De schone Inge van Poperinge
De beeldschone, rooms-katholieke vrijgezellin Inge Makeblyde wordt door de meeste rooms-katholieke Poperingenaars als een levende heilige beschouwd en haar meest fanatieke aanhangers proberen zoveel mogelijk bij haar in de buurt te komen en te blijven. Dit is niet al te moeilijk, want Inge is iedere dag vanaf 18.00 uur bij de kerkdienst in de Sint-Janskerk aan de Sint-Janskruisstraat te vinden. Daar is ook zo'n betoverend beeld van Sint Apollonia, waar de impotente, vereenzaamde organist Alain Nachtegaele 's nachts onzedelijk van droomt, enkel van droomt. Verder is zij altijd bij de zaterdagmis vanaf 17.00 uur in de Onze-Lieve-Vrouwekerk aan de Casselsestraat aanwezig en tevens bij de zondagmis vanaf 10.30 uur in de Sint-Bertinuskerk uit 1147 aan de Garenstraat 1. Dit is bij de meeste aanhangers wel bekend en je ziet dan ook vaak dezelfde mensen rondom haar zitten. Als een magneet trekt Inge haar fans richting de kerkdiensten en missen. Dat is volgens de priesters van deze drie kerken op zich al een wonderlijk fenomeen. Pastoor Amand de Liemaecker van de Sint-Bertinuskerk is nog het meest onder de indruk van Inge's godvruchtige bestaan en hij noteert alle wonderlijke gebeurtenissen met en rondom haar in een speciaal voor haar aangeschaft schrijfboek. De meest in het oog springende gebeurtenis is wel die van de kapster Geike De Schepper, die na een ernstig auto-ongeluk nabij Ieper maandenlang in een coma kwam te liggen. Op verzoek van Geike's moeder Ina is Inge naar het Jan Yperman Ziekenhuis aan de Oostlaan 11 in Poperinge gegaan en heeft zij urenlang speciaal bij en voor Geike gebeden. Nog geen half uur nadat Inge Geike had verlaten, deed Geike haar ogen open en begon zij langzaam te bewegen. De artsen stonden perplex en konden er geen verklaring voor geven. Zij hielden dit voor onmogelijk en de arts Lieven Helleputte heeft zich zelfs tot het roomse geloof bekeerd en hij is één van haar meest trouwe aanhangers geworden. 'Wonder op wonder!', riep pastoor Amand toen hij op de hoogte werd gebracht. Sindsdien houdt hij Inge en alles rondom haar nauwkeurig in de gaten. Hij heeft een portretfoto van Geike in zijn boekwerk over Inge geplakt. Met dikke letters heeft hij er 'HET EERSTE WONDER' onder geschreven. Dat is immers belangrijk voor de toekomstige heiligverklaring door paus Franciscus of één van zijn opvolgers.
In het 4-sterrenhotel Hotel Recour aan de Guido Gezellestraat 7 in Poperinge bekijkt de miljonair en kunstfotograaf Benoît Verbiest zijn laatste aanwinsten. Als groot liefhebber van vrouwelijk schoon zitten er weer aardige exemplaren tussen. Dat moet ook wel, want hij heeft de volgende maand een solo-expositie in de Absolute Art Gallery op de Grote Zavel 7 in Brussel. Hij is dik tevreden met de Grote Superior Kamer met Balkon en hij wenst minimaal een week te blijven. Na een snuifje cocaïne pakt hij zijn Nikon Z9 fotocamera en gaat hij op jacht naar nieuwe topmodellen. Op de Grote Markt bewondert hij het bronzen standbeeld van Eliane Cossey, bijgenaamd Ginger. Dit eerbetoon voor de vroegere, roodharige, vroegrijpe serveerster van Café 'A la Poupée' op de Grote Markt 16 is gemaakt door Nele Boudry. 'En dat heeft zij verdomd goed gedaan!', denkt Benoît, die vervolgens in zijn linkerooghoek een mirakels aantrekkelijke jongevrouw voorbij ziet lopen. Hij loopt meteen achter haar aan en hij spreekt haar aan. 'Zou u misschien heel even voor mij willen poseren, mademoiselle, het liefste bij het dienblad van Eliane, schikt u dat?'. 'Pardon, meneer, dat soort dingen doe ik niet, misschien kunt u een ander zover krijgen!', antwoordt Inge Makeblyde met terneergeslagen ogen. 'Maar het gaat mij juist om u en uw verbluffend mooie uitstraling!', dringt Benoît verder aan. 'U overdrijft, meneer, maar ik zal voor u bidden, als u dat wilt!', zegt Inge opeens. 'Voor mij bidden? Nou, mevrouw, dat is absoluut niet nodig, ik heb liever dat u even voor mij wilt poseren!', zegt Benoît, die haar een visitekaartje geeft. 'Ik verblijf momenteel in Hotel Recour, mocht u zich bedenken!', roept hij haar nog achterna, 'ik betaal er 5000 euro voor!'. 'Wat een rare kerel!', denkt Inge, '5000 euro voor een fotosessie, die kerel is niet goed snik!'. Terwijl Inge rustig verder kuiert, zit haar reactie op Benoît haar toch niet lekker en bedenkt ze, dat ze met die 5000 euro best iemand blij kan maken. 'Ik kan het aan de kerk schenken!', denkt zij, 'laat ik mijn trots laten varen en gewoon die man van dienst zijn!'. 'Of ik geef het aan mijn buurvrouw Karlijn Vanlierde, die moet al zo lang van zo weinig zien rond te komen!', denkt zij even later, 'het is immers een kleine moeite!'.
Tijdens de zaterdagmis in de Onze-Lieve-Vrouwekerk verzamelt Inge de nodige moed om na de mis naar fotograaf Benoît te gaan, maar zij zal eerst nog even met pastoor Amand gaan praten, want dat gaat voor. Inge staart naar de eiken preekstoel uit het dominikanenklooster in Brugge. Ze krijgt altijd zo'n warm gevoel van die indrukwekkende preekstoel. Vooral natuurlijk wanneer pastoor Amand er op staat te preken. Pastoor Amand staat nu de heilige hosties uit te delen en een maal bij hem opent zij haar mond, maar pastoor Amand schrikt opeens van de bloeddruppels, die uit haar handen op de vloer vallen. Hij pakt haar handen vast en hij roept: 'Hemeltjelief, nu ook nog de heilige stigmata!'. Nadat hij Inge een hostie op haar tong legt, knielt hij voor haar neer en bidt hij uiterst eerbiedig het Onze Vader. Hij geeft Inge zijn zakdoek voor het bloeden en Inge fluistert: 'Ik moet u straks iets vertellen!'. Pastoor Amand knikt instemmend en hij gaat danig verward verder met het uitdelen van de hosties. Na de dienst ontvangt pastoor Amand de nog steeds bloedende Inge in de ruimte, waar de kazuifels hangen. 'Dit is heel bijzonder, Inge, dat begrijp je toch wel?', zegt pastoor Armand. 'Ik moet u iets anders vertellen, meneer pastoor, gisteravond was ik lange tijd in een gebed verzonken en toen ik mijn ogen opende, zag ik een verschijning van Moeder Maria. Zij glimlachte ontzettend lief naar mij en zij vervulde mijn hele wezen met een onvoorstelbaar grote Liefdesgloed!', zegt Inge met een supergelukkig gezicht. 'Maar nu zijn alle tekenen compleet, Inge toch!, jij bent een heilige en ik zal dit aan de bisschop melden!', zegt pastoor Amand, die het zweet van zijn voorhoofd veegt. 'Het is helemaal niet zo bijzonder om een heilige te zijn!', zegt Inge, 'dat wat er door de Hemelse Krachten gedaan wordt, dat is pas echt heilig en eerbiedwekkend!'. 'Ga je even met mij mee naar de pastorie?', vraagt pastoor Amand, 'dan kun je erbij zijn wanneer ik aartsbisschop Jozef De Kesel bel!'. 'Nou, liever morgen of zo!', antwoordt Inge, 'want ik moet eerst dringend iets anders gaan doen!'.
Met pleisters in haar handpalmen klopt Inge op de deur van de hotelkamer van Benoît Verbiest. Terwijl hij haar met hoogst verbaasde ogen aankijkt, zegt zij, dat zij erover heeft nagedacht en dat zij best één keer voor hem wil poseren. 'Ik zal de beloofde 5000 euro aan een goed doel doneren!', voegt zij er aan toe. 'Picobello!', reageert Benoît verheugd, 'kom maar snel binnen, dan pak ik mijn camera!'. Terwijl Inge haar jas uittrekt, gluurt Benoît naar haar vrouwelijke vormen. 'Doe je schoenen maar uit, want dat helpt om meer te ontspannen!', zegt hij met de camera in de aanslag. Terwijl Inge bukt, laat zij de bovenste gedeelten van haar mooi gevormde, lichtbruine borsten zien. 'Ik moet hem natuurlijk wel iets gunnen voor dat geld!', denkt ze. 'Mooi, dat gaat de juiste kant op!', denkt hij. 'Nu graag even een paar foto's op het bed!', zegt de druk heen en weer lopende Benoît. Inge laat zich op het brede bed vallen en zij gaat zo bevallig mogelijk liggen. 'Prachtig zo!', zegt hij, 'ik wist het wel, jij hebt ontzettend veel talent, maar nu wil ik graag dat je wat meer van jouw lichaam laat zien, dus trek maar even het één en ander uit!'. 'Dat lijkt mij niet de bedoeling!', zegt zij onthutst. 'Nou, dat is juist wel de bedoeling, dame, want waarom zou ik anders 5000 euro beloven? Wake up, Inge!', zegt hij. Inge knoopt traag de knoopjes van haar bloes los, maar eenmaal in haar BH bedenkt zij zich en trekt zij snel haar bloes weer aan en klimt zij van het bed. 'En waar denkt mevrouw naartoe te gaan?', zegt Benoît op een strenge, agressieve toon. 'Naar huis en hou dat vervloekte geld maar lekker zelf!', roept zij kwaad. Hij stormt op haar af en hij smijt haar op het bed. 'Jij hebt gezegd, dat jij voor mij wilt poseren en dan doe jij dat op mijn voorwaarden, begrepen?', roept hij. 'Die voorwaarden had je vooraf moeten melden!', roept zij en zij probeert weer van het bed af te komen. 'Jij mag dan een mooi smoeltje en een gaaf figuur hebben, maar verder spoor jij voor geen meter!', roept hij, terwijl Inge aan de rand van het bed weet op te staan. 'Ik ga je aangeven, engerd!', zegt zij met een woeste blik. Benoît verliest zijn verstand en hij slaat haar keihard met zijn camera op haar hoofd. Zij valt op het bed en hij duikt bovenop haar. Hij slaat haar vele malen met zijn camera in haar gezicht, waardoor het bloed alle kanten op spat. Zij spreidt haar armen, zoals Christus Jezus aan het kruis. Hij drukt net zolang een kussen op haar gezicht, totdat zij niet meer ademt en beweegt. Daarna kleedt hij haar uit en bekijkt hij haar naakte lichaam. Een schuldgevoel grijpt hem naar de keel en hij huilt om haar en zijn kapotte camera. Zwaar verdoofd drentelt hij naar het nachtkastje, waarin hij zijn geladen pistool heeft liggen. Hij ontkleedt zichzelf en hij gaat naast Inge liggen en hij omarmt haar. Terwijl hij 'Vergeef me!' zegt, haalt hij de trekker over.
Twee dagen later heeft pastoor Amand de Liemaecker aartsbisschop Jozef De Kesel aan de lijn en verzucht hij: 'En jawel, nu is zij ook nog een martelares!'. 'Ik zal onmiddellijk de zaligverklaringsprocedure van start doen gaan!', verzucht de aartsbisschop. 'Doe die van de heiligverklaring er dan maar meteen bij!', reageert pastoor Amand meteen, terwijl hij gewoontegetrouw een kruis slaat.
4 mei 2023
Geplaatst in de categorie: misdaad
Inge
96
Geef je reactie op deze inzending: