het jammer dat Jochem de Bruin verdwijnt. Niet dat ik nou zoveel affiniteit heb met zijn type bankemployés, maar ik heb wel iets met het gevoel waar Jochem de Bruin voor stond.…

Tanka Het krentenboompje ligt al lange tijd, geknakt; halsstarrig levend siert zijn wijde bloesemkroon de dorre bosgreppel; Tekst in proza Het mooie Ulvenhoutse Voorbos bezuiden Breda is in de maand April vol prachtige krentenboompjes. Eén daarvan ligt allang geknakt neer: de stam vormt zo een scherpe hoek.…

Voor je het weet is er weer een bruine kroeg minder en wordt De Schouw zo'n loungy tent: de nieuwe tijd, net wat u zegt. Het zal toch niet? Ik sluit me graag aan bij degene die op internet de volgende steunbetuiging plaatste: “Zo verschrikkelijk Rotterdams, ken nie weg.”…

''Jij hebt nog steeds die grote mooie bruine ogen, Mien.'' ‘’Leuk dat je dat zegt, ben ik niet gewend van je, dat je mij een complimentje geeft.…

Plotseling staat hij daar met zijn indrukwekkende grijze haardos, als een helm om de schedel gelegd en met de eveneens grijze snor die zijn bovenlip siert, aldus de solide vriendschap, de trouw en de levenservaring demonstrerend, de gouden gaven die zo zelden voorkomen.…

We spraken nooit veel maar haar portret dat zij mij eens schonk siert mijn kamer nog altijd. Het afscheid kwam onverwacht. Eenvoud is het kenmerk van het ware.....…