Alle inzendingen over Soms kan men

Soms ben ik een dichter en soms ben ik dichterbij de hel, soms mag je me niet en soms wel.…

Soms zeer onverwacht helemaal niet kan reageren, of verkeerd reageren. Jullie zien niet dat de aansturing van de spieren soms totaal in de war is en ze haast niet kan lopen. Soms kan ze doen alsof ze alleen maar last van haar knie heeft, die ooit gebroken is door botontkalking. Soms denken jullie: “Kan ze niet beter uit haar ogen kijken”?…

Soms ben ik tot niets in staat...…

Soms concludeer je, dat je tot conclusies komt die je niet wilt concluderen.…

Soms is geluk een ietwat ongelukkig gekozen woord.…

Het zal u zeker al wel eens opgevallen zijn; bij een meningsverschil heeft SOMS - héééél enkel - de tegenpartij ook wel eens gelijk!…

De ene smaak is de andere niet, zo hou ik soms van ijs, soms niet, soms van toffees en soms ook niet, zo hou ik van paprikachips en soms ook niet, ook hou ik van sla, en soms ook niet.…

binnen waarheden die daarmee de werkelijkheid niet meer is Dan word ik moedeloos van de realiteit en zwijg Soms ben ik mismoedig Dan ben ik mismoedig omdat zij denken dat ik hen niet begrijp Begrip voor leugens binnen waarheden waarmee zij een eigen werkelijkheid creëren Dan ben ik mismoedig, want ik begrijp hen wel Soms ben ik moedig Dan…

Soms wil ik dood, dat zegt alleen een idioot.…

En toch, soms… Soms wil ik een boodschap uitdragen, iets meedelen aan mensen wat me raakt. Liever niet. Liever schrijf ik fictie, wil mensen enkel maar amuseren. Daarom schrijf ik ook zelden autobio.…

Het leven levert soms dilemma's op. Persoonlijk, zakelijk, maatschappelijk. Op elk gebied en in elke mate.…

lepel ik uw wereld uit de schil, mijn mes en vork snijden geen hout en dan vraag ik mij af, wat heeft u dan voor uw deur, geen vraagteken want dan moet ik beginnen met een hoofdletter en daar heb ik geen zin in, verwacht van mij geen netgedicht meer want het kost mij teveel tijd, wachten op, ja wachten waarop eigenlijk, misschien wel ERKENNING, en soms…

Sterker nog, heimelijk kijken we er soms naar uit, maar dat doe ook ik naar een nieuwe inzending van jouw hand.…

Soms heb je van die dagen, dat je me niks, maar dan ook echt niks moet vragen, dan zit ik in mezelf. Soms heb je van die dagen dan kun je me alles vragen, niet dat ik dan niet in mezelf zit, maar heb dan ook aandacht voor andere dingen. Soms zijn de dagen gedeeld door twee, dan zit ik een deel in mezelf en heb ik ook aandacht voor anderen.…

En weet je, soms is het leuk om iets volkomen zinloos te doen, daar valt over te praten en te lachen omdat we dan weten dat het totaal geen zin heeft!…

Woorden - zo fragiel en soms zo sterk, soms zo waar of slechts een leugen. Woorden - spiegels van het verborgene of sluiers van wat niet mag worden geweten. Velen houden er zich achter verborgen. Woorden - ik ben soms bang ze uit te spreken, soms bang ze neer te schrijven.…

Ik schrijf naar vermogen, soms kwaad onverbloemd de realiteit benoemend, soms omkijkend naar wat eens was. Voor mij best wel belangrijk, voor anderen een gepasseerd station, soms zelfs een sneer waard vanaf de zijlijn.…

Soms, klinkt ie als een snorrende poes, soms hoor, want oei vaak maakt ie een geluid als die van een afgekeurde slecht functionerende zaagmachine, zo eentje die aan vervanging toe is zeg maar. Dat probleem ligt naast me in bed, eega met een snurkvolume waar menige neushoorn jaloers op zou worden, dat dus.…

Mijn reacties zijn soms zo heftig dat ik er zelf van schrik en het is niet leuk om daarna bang te zijn dat je weer een vriend of vriendin bent kwijt geraaakt. Altijd maar weer sorry te moeten zeggen, soms wil je niet eens meer naar buiten of weet je gewoon niet meer hoe je jezelf moet gedragen.…

Soms zou het beter zijn een aap te zijn, die zijn soms net mens.…

Soms is lang wachten de moeite waard, soms wordt lang wachten beloond.…

Soms kort. Soms langer. Inkeren tot jezelf. Afkeren van alles en iedereen die prikkels veroorzaakt. Zo word je bewaard voor dingen waar je later spijt van zou kunnen hebben. Men zit niet te wachten op mijn mening. Mijn gedachte. Of soms juist wel. Om dat weer te gebruiken om gal te spugen.…

Soms kan een mens zich wijs voelen. Soms heel even ook belangrijk. Soms geliefd door meer mensen dan vermoed. Meestal komt het neer op goede raad geven, wat dan erg goed valt. Of het gezellig maken voor je visite en luisteren naar hen. Overal aan denken: “Die lust dit wel en dat niet”. Gauw een telefoontje of een krabbeltje terugsturen.…

Soms praten wij met handen en voeten, soms begrijpen wij elkaar totaal niet, soms ontstaat daardoor een misverstand. En soms als wij het snappen moeten wij hard lachen. Mijn buurvrouw, ik zie haar verdriet en weet niet hoe ik haar kan troosten. Ik weet dat wij elkaar mogen, hoe vermoeiend het ook soms is.…

Ieder jaar, soms meer en soms minder. Maar de sneeuw is verdwenen. Jammer, vind je ook niet? We konden dan sneeuwpoppen maken, of sneeuwballen naar elkaar gooien. Soms wel dagenlang. Dat kan nu niet, want de sneeuw is er niet. Heel soms komt er nog sneeuw. Misschien in februari. Of in maart.…

Soms is afstand de beste bestaansvorm om iemand van dichtbij waar te nemen en van te houden. Soms zit dit verweven in iemands persoonlijkheid en is de afstand alleen op die manier te overbruggen.…

Soms zie je in de ogen van een paragnost witte - of gouden spikkels, soms ook komen de ogen als flexibele veren naar voren, in zulke ogen weerspiegelt zich het universum...…

Soms wandelen zij met grotere honden die enthousiast wapperen met de staart aan het achterwerk en soms met petieterige hondjes, de trouwe kameraden die men eveneens zozeer liefheeft.... Allen zijn als gestalten uit de onvergetelijke Romantiek die opgaan in het landschap of die er soms in verzinken.....…

Hoewel… Af en toe ben ik diep teleurgesteld wanneer het weer eens tot mij doordringt dat ik me niet eens meer weet te herinneren wanneer mijn soms de spuigaten uitlopende vergeetachtigheid is begonnen.…

Helaas is het soms zo dat men dit soms misbruikt voor hun eigen gelijk. Je hoeft alleen maar aan de spotprenten van Denemarken te denken. Er moest zelfs excuus gemaakt worden. Omgekeerd is dat dan niet het geval. Dat “de gelovige” zich een beter mens schijnt te voelen en op de ander neerkijkt behoeft dus geen excuus.…