Alle inzendingen over Sttt vader slaapt

In allerijl wordt er een laken aan repen gescheurd terwijl ze blijft zeggen: stttt zachtjes je vader slaapt en niet huilen! Nee, dat wist ik al wel, afgericht als we waren in die tijd, want als vader wakker werd was ie chagrijnig en dat was niet fijn!…

Maar vader zegt: Nee Jip, nou is het genoeg geweest. Nu breng ik je weer naar bed.Jip slaapt direct weer in. En de volgende morgen komt Janneke. Gelukkig nieuwjaar, zegt ze. Gelukkig nieuwjaar, zegt Jip. Ik ben vannacht opgeweest. Nietwaar, zegt Janneke. Ja, zegt Jip. Ik mocht opblijven tot twaalf uur. Je jokt, zegt Janneke.…

Maar vader zegt: Nee Jip, nou is het genoeg geweest. Nu breng ik je weer naar bed. Jip slaapt direct weer in. En de volgende morgen komt Janneke. Gelukkig nieuwjaar, zegt ze. Gelukkig nieuwjaar, zegt Jip. Ik ben vannacht opgeweest. Nietwaar, zegt Janneke. Ja, zegt Jip. Ik mocht opblijven tot twaalf uur. Je jokt, zegt Janneke.…

Inmiddels zijn we een paar maanden verder en verloopt de communicatie moeizaam, maar vader ziet zijn kids weer, kinderen die de tol betalen omdat de moeder vond...., Schandalig!…

Maar nu begrijp ik dat het niet uitmaakt of je goed of slecht slaapt, het gaat er vooral om hoelang je slaapt. En dat moet dan niet te kort en niet te lang zijn. Bij voorkeur niet korter dan zeven uur en niet langer dan acht uur. Dat mikt nogal nauw. Als je korter of langer slaapt dan heb je blijkbaar 20 procent meer kans om te overlijden.…

De avond stond nog even bol van de mensen die ons overdag niet te pakken kregen, maar dat was alleen maar een leuke afsluiting van een heel mooie zonnige Vader-/verjaardag.…

Het kind is bang, niet raar, slaapt slecht, niet vreemd maar is wel genoeg bij de pinken om blij te zijn, dat hij ondanks de rechter, jeugdzorg et cetera zelf besloten heeft er een punt achter te zetten.…

In de NRC van 13/14 januari 2017 staat een artikel van Justine van de Beek, getiteld 'Catherine Deneuve is een bange vrouw'. Dat artikel verscheen eerder op OneWorld Harlot, een online-journalistiek platvorm. Justine studeert af als sociologe aan de Universiteit van Amsterdam en ze is gespecialiseerd in gender en seksualiteit. Zij noemt de kritiek…

Zo worden er acht schattige hondjes geboren bij foppe en het wordt een waar waterballet waar foppe niet meer van slaapt. Hij zet ze op internet marktplaats met als uitroep hondje van de koningin!…

Mijn vader is een opa zoals je er nog nooit een hebt gezien. Als hij binnen komt begint mijn dochter te stralen en wil alleen nog maar streken uithalen. Kom opa ik ga je weer make-up op doen; oke zegt hij maar gebruik ook eens wat groen. De ogen zijn nu klaar nu alleen de nagels nog maar, paars of deze keer misschien rood.…

Vaders. Met hun dochters op pad. Ik denk terug aan een foto die van mijn vader en zijn vriend is gemaakt. Voorjaar 1961. Ik was nog geen twee jaar oud. Benen boven de wandelwagenrand, de vrienden glimlachend en babbelend, de kinderwagens nonchalant voor zich uit.…

Verbaasd draaide ik me om, en keek naar de plek waar hij gestaan had. Onze blikken hadden elkaar vluchtig gekruist. Hij was verdwenen voor ik het wist. Had ik het me dan verbeeld? Dat kon toch niet waar zijn! Ik versnelde mijn pas en liep de hoek om. Mijn blik zocht haastig de drukke winkelstraat af. Aan de overkant van de weg zag ik hem weer…

Had ik dat niet gedaan, dan had ik geweten wat er zich toen had afgespeeld, waarschijnlijk ook waarom mijn vader was vertrokken. Het enige dat mijn moeder de volgende dag los liet, toen ik haar vroeg waarom vader niet thuis was gekomen, was: “vergeet je vader, waar hij nu is doet er niet meer toe.…

Als je net slaapt Waar dingen eindigen beginnen nieuwe dingen, wanneer de avond is gevallen, en eveneens de wind, als je net slaapt, keert de hand die je liefste bedekt zich om, en vliegt er tederheid uit de handpalm op die ruist over de stad, over donkere akkers, wegen, rivieren, over de dorpen en je droomt dat je op reis bent, dat je op weg…

Des avonds het was winter kon mijn goeie vriend naar buiten. Veilig verscholen achter een dikke trui liepen we door de vrieskou des avonds. Er was geen dealer die hem herkende. We waren iedere week op bezoek gegaan naar de vrouwelijke arts. Zo hadden we ontdekt dat we zo zonder problemen door Antwerpen kon treken. Maar het bleef 1 keer per week een…

1923 begon nat. Regengebieden jakkerden over Nederland, met windvlagen die het water in de grachten tot aan hun stenen randen opstuwden. In de salons van Den Haag uitten de bezoekers hun zorgen over de internationale politiek, het herstel van Duitsland en de Russische communisten. Koningin Wilhelmina…

Een voor een werden dan de hechtingen verwijderd uit mijn voet, en hield ik mijn vaders hand, tegen mijn tanden gedrukt. Mijn ogen dicht geknepen, tegen een realiteit die zo wreed was. Het kind dat ik was in mijn vader weerspiegeld. De vader, in mij weerspiegeld, als dochter.…

Tijdens de vakantie las ik het prachtige verhalenboek van de voetbaljournalist Hugo Borst 'Over vaders en zonen'. Het meest benieuwd was ik naar het verhaal ’De jongenskamer van Van Basten’, maar er staan veel mooiere vertellingen in dit boek.…

Welke vader zou daar niet trots op zijn, op zo'n dochter. En een vader die er altijd is, die je te eten geeft, je helpt met je huiswerk en je op handen draagt, welke dochter zou die niet aanbidden. 'Je vader was zelf zeker ook erg goed in sport' raad ik, 'Ja was' zegt ze. Ja natuurlijk was, alles gaat voorbij.…

Hij had vandaag weer veel over zijn vader nagedacht of liever: over de hele generatie van zijn vader. De ‘net ín of net ná de Tweede Wereldoorlog geboren babyboomclan’, noemde hij hen in gedachten. Haten deed hij ze niet echt, het was meer een soort tolereren van hun aanwezigheid.…

Vaders altijd gaan vaders weg verdwenen scheerspullen in het badkamerkastje ellebogen in het tafelblad geruit colbert met stukken over de stoel gaan vaders weg ze roepen je achterna op straat vloeken wat ze anders nooit doen PP - papa praat dat doen vaders die weg zijn gegaan ze zitten in orgels komen met grote handen eruit rammen…

Het kan zomaar gebeuren, maar iedereen slaapt nog de decadente roes uit, terwijl onze erudiete hemelbedden in lichtelaaie staan. Het welvaartstij kan zomaar keren en in andere handen vallen. Europa heeft geen garantie op voortdurende welvaart. Het computertijdperk kan eensklaps vervallen tot oeroude tijden, ook al begrijpt niemand dat meteen.…

Die avond pakte ik haar broze handen en gaf een zachte kus waarna ik, als een klein kind, in schaamteloze tranen zachtjes vroeg : "...Mama, vertel eens over mijn vader...."…

En het legde eensklaps een band, hij voelde dat ondanks alles die man zijn vader was, hij kon dat niet beredeneren, hij onderging de stem van hetzelfde bloed. Deze man zou altijd zijn vader zijn, hij zou in zijn gedachten en zijn woorden nooit anders dan zijn vader wezen, hij was altijd zijn vader geweest.…

Ze heeft tenminste een plekje om te rusten Gelukkig weet ze niet wat mijn vader nu meemaakt… Zou hij ook een plekje kunnen vinden Wat zouden zijn laatste woorden zijn…. Budel, 2-11-01.…

Deze woorden waren niets minder dan het doodvonnis voor mijn vader. De twaalf maanden die de dokters verhoopten, heeft hij niet kunnen halen. Hij vocht dan ook een strijd die nooit te winnen viel, daarvoor was de tegenstander te machtig.…

Hij wilde dankbaar zijn dat hij haar vader had mogen zijn. Ondanks zijn verdriet leunde hij met enige tevredenheid achterover. Hij was de vader geweest van deze prachtige vrouw.…

Maar ik hoor tegelijkertijd de alarmkreet van vader merel die enkele meters boven het jong zit. Dan zie ik op het grindpad van de buren een dikke kat loeren. Ik moet op tijd zijn, denk ik, een gejaagde blik op mijn horloge werpend. De afspraak moet worden nagekomen.…

Vaders leren met vallen en opstaan. Moeders ook, natuurlijk. Maar moeder is aan het werk en doet nu niet mee in dit verhaal. Vader heeft geleerd dat het weggeven van een lepel gevuld met eten in deze leeftijdsfase een slecht plan is.…

Toen hij dichtbij was trok zijn vaders hand hem voorzichtig tot bij zijn vaders mond. ‘Een goede verteller ben je, schrijver word je…,’ fluisterde hij Joost toe. Toen nauwelijks hoorbaar ‘... ons verhaal gaat verder.’ Geluk las hij in zijn vaders ogen. Geluk zag hij op zijn vaders gezicht. En zo zou hij zich zijn vader voor altijd herinneren.…