Alle inzendingen over Wankel ter been inge

(voor Linda Carol Seki (1951 - 1987)) Je bent geboren op 13 september 1951 in San Francisco, waar je eerst woonde in Mill Valey. Later woonde je in San Bruno, vlakbij San Francisco International Airport. Je woonde daarna in Richmond, waar oorspronkelijk de Ohlone Indianen woonden, ongeveer vijfduizend jaar geleden. In Richmond studeerde je aan…

Totdat je moest erkennen, hoe wankel je stond....…

Na de dienst ontvangt pastoor Amand de nog steeds bloedende Inge in de ruimte, waar de kazuifels hangen. 'Dit is heel bijzonder, Inge, dat begrijp je toch wel?', zegt pastoor Armand.…

Ik houd geen stand meer op mijn wankelende, onvaste benen die mij ondanks alles zouden moeten dragen. Een wandelstok is mij komen te vergezellen op mijn excursies naar stadscentrum, bibliotheek, zwembad en supermarkt. De blauwe, metalen stok biedt mij inderdaad steun.…

Dat ik mij strompelend voortbeweeg en wankelend op mijn oude aftandse benen mijn evenwicht tracht te bewaren, schijnt het mededogen op te roepen waarvoor ik nauwelijks dankbaar ben, want de voortrazende tijd heeft mij overrompeld en zich voortgespoed terwijl mijn stralende jeugdjaren nog zo dichtbij schijnen als de dag van gisteren.....…

Deze bank is ING. En nu komt het. Ik wil mijn nieuwe huisje graag. Ik wil graag een hypotheek. Ik wil graag naar Parijs (met mijn dochter). Maar wil ik wel zakendoen met een club als ING? Ik moet oppassen want stel dat ze deze column lezen. Ik weet het wel; de kans is klein, maar stel je voor.…

Ik wankel op mijn benen, kan maar niet stopen met wenen. Het lukt niet om te bedaren, ga dit in me eentje klaren. Mijn wereld lijkt te vergaan, liefde die ik moet laten gaan. Liefde gaat vriendschap blijft, en toch een hart, dat zo vreselijk overdrijft. Waarom dan toch zoveel pijn, terwijl ik weet dat ik altijd je maatje zal zijn?…

ook al stap je met je goede been uit bed, je kan tóch op het verkeerde been worden gezet.....…

Stemmen is een democratische verworvenheid, maar er gaan steeds meer stemmen op die het gelijk overstemmend aan hun kant willen krijgen. De schreeuwmaatschappij is geboren, misschien moet ik maar eens een schilderijtje produceren. De mens wordt steeds luider edoch niet verheffend, religieus knalt men er steeds meer op los en weekendshows dansen en…

De Postbank is overgegaan in ING is alsof een Ajaxsupporter plotsklaps voor Feyenoord moet zijn. Dat is onmogelijk!…

Ik was al vroeg ter plaatse gearriveerd en kon rekenen op de toewijding en aandacht van een dame in toepasselijke witte kledij, de longverpleegkundige. Wankelend op de rand van de afgrond vroeg ik me af of ik me met open ogen in het ravijn van mijn longziekte moest storten...…

Ik sta te wankelen en te trillen op mijn benen voor het loket in de sfeerloze dokterspraktijk - waar mijn huisarts sinds jaar en dag zetelt en waar de meisjes stressen om hun taken te volbrengen - in afwachting van de diagnose.…

Ik stond te wankelen op mijn benen bij de bushalte, mij niet bewust van de ziekte die onvermoed al verder het terrein en gebied van mijn lichaam veroverd had dan ik wenste. Mijn lichaam zou me dwingen halt te houden voor de overrompelende longziekte. In het ziekenhuis zou een horde van specialisten aan mijn bed treden.…

Een enquetevraag van de ING: of het kabinet morgen erg veel nieuwe zaken naar voren zal brengen? Hoe kan dat nou: we hebben niet eens een kabinet!…

In zijn jaszak vinden ze de lege beurs van Inge.…

En Gabie's zusje Inge adviseerde ons om toch vooral de kleine meizoentjes dicht bij de zanderige grond af te plukken zodat we er inkepingen in hun steeltjes konden maken en ze aaneen konden rijgen voor een krans in ons haar. Zo zijn mijn vroegste jeugdherinneringen!…

Wankelend op mijn benen vroeg ik, eenmaal ingestapt, een oudere dame of ik naast haar mocht komen zitten. Mevrouw stond dit van harte toe. De leeftijd had ons beiden "aangevallen" en overrompeld als de onvermijdelijke stormen in het najaar.…

Misschien hadden ze me altijd al voor een sukkel aangezien, voor een slappeling, zwakkeling, zombie, psychotica, neurotica of nog anders, maar het moet gezegd worden dat bij mijn laatste bezoek aan de mij sinds lange jaren zozeer vertrouwde bibliotheek stond ik inderdaad te wankelen en te beven op mijn benen.…

', schreeuwt Inge van Ingen, die haar verloofde Jacob Sanderson in zijn blootje en met een flinke erectie voor een kasteelraam heeft gezien. Inge kan het bloed van gravin Magdalena wel drinken, zo kwaad is zij op haar. 'Laten we haar zodanig verminken, dat geen man meer naar haar omkijkt!', floept Inge er ineens uit.…

Maar sinds hij commissaris werd bij de ING bank is hij kapitalist geworden. Dus verdedigde hij als commissaris de exhibitionistische verrijking van bankdirecteuren die hij als premier verfoeide.…

Ik had staan wankelen op mijn benen en koude rillingen hadden mij bevangen. Gelukkigerwijs hadden de verplegers het zuurstofmasker meegebracht dat ze razendsnel op mijn gezicht hadden geplaatst.…

Ik meldde me wankelend op mijn oude benen bij de chauffeur, maar een jongeman bood me snel zijn plaats aan op de voorste bank. Hij was gesierd met snor en baard en was nog pas achttien jaar oud en ik kwam met hem te praten.…

Als men staat te wankelen op de benen met de trouwe wandelstok paraat aan de zijde en als men ook nog eens staat te solliciteren naar een kou op het vege lijf in een vroeg, koud voorjaar - terwijl men al longpatiënte is en genegeerd wordt door twee chauffeurs van de Regiotaxi die beurtelings passeren en die men wel kan vervloeken - kan men in de hal…

Ont-hoofd-ing als methode om tegenstanders van je ideologie te straffen, is gebaseerd op het gemakzuchtige idee dat de denkmachine die zich daarin bevindt een zodanig defect vertoont dat reparatie of andere manieren als herprogrammering onmogelijk worden geacht of te duur.…

Welterusten, zei moeder. Welterusten, zei het meisje. De volgende ochtend liep het meisje naar school. Ze zag daar wat in de muur staan, het waren 3 woorden. Ze liep er heen. Op de grond lag een grote stift. Het waren namen, maar ze kende ze niet. Dus liep ze door na school. Ze kwam nooit te laat en was er altijd. Toen ze in de klas zat zei de…

Provisorisch en wankelend op mijn benen maak ik een wandelingetje door de winkel. De blauwe wandelstok zal voortaan mijn wandelingen begeleiden en mijn verouderende lichaam steun bieden.…

Het onregelmatig gevormde gesteente besloot een stuk van haar jurk bij zich te houden; wellicht ter herinnering. Een half afgescheurde strook stof hing met het uiteinde net in het zoute water, en nam wat zand met zich mee. Toen ze verder liep sloeg de vochtige strook een aantal malen tegen haar lichaam, waardoor zand langs haar benen schuurde.…

Ik ben vandaag op weg gegaan naar de Noord Besterdstraat, vlak bij het gelijknamige Besterdplein gesitueerd, waar ik in het atelier van Inge hartelijk ontvangen werd. Het atelier, gevuld met de vele parafernalia die voor de kunstbeoefening benodigd zijn, ligt een eindje achter het woonhuis van Inge en is te bereiken via een weelderige tuin.…

En tja nu gisteren mijn been, maar en hij kijkt me aan: het is zo raar, je denkt dat je met je voet tegen het voeteneinde ligt, en dat is dus niet zo...ook denk ik: even m'n been optillen, ook al een heel raar gevoel. Dan zeg ik: je moet nu wel uitkijken als je iemand een schop voor z'n kont wilt geven, want dan lig je zelf op je snufferd!…

Eerst één been in de lucht. De broek glijdt door tot haar linkerknie. Andere been in de lucht, broek naar rechterknie. Beide knietjes naar de kin en langzaam schuift de jeans langs haar enkels naar de grond. Een paar minuten staart ze naar het plafond. De tweede huid is afgelegd, het vervellen is voorbij.…