Inloggen
voeg je beschouwing toe

tabblad: beschouwingen

< vorige | alles | volgende >

beschouwing (nr. 3226):

Sttt!, de bui is bijna overgetrokken!...

In de NRC van 13/14 januari 2017 staat een artikel van Justine van de Beek, getiteld 'Catherine Deneuve is een bange vrouw'. Dat artikel verscheen eerder op OneWorld Harlot, een online-journalistiek platvorm.
Justine studeert af als sociologe aan de Universiteit van Amsterdam en ze is gespecialiseerd in gender en seksualiteit. Zij noemt de kritiek van Catherine Deneuve op #MeToo 'een conservatieve reflex'. De nog steeds beeldschone en aantrekkelijke actrice Catherine Deneuve schreef samen met 99 andere prominente vrouwen in de krant 'Le Monde' een pleidooi tegen de #MeToo-beweging. Ze hekelen de 'heksenjacht', die hierdoor wereldwijd is ontketend. Sommige mannen worden bij voorbaat al gestigmatiseerd als beroepsverkrachters en gewelddadige beesten, die hun testosterongehalte niet de baas kunnen zijn. Catherine en haar aanhang verdedigen het 'recht om lastig te vallen', volgens hen een logische bijwerking van de seksuele vrijheid. Verder zou de MeToo-beweging leiden tot mannenhaat en de haat jegens de mannelijke seksualiteit. Bovendien zou het vrouwen opsluiten in hun slachtofferrollen.
Justine noemt vier belangrijke, Nederlandse vrouwen, die zich openlijk hebben aangesloten bij het kamp Catherine.

Justine noemt de amazones van Catherine verstokte conservatieven, die angst voor een nieuwe orde hebben. Justine zegt, dat wederzijdse instemming juist de seksuele vrijheid vergroot. Catherine's kamp verdedigt de seksuele vrijheid, die automatisch het risico op grensoverschrijding impliceert. Volgens Justine verdedigen zij wel de seksuele vrijheid van mannen en niet die van vrouwen. Justine signaleert, dat steeds meer jongeren zich bewust zijn van 'consent' (ergens samen in toestemmen), in dit geval 'wederzijdse instemming bij seks'.
Justine stelt: 'Communicatie over instemming kan juist enorm opwindend en bevrijdend zijn. Het getuigt van respect voor de ander en maakt de weg vrij voor experimenteren en meer genot!'. Justine ageert tegen het gebrek aan communicatie bij seksuele vrijheid.

Ik vermoed dat daar door het MeToo-gedoe niets aan veranderd is, hoe hoog die Ophrah Winfrey ook van de toren blies. Bijgestaan door een blasé-sisterhood in nota bene supersexy jurken van zwart satijn.

Justine bekt woedend verder en ze vindt, dat ernstige misdrijven beginnen bij de normalisering van het mannengedrag van ongewenste woorden (vaak seksueel suggestief bedoeld!) en bij ongewenste aanrakingen op bijvoorbeeld de billen, de knieën, de haren, de schouders of zelfs uiterst onbeschoft direct op de borsten. In het spontane kusgedrag van mannen is ook van alles mis, want dat gebeurt soms heel stoutmoedig op erogene zones.

Justine eindigt haar pleidooi met de zin 'Een nieuwe generatie vrouwen eist meer dan waar zij (De Catherine-aanhang) vroeger van had kunnen dromen!'.

Het is echt allemaal een storm in een glas water en de oude orde blijft volkomen intact, ondanks deze ongefundeerde, totaal opgeblazen, vanuit vrouwelijke, vermeende achterstelling voortkomende, opeens zogenaamd Eureka-achtige, in wezen zelf ultra-conservatieve, puriteinse, korsetachtige, ijzeren kuisheidsgordelachtige, vrouwonvriendelijke, Steentijdonderdrukkende, Ijstijdverkillende, lustontnemende beknottingsactie van wel degelijk seksueel-gefrustreerde vrouwen met de meest merkwaardige persoonlijkheidsstoornissen. Deze kwalachtige hysterie waait wel over en je voelt godzijdank nu al de aangename rust van het wegebben van deze boze bui.
Wij mannen kunnen ook een hele rits vrouwen opnoemen, die seksueel overschrijdend bezig zijn geweest, maar zoiets doen wij niet, omdat dat onze eer te na is en wij bovendien enorm van die vrijgevochten, heerlijk losbandige, seksueel volop genot schenkende, vrijgevige, niet moeilijk doende, overeenkomstige, oerwijze, behept met de jij-mag-ook-volop-genieten-mentaliteit, onbaatzuchtige, niet voorwaardelijke, hotchicks hebben genoten en er nog steeds van genieten!...

Illustratie: Catherine Deneuve
Schrijver: Joanan Rutgers, 15 jan. 2018


Geplaatst in de categorie: vrouwen
Sttt! de bui is bij Catherine Deneuve Justine van de Beek

1,9 met 10 stemmen 490



Er zijn 25 reacties op deze inzending:

Naam:Gabriëla Mommers
Datum:16 feb. 2018
Bericht:Wat jij in onze spaarzame gesprekken ook hebt ervaren, van mijn kant was er enkel sprake van oprechte belangstelling. Dat jij gaat duiden wat ik wel of niet bewust of onbewust zou zijn of zou doen of zou bedoelen, daar heb ik geen enkele behoefte aan. Op die manier kun je met 'helderziendheid' de grootst mogelijke onzin over wie dan ook beweren.
Je uitleg over je aandoeningen geeft een verklaring voor je gedrag van aantrekken en afstoten, maar het is wat mij betreft geen excuus. Je bent en blijft verantwoordelijk voor je eigen gedrag.
Ik sluit me er graag bij aan ons contact te verbreken. Het ga je goed.

Naam:Joanan Rutgers
Datum:15 feb. 2018
Bericht:Ik probeer soms als de meeste mensen ook contact met mensen te maken, maar vervolgens kan ik dat niet aan en raak ik in paniek. Soms schiet ik door en doe ik dingen als iemand mijn telefoonnummer geven, al kan ik mij dat niet meer herinneren. Toen jij mij belde, twee keer, voelde ik me totaal overvallen en durfde ik nog geen nee te zeggen. Bovendien kun jij iemand behoorlijk goed inpalmen, wat ook meespeelde. Beide keren heb ik overigens wel aangegeven, dat ik het gesprek wilde stoppen, omdat het mij teveel werd. In mijn doorgaans, deels ook autistische coconwereld kwam je binnen als kanonslagen. Meestal blijft mijn contact met vreemde mensen bij enkele woordenwisselingen, wat veilig voor mij is. Verder was ik zo beleefd om jou niet voor de kop te stoten, terwijl ik daarbij wel over mijn eigen grenzen ging en mijzelf daarmee beschadigde. Je wilde zo graag een kopje koffie met mij drinken, terwijl ik daar nooit op in zou gaan. In zekere zin ben ik namelijk enorm mensenschuw en wantrouw ik alle vreemde mensen. Behalve mensen zoals mijzelf, die ik soms tegen kom. Dat zijn o.a. vaak net zulke verdoolde types en maatschappelijke randfiguren. Ik heb een ernstige vorm van borderline, die grenst aan vele, andere psychiatrische stoornissen. Mijn belevingswereld is maar voor weinigen indenkbaar. Gelukkig heb ik de hulp van hele bekwame psychiaters gekregen, die mij zo goed als mogelijk op pad hebben geholpen. Ik doe het nu al een kleine 20 jaar zonder een psychiater en met antidepressiva. 'Zeg dan nee' zeg je. Bij mij gaan de denkprocessen en de emoties vele malen trager, dan bij de gemiddelde mens. Ik voel me vaak een lege huls, zwaar in trance en ver van de realiteit. Ik doe alles met de laatste loodjes die ik nog in huis heb. Ik loop overal op mijn tenen, maar niemand ziet het, hoewel, soms zie ik ze wel kijken. Ik heb negatieve stemmen, zoals 'Wanneer ga je definitief knakken, ouwe ***!'. Ik ben wrakhout, maar ik drijf nog, ik verzet me nog steeds tegen de psychische ondergang. Zoals in de slotscene van de meesterlijke film 'Papillon', waarin de ontsnapte gevangene op een vlot ligt en keihard schreeuwt 'Ik leef nog steeds, klootzakken!'. Ik ervoer jouw telefonische praten tegen mij als zeer indringend en dwingend en let op, ik neem de dingen achter de klanken heel helderziend waar. Als woordtovenaar herken ik vlijmscherp de onderliggende bedoelingen van uitgesproken taal. Ik heb maar weinig nodig om een stalkingsactie te herkennen. Ook al ontken je dat vanuit jouw onbewuste gedoe. Borderline betekent grensgebied en borderliners hebben inderdaad veel moeite met grenzen herkennen, meestal ook op zelfdestructief gebied. Er ontbreken nog al wat moertjes zeg maar. Daardoor gaat er op sociaal gebied vaak heel veel mis. De aansluiting mislukt keer op keer. Op internet kun je de kenmerken van borderline heel snel goochelen en dat liegt er niet om. Aan de andere kant zijn het vaak de borderliners, die ware evolutie teweeg brengen, omdat ze grensverleggend kunnen zijn. Ze doen dingen, die anderen absoluut niet durven of wat bij anderen absoluut niet op komt. Pioniers, avant-gardisten, ontdekkingsreizigers. Dat verdient ook gezegd te worden. Ik gaf jou de term 'Spielerei' in handen, toen we het over mijn literaire werkzaamheden op Nederlands.nl hadden. Heerlijk hoe jij dat nu tegen mij denkt te kunnen gebruiken. Zoete wraak, denk je. Maar die term heb ik van mijn Belgische uitgever, die mijn tweede dichtbundel 'Delirium Tremens' heeft uitgegeven. Daarmee verluchtigde hij het schrijven van poëzie en ik vond dat heel mooi en juist van hem. Hij bedoelde er allerminst een zweem van onechtheid mee, zoals jij suggereert. 'Heb een fijne dag. Met jezelf.', is een valse sneer, die ik direct naast mij neer leg. Ik ben weliswaar heel veel alleen en in feite een doorleefde kluizenaar, maar dat heb ik ook noodgedwongen verlicht via mijn jarenlang opgebouwde schrijverschap. Schrijven betekent dubbel en dwars levensadem voor mij. Ik schrijf al een kleine 40 jaar. En in vele gevallen gelukkig niet zonder succes. Ik kom meestal op voor de underdogs en de door de maatschappij uitgekotsten, die vaak meer van waarde waren/zijn dan de zogenaamde gevierden, die reeds hier op aarde hun loon vergaarden. Ik zeg adieu en het ga je in alle opzichten zeer voor de wind! No hard feelings en hopelijk kan mijn openhartige uitleg je wat milder stemmen. Zo niet, dan is dat maar zo. Ik begraaf hierbij de strijdbijl en ons contact. 'Keep on rocking in a free world!', aldus good-old Neil Young.

Naam:Gabriëla Mommers
Datum:14 feb. 2018
Bericht:Je blijft bezig met reacties onder de gordel, Joanan. Wat je over mij beweert, is volkomen onzin, en dat weet je heel goed. Ik som hier feiten op om jouw oneerlijke aantijgingen aan mijn adres te weerleggen. Ik zal er nog even twee feiten bijdoen: twee telefoontjes. Nadat jij mij begin vorig jaar je telefoonnummer gaf, waar ik in eerste instantie stomverbaasd over was, heb ik je twee keer gebeld. Twee keer op een heel jaar. Dat is een feit. De bewijzen staan op mijn telefoonrekening. De eerste keer was ik opnieuw stomverbaasd dat het telefoonnummer nog bleek te kloppen ook. Had ik eerlijk gezegd niet verwacht, mede gezien je inmiddels jarenlang gespeelde spelletjes. Ik vroeg of je het goed vond dat ik je belde. Je zei ja. We hadden naar mijn idee een leuk gesprek en ik vroeg of jij dat ook vond. Je zei ja. Tot slot vroeg ik of je het goed vond als ik je nog een keer zou bellen. En weer zei je ja. Het tweede gesprek ging precies zo, een paar maanden later.

Twee keer op een jaar heb ik je gebeld en jij noemt dat stalken. Wat enorm flauw. Ik vraag je beiden keren of je het goed vindt en je zegt beide keren ja, ook op de vraag of je het goed vindt dat ik nog eens bel. Zeg dan nee. Dan had je nooit weer van mij gehoord. De wijze waarop jij #MeToo interpreteert, komt op mij over als dat je zelf op geen enkele manier grenzen aanvoelt. Denk daar maar eens heel goed over na. Bovendien moet je mensen je telefoonnummer niet geven als je niet gebeld wilt worden. Ook iets om over na te denken. En wees verder maar gerust, voor zover dat nodig is, want ook jouw laatste reactie schaar ik onder jouw vervelende 'spielerei' spelletjes en kan ik eerlijk gezegd nauwelijks nog serieus nemen, maar je kunt er hoe dan ook van op aan dat je van mij nooit meer 'last' zult hebben. En ik hoop van harte dat jij mij nu ook eens eindelijk met rust laat. Waarvan akte, op deze Valentijnsdag. Heb een fijne dag. Met jezelf.

Naam:Joanan Rutgers
Datum:14 feb. 2018
Bericht:Nog even dan, maar dan ook even. Jouw MeToo-standpunt is bij mij in het verkeerde keelgat geschoten. Ik ventileer mijn ergernis daarover, waardoor ik hier en daar venijnig overdrijf om duidelijk over te komen. Maar onderliggend vond ik, dat jij te dichtbij bent gekomen, door mij plotseling te bellen en mij daarmee voor het blok te zetten. Ik voelde me gedwongen om maar aardig te doen, maar in wezen wilde ik die onverwachtse overval niet. Een MeTootje zeg maar, maar dan van een hoogst subtiele soort. Ik ervaar jou als té opdringerig en gezien je opgesomde feitenkennis over mij lijkt het wel alsof je op mij wilt afstuderen. Ga gerust je gang, maar dan wel graag zonder mij. Misschien ben je het niet bewust van jezelf, maar je bent een behoorlijke stalker. Ik hecht nogal aan mijn vrije ziel. Ding-dong! Bim-bam! Bingo!...

Naam:Gabriëla Mommers
Datum:10 feb. 2018
Bericht:"Bovendien is jouw inhoudelijke inbreng al flink gekelderd en de moeite van het reageren niet meer waard."

Op mijn laatste dertig inzendingen heb je vijftien keer gereageerd waarbij je recentelijk meerdere keren expliciet mijn inhoudelijke inbreng prees. In totaal waren dertien van de vijftien reacties min of meer positief, met ruimte voor verschil van mening. Drie recente reacties waren ongebruikelijk en onverwacht negatief tot extreem negatief, alledrie in het kader van de #MeToo discussie. En zoals je het zelf op deze pagina in een van je reacties verwoordt, waren die reacties "al of niet gespeeld, wat direct een verkapte scheuring van onze connectie moest zijn".

Ik trek die verkapte spelletjes niet meer en zal om die reden niet snel meer op je reageren. Als jij nog op mij reageert, en ik voel dat ik dat niet trek, dan zal ik van de mogelijkheid gebruik maken om de redactie te verzoeken de reactie te verwijderen.

Waarheid, Joanan? We hebben allemaal onze eigen waarheid. Jij mag de jouwe hebben. En ik de mijne. De Levengeefster kent alle waarheden en zij weet dat de waarheid van de een niet boven die van de ander gaat.

Mijn waarheid is dat ik denk dat we allebei op onze eigen manier met de beste bedoelingen geprobeerd hebben wat mogelijk was in het contact. En ik denk dat het geen recht doet aan jouw persoon noch aan mijn persoon om elkaar minder goede bedoelingen toe te dichten. Ik denk dat de termen onmacht en overmacht meer recht doen aan de situatie. Daar wil ik het verder bij laten.

Naam:Joanan Rutgers
Datum:10 feb. 2018
Bericht:Nee, geen deal, want ik sta in het volste recht om jouw schrijfsels te bekritiseren als ik dat wil. Dat is nu eenmaal part of the game. Je bent geen uitzondering daarop. Maar door jouw antipathie zal ik niet zo gauw meer warm lopen. Bovendien is jouw inhoudelijke inbreng al flink gekelderd en de moeite van het reageren niet meer waard. De echte waarheid is bij de Levengever bekend en daar sluit ik dan ook graag mee af.

Naam:Gabriëla Mommers
Datum: 8 feb. 2018
Bericht:Je blijft het maar leuk vinden erop te zinspelen dat ik een 'pot' zou zijn, wat ik bijzonder dubieus vind en wat meer zegt over jouw curieuze kijk op lesbische vrouwen. Je dicht me maar vanalles en nogwat toe, tot wraakzucht zelfs aan toe, maar waarom zou ik dat zijn, Joanan? Ik heb echt geen enkel idee, en je fantaseert er maar wat op los. Als je het over gecompliceerd en traumatisch beladen hebt, dan denk ik dat je zelf eens goed in de spiegel moet kijken, en dat geldt ook voor alle overige zaken die je mij toedicht.

Via jou op nederlands.nl omhoog klimmen? Man man man, wat laat je me nu toch lachen! Ik schrijf hier al sinds 2006, toen de site nog één site met gedichten.nl was, en daar heb ik jou nooit voor nodig gehad. Dat stomme gedoe van jouw misleidende spelletjes, heeft er juist voor gezorgd dat ik de afgelopen drie jaren een aantal periodes hier een stuk minder heb geschreven, om van jou af te zijn. Kruiwagen? Serieus? Waar zou die wagen heen moeten dan? Wie haalt zich hier nu dingen in zijn hoofd?

Ik bevond me vier jaar geleden in een kwetsbare periode van mijn leven en heb toen even steun gehad aan wat dingen die je tegen me zei. Daar heb ik je voor bedankt, en dat neem ik ook niet terug. Want zo kinderachtig ben ik niet, wat jij nu wel bent. Want je probeert de hele geschiedenis te herschrijven van ons contact tot iets wat het niet geweest is. Ik had drie jaar geleden al door dat ik maar beter afstand van je kon nemen, en dat heb ik toen ook gedaan. Want je deed me toen al zeer. Heel bewust ook, en dat weet je heel goed! Wat enorm flauw en kinderachtig van je om me nu opeens onaantrekkelijk te noemen, terwijl je hier zo vaak het tegendeel beweerde. Joanan toch, wat laat je je kennen!

Jij over mij: zomaar drie citaten, ik zou er tientallen kunnen aanhalen, maar dit geeft wel een idee:

"Dankjewel voor jouw intens lieve reactie, zeer dierbare Gabriëla, je bent en blijft mijn zeer speciale vriendin!"

Bron:
bit.ly/2EbkgaN

"O, oerlieve, dierbare Gabriëla, wat sla je de plank toch dikwijls raak!..."

Bron:
bit.ly/2nNnz1C

"O, Gabriëla, je slaat de spijker steeds meer op zijn kop en je getuigt van je geniale intelligentie! Je bent me net zo dierbaar als Ingrid Weverbergh!"

Bron:
bit.ly/2GYqTPN

En hier nog even een twee citaten van jou waaruit blijkt dat je hetzelfde destructieve patroon van aantrekken en afstoten met andere vrouwen herhaald:

"Wat Désanne betreft, hoop ik zeker dat het niet bij een illusionaire FB-vriendschap blijft, dus gaf ik haar bij voorbaat mijn adres en telefoonnummer."
"die Désanne blijkt toch niet zo verlicht te zijn als ik dacht en erg berekenend, dus was het meteen al hommelus en afstootgedrag over en weer. Exit dus."

Bron:
bit.ly/2FW5LIn

En verder wil ik het hierbij laten. Want ik heb geen behoefte aan weer zo'n ellenlange strijd om Debaltsevo. Ja, dat was onze eerste clash. Februari 2015. Een strijd die zich een paar keren herhaald heeft in de afgelopen drie jaren. Deze keer is wat mij betreft de laatste keer geweest.

Tot slot nog het volgende:
Jij wilt niet dat ik nog mail of bel. Ik wil niet dat jij nog reageert op mijn stukken op deze site en aanverwante gedichtensite. Ik reageer ook niet meer op jouw stukken. Deal?

Naam:Joanan Rutgers
Datum: 8 feb. 2018
Bericht:Met name vrouwen zijn uitstekend geraffineerd in het spel van aantrekken en afstoten. Zonder dat je dat bewust bent, ben jij daar ook één van. De pot (!) verwijt de ketel dat hij zwart ziet. Wie denk jij wel dat je bent om te kunnen beoordelen of ik vriendschapsverzoeken kan invullen of niet! Toevallig heb ik bij vele anderen wel een standvastige vriendschapsklik, maar daar wil jij opeens niets van weten, want dat komt jou in jouw wraakzucht niet uit. Mijn FB-vrienden gaan naar de 1400 en jij had er maar 3, waar ik je enkelen aan toegevoegd heb. Nogmaals, ik ben nooit jouw vriend geweest en ik heb dat altijd tegengewerkt. Jouw ingebeelde vriendschap met mij is er noot geweest. Je bent te gecompliceerd en traumatisch beladen. Je wilde via mij op Nederlands.nl omhoog klimmen, maar dat mag je in het vervolg helemaal zelf gaan doen. Ik laat me niet als kruiwagen misbruiken. Bovendien is Nederlands.nl geen datingsite. Laat staan dat je voor mij aantrekkelijk zou zijn. Ruimschoots integendeel!...

Naam:Gabriëla Mommers
Datum: 7 feb. 2018
Bericht:Ik had gehoopt in je antwoord iets van zelfinzicht te vinden, maar dat ontbreekt helaas volledig. Voor mijzelf is dat niet erg, want je kunt van nu af aan zoveel aan me trekken als je wilt, ik zal er niet meer intrappen, Joanan. Maar ik ben de enige niet met wie je dit spelletje van aantrekken en afstoten speelt. Ik zie dat je het ook met anderen speelt, en ik vind het verontrustend dat je zelf niet doorhebt dat je mensen daarmee zeer doet.

Je veinst vriendschap die er niet is. Hou daarmee op. Biedt niet iets aan wat je niet geven kunt.

De eerstvolgende keer dat je het naar mij toch weer doet, zal ik je er meteen aan herinneren. Want ik blijf hier wel schrijven. En voor de rest kun je me van nu af aan de pot op met je 'spielerei' ("schrijven is spielerei") dat je altijd als excuus gebruikt als je ergens op aangesproken wordt. Dat doe je nu dus ook weer. Meningsverschil veinzen om een breuk te veinzen, ja dat had ik wel door dat je daar weer mee bezig was. Hou toch op met je vervelende spelletjes, man. Ze zijn alleen voor jou leuk. En echt voor niemand anders.

Naam:Joanan Rutgers
Datum: 7 feb. 2018
Bericht:O, mijn God, wat een gigantisch pak van mijn hart! Je eerste regel beschouw ik als een compliment (al ben ik veel, maar zeker niet gemeen en zeker niet misleidend!, maar volgens jou dus wel een meester boven het raffinement van bitches! Hoezee!) en verder heb ik jouw schrijfwerk graag complimenten gegeven, maar niet jou zelf. Ik ben altijd zeer afhoudend en angstig geweest en dat heb ik meerdere malen aangegeven. Jij belde mij soms onverwachts en dan voelde ik me enorm overvallen en had ik moeite om je af te troeven, uit gentlemansbeleefdheid. Ik heb het dan ook niet als een vriendschap beleefd, maar als een collegeaal contact via Nederlands.nl. Ik heb nooit meer wensen gekoesterd. En dat allemaal virtueel. Pijn doen? Je doet alsof we een heftige liefdesrelatie hadden! Dat heb je jezelf dan allemaal ingebeeld! Je wilde zo graag dat ik mijn handtekening in jouw exemplaar van 'De fictieve brieven van Arthur Rimbaud' zette en je wilde graag een keer met mij ergens koffie drinken. Op een handige gespreksmanier kwam je wat mij betreft veel te dichtbij. Dat is té bedreigend voor mij! Jouw MeToo-standpunt vond ik te extreem, vandaar dat ik in de tegenaanval ging, al of niet gespeeld, wat direct een verkapte scheuring van onze connectie moest zijn. Fair play.

Naam:Gabriëla Mommers
Datum: 6 feb. 2018
Bericht:Over gemene misleidingen gesproken, Joanan, daar ben je zelf wel meester in. Wellicht tegen wil en dank. Maar je zelfbeschreven autistische kenmerken, waar ik op zich alle begrip voor heb, en waar ik ook steeds geprobeerd heb rekening mee te houden, mogen dan een verklaring zijn, een excuus is het niet voor de wijze waarop je een ander pijn doet met een voortdurend gedrag van aantrekken en afstoten. Ik ben er, na ruim drie jaar proberen een balans te vinden in onze moeizame vriendschap, dan ook klaar mee. Dus je hoeft niet meer bang te zijn dat ik nog bel of mail. Ik zal mij de goede momenten uit ons contact blijven herinneren zonder de wens het voort te willen zetten. Het ga je goed.

Naam:Joanan Rutgers
Datum: 6 feb. 2018
Bericht:Dat je uitstekend van repliek kunt dienen, is mij inmiddels wel duidelijk, maar jouw ontboezemingen over Madame de Beauvoir maken mij opnieuw duidelijk dat jij de man wegzet als een misbruiker van zijn geslachtspriveleges. Bovendien, zo achterlijk is de patriarchale cultuur nou echt niet! Die mening komt alleen maar voort uit jouw algemene frustraties inzake gedane contacten met mannen en expliciet jouw contact met die vuile verkrachter. Ik ben op mijn 15-de door een Griekse jongeman seksueel misbruikt, waardoor mijn leven nog verder verwoest is, als dat al kon. Jouw aanhef klinkt behoorlijk cynisch en pakkend, wat niet erg fair overkomt. Tja, sommige vrouwen, altijd een stapje voor in de gemene misleidingen. Van mij mag je De Beauvoir hebben, maar gun mij dan Charles Bukovski.

By the way: Het is niet persoonlijk, maar ik verdraag ons contact niet meer door autistische kenmerken. Ieder teveel contact is te bedreigend voor mij en stort me in een diepe ellende. Ik kan teveel inmenging en directheid niet verwerken. Dan raakt mijn besturingssysteem volkomen in de war. Dus aub, bel of mail me nooit meer.

Naam:Gabriëla Mommers
Datum: 4 feb. 2018
Bericht:Ik heb me kostelijk geamuseerd met je reactie, Joanan. Heel leuk dat je zo spontaan toehapt!

Toch heb ik helaas deze uitspraak niet zelf verzonnen. Heel fideel van je dat je me zo'n feministisch inzicht wel toeschrijft. Maar het was zeker wel een uitspraak van De Beauvoir zelf. Ik meen dat ze dat ooit in een interview zo gezegd heeft. Mijn feministische boeken uit die periode liggen, samen met mijn zelf geschreven feministische papers, ergens in een doos op zolder. Het is me even teveel werk dat allemaal na te gaan zoeken.
Maar ik herinner me die uitspraak van De Beauvoir nog heel goed. Grappig ook, omdat mannen zelf altijd zo'n enorme toestand maken van hun geslachtsapparaat. Alsof het hele universum om hun pik - lees: mannelijke ego - draait. En De Beauvoir toonde aan in haar boeken dat het dus helemaal niet om die fysieke penis gaat, maar om alle maatschappelijke privileges die daaraan gekoppeld zijn in onze achterlijke patriarchale cultuur.

Je hoeft me niet te geloven op mijn groenbruine ogen, ik doe er wel even twee links bij op internet die het gedachtegoed van De Beauvoir over dit onderwerp onderstrepen. De voor het mannelijk ego wat minder vlijende variant die ik in onze discussie gooide, kan ik zo vlug niet letterlijk vinden. Maar als je als vrouw maar genoeg bent lastig gevallen door mannen die hun libido op geen enkele manier onder controle hebben, dan blijft zo'n uitspraak je heel goed bij, ook al is het meer dan dertig jaar geleden dat ik hem ergens las. Ja, ik word een oud wijf. Met plezier! Mannenhaatster? Nee. Alleen de man die mij verkracht heeft, die heb ik geheel terecht tot op het bot gehaat. Waarvan akte.

De beloofde links:

1. Ursula Tidd in haar boek 'Simone de Beauvoir', pagina 61, 'Becoming woman':
bit.ly/2E412ru

citaat:
"Beauvoir argues that the girl's entire situation in patriarchal society contributes to her sense of inferiority, not simply the fact that she does not have a penis. She envies instead the privileges brought by the possession of a penis."

2. Psychoanalytic Feminism, Stanford Encyclopedia of Philosophy:
stanford.io/2xCjShV

citaat:
"Beauvoir takes Freud to task for not considering the social origins of masculine and paternal power and privilege and deems his theory inadequate to account for woman's otherness. If women envy men, she argues, it is because of the social power and privilege they enjoy, and not because of anatomical superiority."

Deze les in de basisgedachten van de feministische beweging uit de vorige eeuw werd u gratis aangeboden door de WOW* Stichting Groningen. (*Wijze Oude Wijven)

Geen dank.
You're welcome.

Naam:Joanan Rutgers
Datum: 4 feb. 2018
Bericht:Dat jij het edele deel van de man omschrijft als 'dat bungelend stukje vlees tussen de benen van mannen' zegt mij genoeg over jouw denigrerende visie op de man. Ik wil je nog net niet tot 'mannenhaatster' kwalificeren, maar je komt wel in de buurt, zwaar seksueel-gefrustreerd ben je absoluut na deze typische ontboezeming. AHA, je bent dus jaloers op de mannen, omdat ze maatschappelijk gezien betere posities vergaren en meer loon ontvangen. Hoe berekenend en kortzichtig! Heel veel mannen leven in financiële en emotionele armoede naast al die Trump-debielen. Bovendien doen de vrouwen het tegenwoordig veel beter qua leerniveaus. Bovendien verwar ik De Beauvoir niet met Sigmund Freud, wat jij wel doet. Verder ben ik bij haar graf geweest en heb ik minzaam geknikt. Sartre, die naast haar ligt, nauwelijks een blik waardig gegund. AHA, de strijd tussen de seksen, wat geef je ons mannen hierbij weer een verhelderende eyeopener! (-) Hebzucht is een ondeugd, my dear!

Naam:Gabriëla Mommers
Datum: 3 feb. 2018
Bericht:Als je De Beauvoir zo goed gelezen hebt, dan zou ook je moeten weten wat zij over penisnijd vindt, waar jij zo gemakkelijk mee strooit. Want vrouwen zijn helemaal niet jaloers op dat bungelend stukje vlees tussen de benen van mannen, enkel op de onterechte maatschappelijke privileges die daaraan vastzitten. Ik denk dat je je huiswerk nog maar eens moet overdoen, meneer Rutgers.

Naam:Joanan Rutgers
Datum: 3 feb. 2018
Bericht:Há há há! Ik ben zelf meer vrouw dan man, dus wat bazel je nou, jaloerse, penisnijdige kortzichtige! Ik heb de boeken van Simone de Beauvoir verslonden en in mijn publicaties op Nederlands.nl heel goed duidelijk gemaakt, dat ik voor de emancipatie van vrouwen ben! Ik hou zelfs meer van vrouwen dan van mannen! Exclusief vrouwelijke mannen! Ik heb vermoedelijk meer boeken van vrouwen gelezen dan jij. Dat maakt je ook zo weerspannig jegens mijn anti-MeToo-houding! Jouw slachtofferrolhouding gaat voorbij aan iedere wijsheid inzake deze suffe kwestie!...

Naam:Gabriëla Mommers
Datum: 1 feb. 2018
Bericht:#MeToo heeft niets te maken met mannenhaat, Joanan. Als je vóór seksuele vrijheid van vrouwen bent, wiens 'nee' gerespecteerd dient te worden, dan ben je níet tegen mannen. Je mag dan belezen zijn, maar een goed feministisch boek heb je blijkbaar nog niet gelezen.

Naam:Joanan Rutgers
Datum: 1 feb. 2018
Bericht:Ik draag al jaren geen pet meer en jouw kift (lees: mannenhaat) spat er werkelijk pisnijdig vanaf! Echte, vrouwelijke slachtoffers begrijp ik heel goed, maar gefrustreerde feministen met valse kapsones kunnen van mij de pot op!
Heel dat MeToo-circus dient nergens toe. Het is een spiritueel vacuüm. Loos alarm. Machtsmisbruik van mannen is nooit goed te keuren en seksueel misbruik ook niet, maar deze fake-hype tart de werkelijkheid en wil ons doen geloven, dat het een zwart-wit-kwestie is, waarbij mannen vrouwen onderdrukken, terwijl vrouwen net zoveel aandeel hebben als het om seksueel misbruik gaat. Bij de Grammy Award's uitreiking zag je overal symbolische, witte rozen om de MeToo-kwestie te ondersteunen, maar tegelijkertijd waren de optredende, vrouwelijke artiesten gekleed in de meest sexy kledij, net als de vrouwen in de zaal. Voor seksueel opwindende zangeressen werd hard geklapt. Over hypocrisie gesproken!...

Naam:Gabriëla Mommers
Datum:27 jan. 2018
Bericht:Zolang je je eigen gebazel nog maar begrijpt, Rutgers. Probeer vooral mijn inbreng niet meer te begrijpen. Het gaat duidelijk boven je pet!

Naam:Joanan Rutgers
Datum:19 jan. 2018
Bericht:Nee, echt geen idee waarover je nog steeds bazelt!...

Naam:Gabriëla Mommers
Datum:16 jan. 2018
Bericht:Ik word hier oprecht verdrietig van. Dat er nog steeds mannen en vrouwen zijn die het niet begrijpen. Die nog steeds vast willen houden aan oude 'zekerheden', aan dat wat 'vertrouwd' is, zelfs als duidelijk is dat het enorm beschadigend is. Hoe kunnen jullie zo harteloos zijn als het gaat om de enorme pijn van zoveel vrouwen wereldwijd. Jullie hebben geen idee. Jullie hebben echt geen enkel idee.

Naam:Joanan Rutgers
Datum:15 jan. 2018
Bericht:Jouw geloof in de MeToo-beweging is weer eens hyperbolisch qua fabeltjesland. Met 'bui' bedoelde ik vooral de symbolische betekenis daarvan: 'boze bui'. De hype is gelukkig in de media al verdwenen. Het kon ook niet aanhouden, want het was oervervelend en braafburgerlijk aangepast en opgedrongen forcerend. Catherine wil die boze meute, seksueel-gefrustreerde, aan penisnijd lijdende wijven niet tegen de haren instrijken. Dat was een formaliteit, geen uiting van haar diepste mening. Catherine en ik zijn absoluut niet bang voor een terugval in de seksuele vrijheden van mannen en vrouwen, omdat de meeste mensen op de oude voet verder gaan en wellicht nog meer grenzen gaan doorbreken. Het is de lineaire lijn van Schopenhauer, die altijd gelijk krijgt. De evolutie duldt geen achteruitgang en terecht. MeToo zal de geschiedenis ingaan als een loze schijnbeweging.

Naam:Bjarne
Datum:15 jan. 2018
Bericht:Prima die verandering G. Mommers, maar dan graag emancipatie in beide richtingen. Geen eenzijdige discussie over dat mannen altijd over de scheef gaan en de vrouwen onschuldige schapen zijn. Dat wordt erg ongeloofwaardig en dan is het logisch dat er tegengeluiden komen.

Naam:Gabriëla Mommers
Datum:15 jan. 2018
Bericht:Nee Joanan, deze bui waait niet zomaar over. En dat is maar goed ook.

Het is groeizaam weer als het regent. De neergeslagen regen zal de aarde voeden met een nieuw bewustzijn. Na de regen verschijnt een regenboog, door een nieuwe zon beschenen. Die regenboog zegt dat vrouwen en kinderen voortaan veiliger zullen zijn. En dat vrouwen die voor zichzelf opkomen, niet meer als gefrustreerd en hysterisch gezien zullen worden door bange mannen, die niet begrijpen dat vrouwen gewoon hetzelfde recht van seksuele vrijheid willen waarmee mannen, zonder daar zelf ooit iets voor te hebben hoeven doen, in deze wereld geboren worden.

Deneuve heeft inmiddels, geheel terecht, haar excuses aangeboden aan de vrouwen van de #MeToo beweging.

Iedere verandering stuit op weerstand. Haar weerstand, jouw weerstand. Maar jullie angst is onterecht. Als die regenboog er straks staat, dan snappen ook jij en Catherine, en al die andere mannen en vrouwen die nu zo bang zijn voor het veranderende bewustzijn op dit gebied, waarom deze regenbui zo ernstig nodig en gewenst was. Juíst vanwege de seksuele vrijheid van iedereen.

Naam:Bjarne
Datum:15 jan. 2018
Bericht:Goed zo. We wonen niet in Amerika.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je emailadres voor anderen in beeld verschijnt)